Duyduğum cümle ile yüzüm, kızarıp bozarırken ağzımı araladım. Ne söyleyeceğimi bilmiyordum.
Dik dik suratına bakarken,göz kırptı gülerek. Ciddi anlamda bu adamı anlayamıyordum.
Elimin üzerinden kalktı. Gülümsedi.
"Seni görmek güzel,Taehyung."
Kaşlarım şaşkınlıktan, belki 100.kez havaya kalkarken bir şey söylememe fırsat bırakmadan arkasını döndü.
Söyleyeceğim sözler boğazıma dizildi. Bugün yeterince baş ağrısı çekmiştim zaten. Tekrar kalktığım yerime oturdum.
"Taehyung-ah! Baksana!"
Seokjin'in sesini duymamla kafamı o tarafa çevirdim. Kaşları çatıktı. Resmen burnundan soluyordu.
"Siktir git!"
Artık sabrımın ciddi manâda taştığını hissediyordum. Ciddi anlamda sorunları vardı bana göre. Yada diğer bir ihtimal; Benimle kafa buluyordu.
"Hey Taehyung bozuntusu sana diyorum!"
"NE VAR BE ADAM,NE VAR!"
Kendime hakim olamayıp bağırdığımda kahkaha attı. Onun koşarak uzaklaşmasını izlerken mideme keskin bir ağrı saplandı. Stres yaptığımda olurdu bu. Oturup ağrının geçmesini beklemem gerekiyordu. Fakat meraklı bir melahat olduğum için peşinden gitmeye karar verdim. Şuan iyi değildi belki de. Yanlış bir şey yapmasını engellerim umuduyla peşine takıldım. 'Yanlış bir şey yapacağı' düşüncesine neden vardığımı bilmiyordum fakat içime öyle doğmuştu.
Arada salına salına yürüyor,arada zıplıyordu. Nereye gittiğini bildiğini sanmıyordum. Rastgele sokaklara giriyor,hiç alakası olmayan yerlerden çıkıyordu. Kahretsin! Şuan nerde olduğumu bilmiyordum. Namjoon hyung'a haber bile vermemiştim. Telefonumu çıkardım.
Şarjım %2 kalmıştı. Tam Namjoon hyung'a mesaj atacağım sırada telefonum kapandı.
Hava çoktan kararmaya başlamıştı. Şuan nerede olduğumu bile bilmiyordum.
Şu merakım başıma sürekli dert açıyordu.
Yinede fazla umursamadan Seokjin'i takip etmeye devam ettim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bu sefer ıssız bir yere döndüğünde, artık kimseciklerin olmadığını farkettim. Ne arıyordu böyle yerlerde,bu saatte ?
Yürüdü...yürüdü...yürüdü...
Yolun sonunda durduğunda bir haykırma sesi işittim. O,bağırıyordu.
Kelimelerini seçemediğim birkaç bir şey söyledi. Sonra yere, dizlerinin üzerine çöktü.
