"Ne yapacağım ben yaa offf!"
Arkadaşlarımı toplamış,75 çocuk bakıcılığı olayını anlatıyordum.
"Taehyung,sıkma artık canını.Boşver!sana iş mi yok?"
Derince aldığım nefesi sesli bir şekilde bırakırken sinirden ağlayacaktım.
"Yok,bana iş falan .YOK. Jimin anlamıyorsun herhalde ! "
"Neden olmasın ki ?"
Jungkook'a baktığımda ne demek istediğimi anlamış gibi Jimin'in koluna dokunup işaret parmağını dudaklarına götürdü.
Jimin de hemen sustu.
"Namjoon Hyung ne diyor bu konu hakkında?" Sessizliği bozan Yoongi'nin konuşması oldu.
"Sinirlendi baya.Formda böyle bir madde yoktu bile!O kadar çocukla nasıl ilgileniyim ben HEMDE TEK BAŞIMA!!"
Café Yoongi'nin olduğu için,bugün buluşacağımızı bildiğinden kimseyi almamıştı.Rahat rahat bağırıyordum.
Kapıya birde "CLOSE !BİTCH"
diye bir etiket yapıştırmıştı.Tam ağzımı açacağım sırada cafe'nin kapısı açıldı.
"Bugün kapalıyız bro!"
Yoongi sesini olduğundan daha da kalınlaştırarak konuştuğunda çocuk takmadan içeri girdi.
"Olsun bir kişiden bir şey olmaz,Bir filtre kahve alayım."
Bar sandalyelerine çoktan yerleşmiş sipariş veriyordu.
Kimdi bu özgüven patlaması çocuk?
Cevap alamayınca arkasını döndü.
"Gidip kendim mi hazırlayayım? Neyi bekliyorsun?"dedi Yoongi'ye bakarak.
"Kimseyi almıyoruz bugün, anlamadınız herhalde!"
Tüm vücudunu bize döndürdüğünde umusamazca omuz silkti.
"Olabilir,ben kahve içmek istiyorum ama !?"
Yoongi bize şaşkın bakışlarını
gönderirken bizim de bir farkımız yoktu ondan.Tekrar arkamı döndüğümde kaşlarımı çatarak ona bakmaya başladım.
Ne ukala bir şeydi böyle!
Etrafı incelerken bakışlarımı farketmiş gibi kafasını benden tarafa çevirdi.
"Ah,Sen !"
"Ha?"
Arkamı dönüp,ne diyo bu mal dercesine baktım onlarda bilmiyorum dercesine omuz silktiklerinde tekrar önüme döndüm.
"Sen?"
İşaret parmağını bana doğrultup oturduğu yerden kalktı.
"Ben?"
Yavaş adımlarla yanıma geldi.
"Seni hatırladım!"
Ellerini sevinçle çırpıp gülümsedi.
"Hastanede ki çocuğu hatırlıyor musun ? Bir adam vardı ve onu uyarmıştın ?"
Zihnime düşen tanıdık anı ile
adama döndüm.Bu oydu.
"O adam,"
"Sizsiniz."diye tamamladım.
Aramızda geçen kısa sohbetten sonra arkadaşlarımın meraklı bakışlarından rahatsız olduğum için onlara o günden bahsettim.
"Efendim,Kızınız çok tatlıydı."
Hayran hayran konuşmamın ardından gülümsedi.
"Benim kızım olduğunu da nereden çıkardın?"
"Sizin değil mi?"
Ağzından cık gibi bir ses çıkardı.
"Kız kardeşimin kızı,yeğenim."
Cidden şaşırmıştım.O gün onu küçük kızla gördüğümde babası sanmıştım.
Bu konuşmalar esnasında içeriden kahve getirmiştim.
Her konudan konuşuyorlardı.
Bense onu izliyordum.
Yüzü çok güzeldi...
Bir erkeğe göre nasıl bu kadar güzel olabilirdi ki ?"Görüşürüz Taehyung,kendine iyi bak!"
Tam görüşürüz diyeceğim sırada,ismini bilmediğim geldi aklıma.Aklımı okumuş gibi cevap verdi.
"Kim Seok Jin "
"Efendim?"sesi boğuk çıktığı için anlamamıştım.
"Adım...Kim Seok Jin."
Selammmm
Oy verip yorum da yapar mısınız canlarım
Mucklandınız 💜💋💖
ŞİMDİ OKUDUĞUN
rewrite the stars, taejin
Fanfictionçünkü senin gülüşlerin dudaklarının kenarında değil sevgilim. bu yüzdendir ki bana hep gözlerinin içi ile gülersin.. ❥ TaeJin