Günlerdir yeni bir iş arayışındaydım.Çünkü bu bakıcılık işi pek de bana göre bir şey değildi.
O günden sonra Namjoon hyung'la tekrar oraya gittik. Kadınla uygun bir dille konuşmaya çalıştı fakat söylediği herşeye itiraz ediyor,habire bağırıp çağırıyordu.
Cidden...ne kadar garip insanlar vardı böyle!
Sonuç olarak kavga etmişlerdi.Ve istifa dilekçemi ayak üstü yazıp vermiştim. Eve geldiğimizde Hyung,sinirleri bozuk olduğu için ağlamıştı.
Normalde yaşına göre fazla olgundu.Ne yapacağını bilir,nerede ne söylemesi gerektiğini bilen bir insandı.
Her zaman kendime onu örnek almıştım. Duruşuyla, bakışıyla ve başka herşeyiyle mükemmel bir insandı.
Üzüldüğü zaman değil de daha çok sinirlendiğinde ağlardı.
Ama ağladığında o kadar savunmasuz görünürdü ki, sizin ağlayasınız gelirdi.
Kadına ne kadar sinirlendiyse artık,duvarları yumruklayarak ağlıyordu.
Böyle bile çok ponçikti.
"YHAA YETER YĞAA*HICK* BIKTIĞM YAAĞ ÜHÜHÜ *HICK*"
Yarım saat sonra,sesler ufaktan azalmaya başladığında yorulup uyuyacağını anladım ve üst kata çıkıp odasının kapısında beklemeye başladım.
En sonunda sesler kesildiğinde yavaşca kapıyı araladım.Onu rahat bir pozisyona getirip,üzerini örttüm.Yavaşca kulağına eğildim.
"Tatlı rüyalar, koca bebek."
&&&
"Herkese merhaba arkadaşlar,bildiğiniz üzere bugün vlog çekiyorum ,instagramdan takip edenler biliyorlardır zaten.Vee şuan arkadaşımla beraber ona iş bakmaya gidiyoruz."
Kamerayı bana doğrulttu.
"Nasıl hissediyorsun Taehyung-ah ? Lütfen bir şeyler söyle!"
"Hiç iyi hissetmiyorum açıkçası.Diplomam falan da olmadığı için iş vermezler diye düşünüyo-."
Kamerayı kapatıp bana döndü.
"Senin derdin ne ? Neden insanlara diplomanın olmadığını söylüyorsun? Şöyle demen gerekirdi,'Benim prensiplerime uymadığı için o sıkıcı işten ayrıldım' tek demen gereken buydu!!"
Hızlı hızlı yürüyordum ve bana yetişmek için koşar gibi yürüyordu o da. Adımlarımı aniden durdurdum.
"Ne diyorsun sen Hoseok? İnsanlara sırf havalı görünmek için rol mü yapayım?! Hayatımda duyduğum en saçma şey!"
Ellerini saçlarına daldırdı.Telefonun siyah camından kendine baktı ve tekrar bana döndü.
"Ama öbür türlü ezik gibi oluyorsun Taetae~ üzgünü-"
"Bana taetae demeyi kes! Madem ezik gibi oluyorum neden arkadaşsın benimle o halde ?"
"Taehyung be-"
Elimi havaya kaldırdım.
"Sus!açıklama yapma bana,ve git Hoseok.Git ve kendine yeni birilerini bul.Cidden...bu yaptığın cidden çok kırıcı."
Tam ağzını bir şey demek için açıyordu ki kulaklarıma dolan tanıdık ses onu susturdu.
"Sevgili kavgası, ha?" Alayla konuşmasının ardından dilini yanağının içinde gezdirdi.Bu Bay Kim'di.
"Şey aslında biz-"
"Biliyorum biliyorum, sevgililer arasında olur öyle atışmalar.Iıh ben gideyim.Sonra görüşürüz Taehyung-ah."
Göz kırpıp oradan uzaklaşmasının ardından ikimizde şaşkın şaşkın bakıyorduk ardından.
"Vay be afete bak !"
Hoseok'un mırıldanması üzerine karnına dirseğimi geçirdim.
"Aptal!Bizi sevgili sandı.Ve sen afet diyorsun.Mal mısın?"
Eliyle vurduğum yeri tutarken acılı bir ses tonunda konuşmaya başladı.
"Neden bu kadar gerildin,bizi sevgili sansa ne olur,sanmasa ne olur! Sanki aranızda bir şey var!"
Arkasını dönüp ilerlemeden önce garip garip söylendi.
"Aishh!"
Hoseok görüş açımdan çıktığında,karşı kaldırımda bana bakmakta olan Jin'i gördüm.
Sadece bakıyordu.Hiçbir harekette bulunmuyordu üstelik.Aramızdan sayamadığım kadar araba geçiyordu.
Ve ben tam selam vermek için elimi kaldıracağım sırada orta parmağını havaya kaldırdı.Yanından geçen insanların tuhaf bakışlarını umursamadan.Şaşkınlığım nirvanaya ulaşmıştı.Bipolar falan mıydı acaba? Tek kaşımı kaldırıp baktığımda elini indirmeden omuz silkti.
Ve arkasını dönüp kısa sürede ortadan kayboldu.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
