Kayıp İnci - 失落的珍珠 - Chanbaek -

Seksi Adam

İş hayatı insanları belirli bir düzene sokar, hayatın stresini ve zorluğunu ömür boyunca sürecek şekilde irdeler. Baekhyun'da arkadaşlarının çalışmaya başlamasına ve okullarını tekrardan düzene sokmasına sevinmişti. Yani öyle olduğunu umuyordu. O ikisinin yurt odalarını bok götürürken , bir evi baştan aşağı tertemiz yaptıklarına inanamıyordu . Ama iki haftadır halen işte olmaları ve kovulmamaları bunu gösteriyordu. Tabi bunda güzelliği ve sesi ile Bay Kim'i etkileyen Chen 'e bağlayabilirdi. Arkadaşı, zengin iş adamını tavlamıştı. Mutfakta ki dolapları silen Chen, güzel sesi ile şarkı mırıldanırken ev sahibi bunu duymuş etkilenmişti. Şuan Chen için ne isterse o oluyordu. Ama arkadaşı tedbiri elden bırakmayıp fazla yüz vermiyordu adama. Aralarında bunu kararlaştırmışlardı. Tabi atlanılmaması gereken bir şey vardı ki Bay Kim, Chen ile öpüşmüştü ve Chen o dudakların etkisinden çıkamıyordu. Luhan ise polis bey ile görüşmeye başlamıştı. İlk buluşmalarını gerçekleştirmişlerdi. Bundan kaynaklı Luhan'ın ağzı kulaklarında idi. Çok ve çok yakışıklı sevgilisinin çikolata tenini Baekhyun'un da görmesi gerektiğini söylemişti. Chen ise ona

 'sen onunla henüz sevgili değilsin ki' deyince yine kargaşa ve gürültü olmuştu. Kedi ve köpek tabiri bu arkadaşları için birebir bir kavramdı. İki arkadaşının kavgasını izlerken, onlarla karşılaştığı için Tanrı'ya teşekkürlerini sunuyordu. İki arkadaşı da üniversite de tanıştığı arkadaşları idi. İkisi de kendinden bir yaş küçüktü. Ve ikisi de elektrik okuyordu. Küçüklüklerinden beri birbirinden ayrılmayan bu ikiliye abi olmuştu. Mümkün olduğu kadar onları adam etmeye çalışıyordu ama haylaz iki çocuk gibi sürekli yaramazlık peşinde idiler. Fakirliğin ve acımasızlığın içinde iyice hırçınlaşmış, iyice arsızlaşmışlardı. Hayatlarının gülünecek yönlerinin kendileri belirliyordu. Yaşadıkları acının aksine... Baekhyun tüm bunları düşünürken Luhan , Chen'in sırtına oturmuş, kalçasına şaplak atıyordu. Sırtında zıpladığı oğlanı eşek yerine koymuş 'deh' diye yönlendiriyordu. Baekhyun,  Chen'in beli kırılmadan yetişerek Luhan'ın kulağından tutarak onu kurtardı. Luhan ise altındaki eşeği unutmuş can havli ile kulağını tutan Baekhyun'un elinden kurtulmaya çalışıyordu. 

 'ağğhhh Baek, tamam tamam, indim, bırak kulağımı, nolursun!' dediğinden bir süre sonra ikisi de Chen'in yatağına yaslanmışken biri kıpkırmızı olmuş kulağını, diğeri ise ağrıyan belini ovuşturuyordu. Baekhyun ikisine de bakarak onların elli yaşına bile gelse iflah olmayacağını anlamıştı. Kalkıp yasak olduğu için dolapta sakladıkları ucuz ketılın içine su ekleyerek kaynamaya koydu. Sallama çaylardan üç tane çıkararak öncelikle kendinin balinalı bardağını , sonra arkadaşlarının kupalarını aldı. Elini kendi yatağının yanındaki üçlü vitrininin gözüne attığında Chen çığlık attı. 

'Yaşasın doğu tarzı korku hikayeleri.!' dedi. Luhan ise tatlış dudaklarını büzerek iki arkadaşını süzdü. Korku hikayelerinden korktuğunu onlara asla söylemeyecekti. 

Luhan ve Chen, duvar dibindeki yatakta otururlarken ellerindeki çayı tek elle kavramış Baekhyun'un hikayeci amca moduna bağlamasını izliyorlardı. Baekhyun ise, Luhan'ın yatağına bağdaş kurmuştu. Balinalı bardağını yine Luhan'ın üçlü vitrinini önüne gelecek şekilde çekmiş ve oraya koymuştu. Hazır olduğunu belirtircesine elindeki kırmızı ışıkların fişini prize taktığında Chen elini uzatarak ışığı kapattı. Dinleyici olanlar hikaye başlamadan korkmuşlardı zaten. Baekhyun ise onların bu haline gülmek istese bile onların ruh halini dağıtmak istemediği için kendini tuttu. Ellerini birbirine vurarak şaklattığında klasik bir giriş ile hikayeye başladı. 

'Osaka, 1891'in son kış ayı... Ölüm döşeğindeki kadın mırıldandı:

 "Merak ettiğim, benden sonra eve kim girecek?" Gözleri dolan kocası