SLENDERMAN

The notes

Ik val op de grond recht met mijn handen in de glasscherven van het raam dat overal in het rond vliegt. Het begint heel erg te bloeden. Maar ik heb daar nu geen tijd voor. Ik moet hier weg en zo snel mogelijk! Ik sta snel op en ren zo snel als ik kan van het huis vandaan. Het was inmiddels al weer ochtend geworden. De zon die net over de horizon tevoorschijn kwam scheen in mijn gezicht. Er loopt een zweetdruppel over mijn gezicht van het rennen en van de angst. Na 5 minuten stop ik met rennen. Ik ben uitgeput ik heb al heel lang niets meer gegeten of gedronken. En er stroomt nogsteeds een beetje bloed uit mijn hand. Ik kijk achter me om te zien of het monster me nog volgde, maar er was niks te zien. Ik staar naar mijn bebloede hand. Er zitten nog een paar grote glasscherven in. Er zit niks anders op dan ze eruit te trekken. Er zit er een heel diep in het midden van mijn hand. Ik pak het vast en neem een diepe zucht. En ik trek hem in een keer eruit. Ik bijt heel hard in mijn tong om niet te schreeuwen. En kijk naar mijn hand. Er zat een hele afdruk in het weefsel van mijn hand van het glas, die zich langzaam vulde met bloed. Toen ik alle glascherven uit mijn hand had gehaald scheurde ik een stuk van mijn mouw af en bond het om mijn hand. Ik kijk naar de grond waar een hele plas bloed ligt van mijn hand. Ik ben er best lang mee bezig geweest, de zon staat al hoog aan de hemel. Mijn maag begint te knorren en ik voel me zwak. Ik moet eten vinden en snel. Eigenlijk wil ik het bos niet meer terug in. Maar ik heb geen andere keuze. Dus ik loop het bos weer in.

Na een tijdje lopen zie ik een struik met bessen eraan. Ik ren ernaartoe. Ik weet niet of deze bessen giftig zijn, maar het maakt me niet uit en ik prop er wat in mijn mond. Als ik genoeg bessen op heb valt het me op dat er een brief bij de struik ligt. Ik lees hem.

Lieve Ian,

Ik ben verdwaald en weet niet waar ik ben nu. Ik hoop dat je deze brief vindt, en dat Carley veilig bij jou is. Hoe konden wij nou weten dat dit alles waar was. Misschien hadden we carley moeten geloven. Al die keren dat ze zei dat er iemand naar haar staarde, die tekeningen die ze maakte. En hoe noemde ze het ook al weer? Slenderman? Het lijkt net alsof dit niet echt is, als een vage droom. Maar ik weet dat het geen droom is. Als je dit leest laat me weten dat je in de buurt bent, en veilig net als carley.

Liefs,
June

Heeft ze het over hetzelfde monster als die mij volgt? Heet het dus slenderman? Ik kijk nog een keer achterom, maar zie niemand. Toch heb ik het gevoel dat iemand me in de gaten houdt. Ik weet zeker dat slenderman kijkt. Ik laat de brief op de grond vallen, en loop snel verder. In de verte zie ik allemaal omgehakte bomen staan. Op een van de bomen hangt een briefje. Ik loop naar het briefje toe en lees wat er op staat.

'Play with me'

Ik pak het briefje op. En het lijkt alsof alles stil wordt. Ik hoor het gras achter me kraken. Ik wist dat het hier was. Ik twijfel geen moment en zet het op het lopen. Ik ren tot ik aankom bij een grote, oude boom. Waar ook een briefje aan hangt. Ik kijk vluchtig achter me om te zien of slenderman er stond. Daarna las ik het briefje

'Collect the eight pages'

Ik hoorde weer iets kraken, maar wist precies wat het was. Ik weet nu ook wat ik moet doen.

Collect the eight pages...