De witte wolf

hoofdstuk 11 rugzakje?

HOOFDSTUK 11
#Skylar
Ik sta op, en rek me uit.
Ik doe een stapeltje nieuwe kleren aan.
Een simpele trainingsbroek met een zwart T-shirt en een Disney trui van de lion king.
Een paar dagen geleden was ik naar de winkel gegaan, omdat ik nieuwe kleren nodig had.
Na dat ik klaar was, keek ik naar Dylan die nog steeds lag te slapen.
Ik geef hem een kusje op zijn voorhoofd, en loop daarna naar beneden.
Als ik beneden ben loop ik richting de keuken.
Ik pak een apel, en loop dan naar buiten.
Ik loop mijn ochtend ronde.
Ik neem een hap van mijn apel, en loop wat door de pack.
Sommige kijken me raar aan, maar ik negeer het gewoon.
Als ik na een uurtje klaar was.
Deed ik de deur open, maar dan hoor ik iets.
Er gaat een pack ons over een paar dagen aanvallen.
Maar je gelooft niet welke pack.
Welke dan?
De green moon pack, van Skylar haar ouders.
O nee dat meen je niet!
Jawel.
Waarom willen ze ons aanvallen?
Ik denk dat ik het al weet.
Ze willen Skylar terug.
Wacht wat, maar ze hebben haar toch zelf verbannen?
Ik snap het ook niet man.
Ik hoor Dylan zuchten.
Ze blijven van mijn mate af.
Moet ik het haar vertellen?
Ik doe de deur toe, en loop dan naar Dylan.
"Moet niet meer."
Skylar hoe lang stond je daar al!?
"Lang genoeg."
"Waarom willen mijn ouders jullie aanvallen?"
Dat weten we niet.
Dan krijg ik een idee.
Ik loop terug weg naar buiten.
Skylar naar waar ga je?
"Ik ga naar het bos."
Ik kom mee.
"Nee ik wil even alleen zijn."
Maar...
"Niks maar tot straks."
Oke tot straks.
Ik tramformeer in mijn wolf, en loop het bos in over de grens.
Ik tramformeer terug, en klim in mijn boomhut.
Ik pak mijn rugzakje, en kijk naar schetsen van mij en mijn ouders.
Er rollen tranen over mijn wangen.
Skylar wat is er? Mind-linkt Dylan naar me.
Niks. Mind-link ik terug.
Skylar waarom huil je dan, ik voel dat er iets is.
Je moet niet alles weten.
Skylar waar ben je!?
Ergens.
Skylar!
Kom nu naar huis!
Ik ben thuis.
Skylar!
Je maakt me boos!
Dusss.
Skylar kom nu terug naar mijn huis.
Ge bent mijn mate, niet mijn moeder.
Skylar!
Grrrr.
Grom niet naar me.
Ik doe wat ik wil.
Ik ben nog steeds een rogue.
Skylar kom nu!
Oke ik kom al moeder!
Ik sluit de mind-link af.
Ik pak mijn rugzak vol met schetsen dat ik heb gemaakt mee.
Ik loop naar Dylan zijn huis, met mijn rugzakje.
Ik doe de deur open, en zie Dylan boos in de zetel zitten.
Waar was je!!!
"Waarom zal ik dat zegen!?"
Skylar maak me niet bozer.
"Oke ik was thuis, laat me nu met rust."
Ik loop boos naar boven.
Ik schot de deur kei hard toe.
#Dylan
Ik hoor dat ze de deur kei hard toe schot.
Ze kan ook best boos worden net als jou Dylan.
"GRRR."
"Ze zal ook Luna zijn geworden he."
"Ze heeft nog steeds een stuk karakter van haar vader, hij is de Alpha van de green moon pack."
Ow ja.
Ik zucht.
Zal ze boos op me zijn?
En wat zit er in haar rugzakje?
(♡)(♡)(♡)(♡)(♡)(♡)(♡)(♡)(♡)(♡)
heyyy spannend he.
Over een paar dagen zet ik er een nieuw hoofdstukje op.
Daag lezertjes.
Groetjes Huskyzot.