Code Of Love (Season II)

ភាគទី ១១

*ពេលព្រឹក

«ហុឹក....ៗ....ហុឹក» សង្រ្គាមទុកតែបញ្ចប់មុននេះបន្ដិច Yoona ដែរអង្គុយយំម្នាក់ឯង
«ភ្ញាក់ហើយ? នៅយំទៀតឬ» Joonkie ងើបមកឱប Yoona តែនាងរើសខ្លួនចេញពីគេ
«កុំមកប៉ះខ្ញុំ»
«យ៉ាងមិច នៅប្រកាន់ខ្លួនដល់ណាទៀតយ៉ាងណានាងក៏ក្លាយជារបស់ខ្ញុំតទៅនេះ គ្មានការអនុញ្ញាតពីខ្ញុំហាមឲ្យដៃប្រុសផ្សេងជាពិសេស Jungkie»
«មិនទាក់ទងនឹងលោកខ្ញុំមិនមែនមនុស្សរបស់លោកទេ ខ្ញុំនឹងផ្ដាច់ពាក្យ»
«គ្មានផ្លូវទេពេលនេះនាងជាគូរដណ្ដឹងខ្ញុំ តទៅមុខនាងនឹងក្លាយជាប្រពន្ធខ្ញុំ»
«ខ្ញុំនឹងមិនឲ្យរឿងនោះកើតឡើង»
«នាងអាចធ្វើអ្វីបានទៅ យ៉ាងណាពេលដែលរៀបការ ហើយខ្ញុំនឹងឲ្យនាងរស់នៅក្នុងនរក»
«លោកធ្វើបែបនេះធ្វើអី»
«គឺសងសឹកដែលនាងធ្វើឲ្យ Linzy ចាកចេញពីខ្ញុំនោះអីចាំទុក»
«ខ្ញុំមិនព្រម ដាច់ខាតខ្ញុំមិនរៀការជាមួយលោក»
«ទាំងដែលនាងខូចខ្លួនជាមួយខ្ញុំហើយ»
«ត្រូវ»
«ចុះបើថ្ងៃក្រោយនាងមានកូនរបស់ខ្ញុំនោះ»
«ខ្ញុំនឹងយកពូជថោកទាបនេះចេញ»
«នាងសាកមើលទៅកុំគិតថាអាចរត់គេចពីខ្ញុំនោះមិនថានាងទៅដល់ទីណានោះខ្ញុំនឹងទៅតាមរកនាងឲ្យទាល់តែឃើញ» Joonkie ចាប់ច្របាច់មាត់នាងពេលដែលនិយាយចប់គេក៏ក្រវៀសមាត់នាងទៅម្ខាង

«បានហើយខ្ញុំទៅវិញហើយត្រៀមខ្លួនធ្វើជាកូនក្រមុំទៅ» និយាយចប់គេក៏ចេញទៅបាត់
«ហេតុអី? Ahhhh~~~~»  Yoonaស្រែកយំបន្ដរហូតដល់គេងលក់ព្រោះតែយប់មិញនាងអត់ងងុយ

*Yeonjun sense

«ថាមិចដុះសាច់ក្នុុងខួរក្បាលចឹងអី» Yeonjun ស្រែកដាក់ Seongwoo
«ជាការពិត»
«យូរប៉ុណ្ណាហើយ»
«ដំណាក់កាលចុងក្រោយហើយ»
«មិនអាចទេ» Yeonjun ដែលស្រឡាងកាំង
«វាការពិតបើមិនឆាប់វះកាត់ទេនាងនឹងរឹតតែគ្រោះថ្នាក់ជាង នេះ»
«ចុះពេលដែលវះកាត់ហើយនាងអាចនឹង....»
«អត្រារស់របស់នាងមានតិចណាស់វាសិ្ថតនៅលើនាងថា
នាងរឹងមាំបានប៉ុណ្ណា»
«ហេតុអី? ហេតុអីទៅជាបែបនេះ»
«មែមហើយមិចក៏ឯងជួបនឹង Moonkie»
«នាងដឹងហើយ»
«របៀបណានាងប្រហែលមកយកថ្នាំនៅទីនេះ ចៃដន្យក៏ជួបនឹងខ្ញុំព្រោះតែខឹងទើបទៅជាបែបនេះ»
«ចឹងគិតដោះស្រាយយ៉ាងមិច»
«ចាំនាងដឹងខ្លួនសិនទៅ»
«ល្អចឹងយើងទៅសិនហើយ»
«អរគុណឯងហើយ»
«មិនអីទេ» ក្រោយមក Seongwoo ក៏ទៅបាត់ចំណែក Yeonjun ក៏ទៅមើល Moonkie