Bir Gençliğimiz Var

2.Bölüm : Doğum günü mü aşk günü mü

Buğranın emaneti.

Emanet önemlidir bizim toplumumuzda.Vuslatın eski sevgilisi vardı Turuncu ,kafası turuncu olduğundan öyle demişler Vuslatın eski arkadaşları bizde öyle alışmıştık. İlk gördüğümde harbiden turuncu diye şok olmuştum. Zamanla alıştıkça turunç turunçgil bile der oldum adama . Bakmayın kafasının renkli olduğuna tanıdığım en delikanlı insanlardan biri.Buraya çok uzak olmayan bir şehirde okuyordu. Bazen o gelir gider bazen de Vuslat ile biz gider gelirdik.

Buğra ise onun vesilesi ile tanıştığımız güzel bir insan.Buğra ile Baran çocukluk arkadaşı. Geçtiğimiz yıl dörtlü yaptığımız etkinlikler hepimiz için unutulmaz anılardı. Buğranın bir anda sevgili yapması.Vuslat ve Baranın ayrılıkları ile her arkadaşlık gibi bu arkadaşlığın da sonu geldi.

Geçtiğimiz yıl samimi olduğumuz zamanlarda buğra bize bizim okuduğumuz şehirde çocukluk arkadaşının da üniversite kazandığını söyleyince önce vuslat sonra da ben tanışmıştık Eylülle

Bu yıl da odamıza aldık.Vuslat ve Baranın ayrılması Buğra ile benim sorun yaşamam ile Eylülü odaya almamız bizim için biraz pişmanlık oldu haliyle. Ne olursa olsun insanlara hemen güvenmememiz gerektiğini öğrenmiştik çünkü.Bu yüzden de Eylülün yanında ne Baranın ne de Buğranın hakkında rahat rahat konuşamıyorduk. Ve biz Vuslatla yataklarımıza oturup saatlerce sohpet etmeye alışmış insanlarız.Bizim için inanılmaz zor yani bu durum.

Bugün bizim ekibin sene başı ilk toplantısı . Bizim kız grubunun da best erkek kankası var tabiki

Emre canımız bizim geçen yıl bizimle okurken polislik sınavına girip yine bu şehre polis olarak atandı.Hayalini gerçekleştirdiği için mutlu. Bizde onun için mutluyuz.

Okan ise diğer arkadaşımız. O ise tam tersi serserilikte üstüne yok adamın.Geçen yıl ne kadar dil döksekte okula gönderemedik ve ikinci dönem ana dersini veremediği için sınıfta kaldı.

Kadın Doğum dersindeyiz .Hoca tahtada tahmini doğum günü hesaplama gösteriyor bizde anlamaya çalışıyoruz.Çıkışta bizimkilerle oturucaz. Bu yüzden bir yandan da onlarla haberleşiyoruz.

Önümde oturan Yastık kanka ben şurayı yazamadım ya sen yazdın mı diyerek döndü. Defteri uzattım.Aslında adı Açelya , yastık ise benim ona geçen yıl dahiliye stajında taktığım lakap.

Geçen yıl Dahiliye stajında tanıştık aslında Açelya ile .Bu arada dahiliye stajı yaptığım en kötü stajlardan biriydi. Servis kötü hemşireleri ayrı kötü. dördüncü sınıflarımız ayrı cins . Berbat bir rotasyondu anlayacağınız. dördüncü sınıf intörn arkadaşlar yüzünden bize hiçbir şey yaptırmadıkları için bizde bir köşede sedyenin üzerine oturmuş sohbet ediyorduk. Bir önceki gece geç yatmışım üstüne üstlük sabah da staj yerimiz uzak olunca erken kalkınca açelyanın omzuna kafamı yaslarken uyuyakalmışım. O minnoşum da ben rahatsız olmayayım diye hareket etmemiş. Tabi ben bu durumun farkına tepemde bağırmaya başlayan sorumlu hemşirenin sesiyle vardım. Daha sonra ikimizde sıçrayıp toparlandık tabi. On odalı servise on beş stajyer verirsen bizde ne yapacağımızı bilmeden dolaşırız etrafta.

Sen neden uyandırmadın beni dediğimde uyuyorsun diye dokunmadım hareket de etmedim dedi o günden sonra da o benim yastığım kaldı.

Ders çıkışı Şura ile bizim kampüsteki ilk kafenin yerine açılan yeni kafeye geçip oturduk.

Ayça Emreyi de alıp yanımıza geldi.Peşinden Okan da bir arkadaşıyla gelince ekip tamamlanmış oldu. Eskileri yad edip küsler barışınca. Ortam daha da şenlendi.

En son Okana vefasızlığı için yakınmamızı yaptık her zamanki gibi.

Emre işe Okan da merkeze geçince biz kaldık Ayça Şura ben.Biraz daha oturup yurda geçtik.