My First And Somehow Be The Last (On Going)

MFASBTL Chapter 17

CHAPTER SEVENTEEN: (Yuki Loves Nicole)

<Yuki's POV>

Gustong gusto ko ng umamin kay Nicole na mahal ko

siya kaso natatameme ako pagkaharap ko siya. Oo,

mahal ko na nga siya. Pagkatapos kong mabalitaan

yung ginawa niya dun sa sampung lalaki, kinausap ko

siya at pinagsabihan.

/FLASHBACK/

Nandito kami ngayon sa rooftop.

"Nicole?" Sabi ko.

"Oh?" Sagot naman niya.

"Bakit mo naman yun ginawa sa kanila?"

"Ang alin?"

"Ang pagsabay-sabayin sila."

"Ewan ko, akala ko kasi kapag nakaganti na ko,

mawawala na yung sakit dito sa puso ko. Kaso,

mali ako. Di pa din nawawala yung sakit. Nakasakit

pa ko."

"Naiintindihan naman kita eh. Mali lang talaga yung

ginawa mo."

"Alam ko. S-sorry." Sagot niya. Naiyak na din siya.

"Ok lang yun. Wag mo na lang uulitin." Sabi ko

sabay yakap sa kanya. Tumango naman siya.

"Y-yuki, promise me one thing."

"Ano yun?"

"Wag na wag mo kong iiwan. Wag mong gagayahin

si Josh ha?"

"Oo naman. Promise."

/END OF FLASHBACK/

Simula nung araw na yun. Di ko na siya iniwan. Nasa

tabi niya ko palage. Kahit alam kong di ko maaalis

yung sakit. Pero sana mabawasan ko kahit papaano.

Nandito kami ngayon sa rooftop. Favorite tambayan na

namin to ni Nicole eh. :))

"Nic?" Sabi ko. Aamin na ko sa kanya.

"Hmm? Wag mo nga akong tawaging Nic."

"Ahm, sorry naman."

"Hahaha. Okay lang. May sasabihin ka?"

"Ah, oo sana eh. Nicole, ahm, ano kasi eh. G-gusto

kita." Ngumiti lang siya sa akin.

"Mabait ka Yuki, lahat na nasayo. Lahat ng katangiang

hahanapin ng isang babae. Nandito pa din kasi yung

sakit. Hindi pa gumagaling. Ita'try kong mahalin ka.

Hindi ko man maipapangako, gagawin ko pa din ang lahat

para mahalin ka ng puso ko." Sagot niya.

"Wag mong pilitin kung hindi mo kaya." Sabi ko.

"Kaya ko naman eh. Magintay ka lang." Sabi niya sabay

yakap sakin. Oo Nicole, magiintay ako sa araw na

mamahalin mo din ako.

<Josh's POV>

Nasaan kaya si Nicole ngayon? Alam ko na, baka

nasa rooftop siya. Madalas siyang tumambay dun eh.

*AKYAT PAPUNTANG ROOFTOP*

Kapagod umakyat. Hayst. Malapit na ko, pero

bakit parang kinakabahan ako? Namiss ko

si Nicole. Matagal kaming di nag'usap.

Nakikita ko nga siya, sa malayo naman. Handa niya

kaya akong patawarin? Ayokong sumuko.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

"N-nicole?" Nasabi ko na lang sa sarili ko.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

Magkasama sila nung Yuki na yun at magkayakap pa sila.

Ang sakit. :( ngayon alam ko na yung

naramdaman dati ni Nicole. Biglang tumulo

yung luha ko. Akala ko pa naman magkakaayos na

kami. Kaso mukhang huli na ko. Masaya na siya sa

piling ng iba. </3 ;((