POV Fem
'Schat, ik ga hoor!' Ik kus Nils en allebei de meiden, die heerlijk aan het spelen zijn. 'Doe je rustig aan? You can do it!' Nogmaals krijg ik een kus 'Dankje.. ik laat je weten!' Zwaaiend naar de meiden verlaat ik het huis..
Met toch zwetende handen stap ik in de trein, niet willende dat Nils komt te weten waar ik werkelijk naar toe ga. Diep in m'n hart vind ik dat ie recht heeft op de waarheid, maar wil ik 'm ook graag bij me houden.. De bruiloft staat voor volgende week op de planning, niet dat het uitgebreid gaan houden. Met muziek klinkend in m'n oren staar ik naar de uitzichtloze wereld, die razendsnel aan me voorbij gaat. M'n gedachtes gaan ook in een snelvaard, het lukt maar niet om het op de rails te krijgen.. Voor hem moet ik kiezen, maar doe ik dan ook de meiden veel pijn, zij verdienen mij niet als moeder.. ook al weten ze dat nu nog niet. M'n ogen vullen zich met tranen, als ik me bedenk waar ik eigenlijk mee bezig ben, iets wat ik nooit van mezelf zou hebben gedacht. Onderbroken wordt ik door een meisje wat naast me komt zitten 'Hoi! Sorry dat ik stoor, zou ik hier mogen zitten?' Ik knik vriendelijk 'Jij bent toch Fem? De vriendin van Nils van MainStreet?' vraagt ze enthousiast, ogod.. krijgen we weer. 'Klopt.. ' Ze steekt haar hand uit ' Ik ben Aline, het zusje van Willem..' Verbaasd frons ik m'n wenkbrauwen 'Echt? Wat geinig' antwoord ik best sarcastisch, laten weten dat ik helemaal geen zin heb in zo'n gesprek. Ze moet er gelukkig om lachen 'Willem zei dat je een enorm lief persoon bent' Verlegen begin ik te blozen, ook zij zou eens moeten weten 'Sorry maar ik moet gaan, misschien tot een volgende kéér' Snel stap ik op en loop ik het gangpad door, volgens mij ben ik op m'n eindbestemming. Mensen voor me stormen de trein uit, als ook in het station ben opgelopen ga ik opzoek, gelukkig vallen zijn blonde haren gelijk op. 'Hej!' Hij begroet me en wil me gelijk een kus geven 'Niet hier... zijn teveel mensen, zijn ze thuis?' Hij schud z'n hoofd. Met een lach op m'n gezicht stap ik bij m'n achterop en zucht ik diep.. Waar ben ik nou in godsnaam mee bezig?
'Wil je wat drinken?' Ik knik als ik relaxed op de bank neerval. Hij komt terug met twee glazen cola, maar zet ze op de tafel en gaat naast me liggen op de bank, zijn hand strijkt over m'n bovenarm 'Waarom wij altijd alles zo ingewikkeld maken?' lach ik naar 'm 'Omdat we onze gevoelens niet kunnen stoppen denk ik?' Hij sluit z'n ogen en maakt met z'n mond de weg naar die van mij, zachte lippen laten opnieuw die vlinders los. Zijn handen maken de knoopjes van m'n houthakkersblousje los 'Haast?' 'Je hebt me al veel te lang laten wachten.. ' Ik lach als ik z'n riem wil los maken, maar hij pakt m'n hand 'Niet hier.. boven' Ik knik en volg hem de trap op. Hij draait de deur van de slaapkamer op slot en komt uitdagend achter me staan. 'Nooit geweten dat dat knappe in de familie zou zitten..' In z'n armen draai ik me om 'Bedenken we ons echt waar we mee bezig zijn? Hoe crazy klinkt het.. Broer & zus die het met elkaar doen' Zijn vinger sluit m'n mond 'Niemand hoeft dit toch te weten? Always you and me' Ik schud m'n hoofd 'Hoe moet ik dat doen? Altijd tegen Nils blijven liegen?' Hij kust me 'Zorg voor straks.. eerst dit' Ik voel dat m'n sluiting wordt losgemaakt, ruig zoenen we verder. M'n handen gaan door z'n blonde haar 'Blow my mind..' Hij grinnikt ' Let me take this..' Ik kijk in z'n ogen 'Die prachtige ogen... zit dat in de familie?' Rollend leg ik m'n hand op z'n wang 'DAAN?' Schrikkend kijken we naar de deur, waar het geluid vandaan komt. 'Shit! En nu?' Ver kruip ik onder de dekens en probeer zo onbewegelijk achter hem te gaan liggen, luisterend naar de deur die open gaat 'Lig je nu nog?' Mam haar stem klinkt 'Ik heb niet zoveel geslapen vannacht.. dacht laat ik even bijslapen..' Inside krijg ik bijna kramp van het lachen 'Kom je zo lunchen?' 'Ja, kom eraan!' Als de deur dicht gaat en de voetstappen van de trap horen kom ik lachend weer boven 'Hoe komt het dat u niet veel heeft geslapen meneer Zwierink?' Hij schud z'n hoofd en kust me 'Next time dan maar?' Ik knik en we kleden ons beide aan..
Nog snel m'n kleding rechttrekkende bel ik aan, waarna al snel papa de deur open doet 'He lieverd! Wat gezellig, maar je hebt toch een sleutel?' Ik geef 'm een knuffel 'Jaa, vergeten' Hij lacht en doet de deur dicht. Als ik de woonkamer inloop zie ik Daan zittende op de bank, hij geeft een knipoog.. hoe moet ik ooit die keuze maken?
