Blinded ((R-18) COMPLETED)

Chapter 19

Josheen's POV

NAPABALIKWAS ako ng bangon at napahawak sa dibdib. I thought it was real. May kumatok sa pinto ko kaya tumayo ako para pagbuksan ito ng pinto.

"Kakain na raw tayo." Walang tono ng kasiyahan ang boses ni Coleen sa pagsabi nun.

"Good morning, Babe." Akmang hahalikan ko ito pero mabilis itong nakailag.

"Mauna na ako sa baba." Paalam niya at umalis na.

I should do something!

"HINDI NAMIN TATANGGAPIN ANG BATANG IYAN?!" narinig kong sigaw ni Mommy mula sa kusina.

"Sweet? Bakit ka nandito?" Pinipigilan ni Daddy at Coleen si Mommy mukhang sasakmatin na kasi nito si Sweet.

"Gusto ko lang namang ipaalam sa parents mo na magkakaapo na sila, Sheen." Nag-aalab ako sa galit.

"Magpapacheckup tayo." Hinila ko si Sweet. Naramdaman ko ang tatlong pares ng mga mata na sinundan ako ng tingin.

"Ikakasal na kami ni Coleen next month. Please, wag kang manggulo. Kung ako man ang ama niyan-" isang malutong na sampal ang binitiwan niya siya akin. Bumagsak ang luha niya.

"Ngayong may iba ka na ganun-ganun nalang? Iiwan mo ako sa ere? Pareho nating ginawa ang batang ito, Sheen. Pareho tayong nasarapan at lagi akong nandyan sa tuwing tinatawag ka ng laman. Hindi ko gustong mabuntis marami pa akong pangarap pero nandito na. Hindi ko kayang patayin ang sarili kong anak. Kung hindi mo kayang magpakaresponsable hindi na kita pipilitin kaya kong buhayin ang anak natin mag-isa." Tinalikuran niya ako pero pinihit ko siya sa kamay.

"I'll talk to them first." Malungkot itong ngumti at nagsimula ng maglakad.

Sweet was right palagi siyang andyan sa tuwing kailangan ko ng kasama mapasex pa yan o ano pa. She's very sweet and kind. Kung sana hindi ako naging abusado wala sana ako sa sitwasyong ito.

Ni minsan hindi niya ako pinaramdam na mag-isa lang ako. Nagkapagdesisyon na ako aalagaan ko si Sweet, okay naman ako nung wala si Coleen kaya magiging okay rin ako ngayon.

"Tahan na, iha." Pagtatahan ni Mommy kay Coleen. I don't want this! Ayoko ng may nasasaktan pero kailangan kong ayusin ang lahat.

"Ano bang ginawa mo, Josh? Nagkulang ba ako sa pangangaral sa'yo? Bakit mo binuntis anak? Paano nalang si Coleen?" Naiiyak na wika ni Mommy.

"Mag-iisip po muna ako Mom pagkatapos ng pelikulang ito Mom makakapagdesisyon na ako." Niyakap ko sila ni Coleen. "Sa hotel po muna ako titira." At umakyat na ako sa taas para makapag-impake.

"Bakit?" Bakas sa tono niya ang sakit.

"She was always there for me. She never failed to help me to overcome everything." Maikling sagot ko.
Nagpatuloy lang ako sa pagtupi ng mga iilang damit. Hindi ko siya nilingon dahil alam kong siya agad ang pipiliin ko.

"Tama ka. Ngayon lang ako dumating sa buhay mo at siya yung nandyan para alalayan ka. Syempre mas pipiliin mo siya. Sorry dahil nagiging hadlang ako sa inyong dalawa." Matigas na sabi niya.

Napaluha ako sa sinabi niya. Gulong-gulo na ang isip ko. Hindi ko alam kung ano ang gagawin. Ayoko ng ganito?!

Kahit na may problema kami ni Coleen patuloy pa rin kami sa pagshoshooting ng The girl I met one hour ago.

"Col-" dali-dali itong naglakad at umalis kasama si Sedrick kaya umuwi nalang ako ng hotel.

Nakapagdesisyon na ako pinuntahan ko si Sweet at kinausap siya.

3 days later

Umuwi ako ng bahay at nagulat ako sa aking nakikita. Nasa mesa ang tatlo at masaya ang mga magulang ko habang kinakausap si Coleen.

"Kouren, anak pasensya na talaga ha." Sabi ni Mommy ngumiti naman ng pilit si Kouren.

"Okay lang po iyon, Mommy." Nagulat ako sa pagtawag nito ng Mommy sa Mommy ko.

"Uy Josh. Asan si Sweet?" Tanong ni Mommy at nagbeso sa'kin. Malungkot naman na nakatingin sa amin si Coleen.

"By the way, nakauwi na si Kouren." She happily announced.

"Where is she?" Nagulat kong tanong. Sobrang saya-saya ko.

"Matagal na pala natin siyang kakilala anak pinagtagpo kayo ng Diyos. Mabuti nalang at hindi pa kayo naikakasal." Paliwanag niya.

S-Si Coleen ay si Kouren. No fucking way! Nagsex kami ng kapatid ko?

"H-How?" Nauutal na tanong ko.

"Dahil sa pareho niyong kwintas." Sagot naman ni Mommy. Tinignan ko si Coleen at napansin ang suot nitong kwintas ngayon. Ganun rin ang design ng kwintas ko. Lumapit ako sa kanya at binuksan ang pendant 'Kouren' ang nakalagay dun. Hindi sinasadyang mahawakan siya tila napapaso ako. Hindi ako makapaniwalang siya nga si Kouren.

"I'm so happy that we're complete again." Sabay yakap sa amin ni Mommy.

"Enough of that." Singit ni Dad. "I'll call off the movie." Anunsyo niya.

"No!" Sabay naming sigaw ni Coleen. Napatingin kami sa isa't-isa pero agad ding binawi ang tingin.

"You're siblings hindi iyon kaaya-ayang tignan. Ipapadelete ko na rin ang His Fire walang ni isang litrato niyo ang maiiwan." At umalis si Dad.

"Mga anak, makinig kayo sa Daddy niyo." Sabi ni Mommy.

Pagkatapos kumain ng hapunan nanood kami ng tv hanggang ngayon hindi pa rin ako makapaniwala na magkapatid kami.

"Mommy aalis po muna ako." Paalam niya.

"Saan ka pupunta?" Hindi ko napigil ang sarili na itanong.

"Kay Dad" maikling sagot niya.

"Ingat ka, Kouren." Sabi ni Mommy.

"Samahan na kita." At tumayo ako.

"I can drive." At mabilis itong naglakad at umalis. Susundan ko sana siya pero tinawag ako ni Mommy.

"Josh?!" Sigaw ni Mommy sabay katok ng pinto.

Bumalikwas ako ng bangon at pinagbuksan si Mommy ng pinto. Sumalubong sa akin ang umiiyak niyang mukha.

"Anong problema, Mom?" Natataranta kong tanong.

"Wala si Kouren. Hindi namin siya makontak kahit si Ethan hindi alam kung saan ito nagpunta." Hysterical na sagot niya at mahigpit na niyakap ako.

"Hanapin natin siya, Josh." Parang batang sumbong ni Mommy.

Pinatahan ko muna si Mommy bago naglibot-libot para hanapin si Coleen. Sumapit na ang hapon pero hindi ko ito mahagilap. Hindi ako titigil sa paghahanap sa kanya. I love her!

Aayusin ko muna ang lahat sa ngayon.

***Itutuloy