HOOFDSTUK 1
Ik loop naar mijn huis.
"Mama papa ik ben thuis."
Ik loop naar boven, en zie mijn ouders.
Mijn papa loopt naar me toe.
Skylar we moeten je iets vertellen.
"Wat is er?"
We verbannen je uit onze roedel.
"Waarom?"
Omdat je een witte wolf bent, wit betekend slap.
"Maar ik ga laten zien dat ik sterk ben, en niet slap ben."
Sorry Skylar we verbannen je uit onze roedel.
Je moet over een half uur af ons terrein.
Er lopen tranen over mijn wangen.
"Maar papa mama."
"Ik kan niet alleen over leven."
Je moet wel.
"Maar."
Niks maar.
Ik loop huilend naar mijn mama die ook aan het huilen is.
"Mama."
Sorry Sky, je moet weg van je papa.
Omdat onze pack geen witte als Luna wilt.
Maar onthou dat ik van je hou Sky.
Ik knuffel mijn mama.
"Dag mama."
Ze zegt me gedag, en doet een ketting rond men hals.
Je bent specialer dan je denkt Skylar onthou dat.
Ik knik, en loop met mijn rugzakje weg.
Ik loop wenend door het bos over de grens.
Weg van men ouders.
Ik klim in een boom, en ga huilend proberen te slapen.
Waarom moet ik perse een witte wolf zijn?
Ik moet kunnen overleven als rogue.
Ik zucht en val dan in slaap.
■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■
Dit is mijn eerste hoofdstuk van mijn nieuwe boek.
Ik hoop dat jullie het al een leuk hoofdstuk vinden.
Groetjes huskyzot😜😜😜
JE LEEST
De witte wolf
LobisomemIk loop naar mijn huis. "Mama papa ik ben thuis." Ik loop naar boven, en zie mijn ouders. Mijn papa loopt naar me toe. Skylar we moeten je iets vertellen. "Wat is er?" We verbannen je uit onze roedel. "Waarom?" Omdat je een witte wolf bent, wit bete...