Si Adrian/ Ian nga po pla yung nasa right side yieeee ang cool *O*
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Chapter 12: HE'S FUCKING DAMN PROPERTY
Kaming dalawa n lang ang natira sa loob ng kwarto dahil nagsiuwian na sila. Sabi ko kasi na ayos na yung pakiramdam ko pero si Master nagpaiwan matigas ulo eh pinipilit kasi nya na kasalanan daw nya ang nangyari sakin well part of it meron nga. Nung una medyo awkward yung atmosphere kasi sobrang tahimik naming dalawa, siguro dahil na rin parehas naming hindi alam kung san kami mag-uumpisang mag-usap. Medyo nahihiya naman akong magsalita tsaka nakakahiya kasing Makita nya ako na nasa ganitong sitwasyon ako puno ng pasa yung katawan.
Hindi ko na matiis yung katahimikan kaya ako na ang bumasag nito.
“Ma-Master? A-a-an0 s-s-sorry nga pala sa an-ano sa nangyari” nahihiyang sabi ko. Hindi ko alam kung anong reaction nya dahil nakayuko ako.
“Why are you apologizing?” di maitanggi sa boses nya ang pagtataka “aren’t I should be the one apologizing to you and not you to me? Because I knew I’m the one to be blame what happened to you?”
“p-pero k-kasi”
“Look at me Eunice” diretsong nagtama yung paningin naming dalawa ng iangat nya ang baba ko. Medyo nagulat din ako dahil sa isang linggong halos nakadikit ako sakanya never nya akong tinawag sa totoong pangalan ko, at hindi lang basta NICE kundi buong EUNICE. Mostly he called me by names like STUPID, AND CRAZY pero madalas SLAVE.
Ganito pa lang yung pakiramdam na kapag yung taong mahal mo ang tumawag sayo sa buo mong pangalan kahit pa Petra o Maria pa yan nagiging maganda sa pandinig.
Parang musika na nakakaLSS.
Sarap ulit-ulitin.
“If weren’t for me, the students don’t have the guts to bully nor hurt you that way. I know anyone who connects by my name might suffer like this mostly I just heard it like a gossips. but seriously this is the first time I’ve seen it, and it-it’s heartless and rude.” Seryosong sabi nya habang dahan dahang hinahaplos ang mga pasa sa katawan ko. Para akong nahihipnotismo sa mabibigat na titig nya at sa bawat haplos nya pakiramdam ko nanghihina ako.
“Hindi mo naman kasalanan kung bakit may mga taong sadyang makitid ang utak eh. Nadala lang siguro sila sa emosyon nila kumbaga naunahan ng galit, inis o kaya inggit. Na sana sila yung nasa kalagayan ko ngayon nakakausap ka. Ewan ko ba naman kasi sayo bakit ang gwapo mo eh lakas kasi ng dating kaya mga kamuwang muwang na katulad ko nabibiktima mo. You’re bringing them I mean the worst out of it.” Kiming ngumiti lamang sys a nagging sagot bahagya din napaawang ang bibig nya marahil hindi inaasahan ang mga sinabi ko.
BINABASA MO ANG
Playing for Keeps (EDITING)
Fiksi Remaja"Don't you ever ask me why I LOVE YOU because I can't even understand myself why I DO"- Chadriel Smith "To be honest I find it hard to believe that there's someone out there that would be able to spend the rest of their life with me" - Eunice Lim ...
