SLENDERMAN

The radiotower

Slender is weg, de hoofdpijn neemt steeds verder af. Het hoge geluid wordt hierbinnen gedempt door de dikke muren. Als ik voor me uitkijk zie ik een lange donkere gang. Met een korte trap aan het einde. Zal ik eerst verder lopen en de plek verkennnen of eerst de brief die ik onderweg heb gevonden lezen? Ik besluit als eerste de brief te lezen. Ik pak de brief uit mijn broekzak en ga op de grond zitten en begin te lezen.

Mam,
Waar ben je? Ik ben bang en verdwaald. Het monster het volgt me nogsteeds... overal waar ik ga. Ik ben ernstig gewond, het blijft maar bloeden en het doet pijn. Ik voel me zwak. Ik weet niet of ik dit nog lang volhoudt. Ik wil niet meer, ik wil weg uit deze nachtmerrie. Help me mam...
Carley

Dat is vreemd. Heeft zij de EHBO plek niet gezien? Ze is hier toch langs gekomen? Kon ik maar zien wanneer deze brief is geschreven, misschien leeft ze nog? Ik vouw de brief weer op en stop hem in mijn zak. Ik sta op. Ik ben bang, bang dat ik de hoop ook verlies...

Ik loop het trapje af. Het is zo donker dat ik niets kan zien. Ik val bijna over een object dat op de grond ligt, maar ik kan niet zien wat. Ik bots aan het einde van de gang tegen een muur op. Hmmm misschien tijd voor een zaklamp? Ik knip de zaklamp aan en schijn hem op de muur waar blijkbaar ook een deur inzit. Ik doe hem open en hij maakt een hard piepend geluid. Ik druk mijn handen op mijn oren. Ik sta nu weer in een nieuwe gang. Die aan het einde drie deuren heeft. Als ik naar het einde van de gang wil lopen schijn ik mijn zaklamp op de muur. Overal staan dingen gekrast en er zitten bloedvlekken op. Tussen al het gekras valt me een zin op.
I'm sorry, god forgive me...
Need to get out...

daarnaast staat een bloederige handafdruk. Het bloed stinkt enorm het moet erg oud zijn. Ik wordt misselijk door de geur en loop snel door. Dan kom ik aan bij de drie deuren. Een aan de linker kant, een aan de rechter kant en een aan het einde van de gang. Ik probeer als eerste degene links van me. Op slot. Op de deur hangt een warning bordje met een doodshoofd erop. Ik neem de deur rechts wel. Die gaat wel open. Ik doe de deur achter me dicht. Ik stoot met mijn lichaam tegen iets aan. Ik hoor wat gerommel en er valt een ijzer buis op mijn hoofd. Ik val op de grond en voel aan mijn hoofd. Het bloed en ik ben heel erg duizelig. Ik sta met moeite weer op. En leg de buis aan de kant. Ik loop de kamer verder in er staan wat tonnen, vervallen kasten en dat soort troep. Tot ik in de hoek iets zie zitten. Het is een mens! Ik loop er snel heen. "Hallo? Hallo? Gaat het?" Als ik beter kijk zie ik dat het geen zin heeft. Hij is al gestorven is. Zijn ogen zijn helemaal weggedraaid zijn huid lijkbleek. Overal zitten brandwonden en snijwonden. Hij zitten midden in een grote plas bloed. Er ligt een brief naast.

Help me
Help me
Help me
Ik heb dit niet verdient
God sta me bij....

Ik laat de brief per ongeluk vallen en komt in de plas bloed terecht waarna de brief helemaal rood wordt.

Plotseling komt het lijk tot leven en grijpt mijn keel vast. Ik snak naar adem.

"Help me!" Blijft hij in mijn gezicht schreeuwen. De tranen blijven maar uit mijn ogen stromen.

Ik knipper en het lijk zit weer gewoon roerloos op de grond. Net alsof het nooit heeft bewogen. Mijn keel doet ook geen pijn. Maar mijn hoofd bonkt nog als een gek. Heb ik me dit ingebeeld? Het moet wel, een lijk kan niet zomaar tot leven komen. Ik wordt weer bang. Wordt ik nu toch gek? Of komt het door de klap. Ik ga maar uit van de tweede en verlaat de kamer. Ik kom weer terug in de hal en neem de laaste kamer. Hij is vrij klein. Er staat een bureau een kapotte ingestorte kast en er liggen bloedvlekken op de grond. Ik kijk op het bureau. Er liggen allerlei oude papieren. Doorgekraste zinnen staan erop. Ik probeer ze te lezen
No escape from hell...

Het staat wel 10 keer op het blad gekrast. Ik trek de bureau laden open om te zien of er wat in licht. Ik trek lade nummer 1 open. Een batterij, gelukkig mijn zaklamp ging het niet lang meer volhouden. Dan trek ik lade nummer 2 open. Niks. Als ik de laatste lade opentrek zie ik iets glinsterend in de lade liggen. Het is een sleutel. Misschien van die andere deur die op slot is ? Ik stop hem in mijn zak en loop de kamer uit, terug de gang op. Ik haal de sleutel uit mijn zak en duw hem in het slot. Hij past erin! Ik draai de sleutel voorzicht om en hoor een klik. Ik doe de deur langzaam open. Als ik naar binnen wil lopen sta ik even stil. Ik hoor iets of iemand aan komen lopen. Ik sta verstijfd van angst. En hoor het geluid steeds dichterbij komen. Als het geluid me nadert draai ik me in een ruk om, en mijn ogen worden groot van de schrik...