Murderer

Güçsüz Bir Sürtük

MULTİYE SELENA'NIN AMA PERFORMANSINI KOYDUM İSTERSENİZ SİZ NORMAL ŞARKIYI AÇABİLİRSİNİZ.

3.BÖLÜM

GÜÇSÜZ BİR SÜRTÜK

Yaşlı gözlerimi tekrar yere dikdim ve yerdeki kanlara tekrar baktım,kar beyaz halının üstünde kan kırmızısı çok dikkat çekiyordu.Derin nefesler almaya başladım oda üstüme gelmeye başlamıştı kalbim deli gibi atıyordu elimi kalbime götürdüm ve hızını düzenlemeye çalıştım,sanki birisi boğazımı sıkıyordu,kafamı kaldırdım ve tavana bakmaya başladım nefesim düzelmiyordu.Halıdaki kanları görünce olaylar tekrar aklımda canlanmıştı

‘’BIRAK LAN KIZI’’

‘’Justin  lütfen yardım et’’

‘’Eğer yaşamak istiyorsan bir seçim yapmak zorundasın…’’

Ellerime baktım ve kan içinde olduğunu gördüm bütün bunlar fazla bana.Nefeslerim hala düzelmezken aksine nefes alamamaya başlamıştım.Kalan gücümle Justin’e seslenmeye çalışıyordum nereye kaybolmuştu ki şimdi kalbime dolan acıyla ağzımdan küçük çaplı bir çığlık kaçtı ve ağlamaya başladım.Adım sesleri geliyordu yavaş yavaş,’’Gene ne var April’’ Justin’in uzaktan gelen oflayışlarını duyabiliyordum,neler oluyordu bana nefes alamam,kalbimin ağrısı,başımın dönmesi aklımda yankılanan silah sesleri.

Ölüyor muyum yoksa?babama mı kavuşacağım?gözlerim kapanmaya zorlanıyor ve ben galiba onların dediğini yapacağım…

3.KİŞİ AĞZINDAN

Genç kız gözlerini kapattı ve kanlı halının üstüne yattı,genç adam, saf kızın orada can çekişitiğini bilmeden yavaşça merdivenlerden çıkıyordu.Son basamağa adımını attığı zaman derin bir nefes aldı ve kapıyı açtı.Gözleri şaşkınlıktan büyürken hemen genç kızın yanına koştu ve nabzını kontrol etmeye başladı,atıyordu,genç adam ne yapacağını bilmiyordu ilk defa bu kadar çaresiz ve karmaşık hissediyordu.

Genç kızı hemen kucağına aldı ve beyaz ahşap kapıyı açarak merdivenlerden inmeye başladı genç kızı bir bir inci kadar dikkatli taşıyordu ona zarar gelmesini istemiyordu çünkü fakat bunun bir açıklaması yoktu onun için.Yoksa aşık mı oluyordu bu saf kıza?

‘’COLLİN’’ genç adam boğazını yırtarcasına arkadaşına sesleniyordu Collin baygın yatan kızı görünce hemen kapıyı açtı ve arabaya doğru koşmaya  başladılar.Genç adam kızı arka koltuğu narin bir şekilde yatırdı ve kafasını da bacaklarının üstüne koydu.Collin arabayı sürerken,genç adam da güzel kızın suratını inceliyordu sanki her ayrıntıyı ezberlemeye çalışıyor gibiydi.Çikolata rengi ince uzun gözler,dolgun pembe dudakları,minik burnu ve şişkin yanakları.Onu özel kılıyordu.

APRİL’İN AĞZINDAN

‘’Uyan artık’’gözlerimi açmamı sağlayan her zamanki tanıdık ses,göz kapaklarımı açmaya çalışıyordum ama sanki birisi onları tutuyordu.’’Aç hadi o çikolata kahvesi gözlerini,bağır bana’’ b-bu duyduğum Justin’in sözlerimiydi? Yoksa bana mı öyle geliyordu.

‘’Uyan artık!korkuyorum,sana bir şey olmasından korkuyorum.Ama nedenini de bilemiyorum’’ Ellerimi kavrayan eller ile ne olduğunu anlamadım. ‘’Seni yanıma aldım çünkü seni ilk gördüğüm gün,seni fark ettiğim zaman,benim gibi olduğunu anladım hep yanımda kal istedim.Sana ateş ettiğim zaman seni hastaneye götürdüm çünkü o zaman seni bulabileceğimi biliyordum,eğer seni gönderseydim bi daha seni göremezdim.Ama seni yerde kanlar içinde yerde görünce kalbim bin parçaya ayrıldı.B-‘’ Justin’in lafı içeri giren Collin ile bölündü.

‘’Baba’’ gözlerimi son söylediğim kelime ile zar zor açabildim Justin hemen bana doğru döndü fakat yüzünde tek bir ifade yoktu. ‘’Uyanmışsın’’ yanıma yaklaştı gözlerime baktı, ‘’Collin bizi yalnız bırakır mısın?’’ Collin,Justin’e döndü ‘’ama Justi-‘’ Collin lafına devam edemeden Justin gürledi ‘’ÇIK DEDİM’’ Justin’in bağırışından sonra Collin derin bir nefes alıp kapıyı açıp çıktı.

‘’Na-nasıl buraya geldim?’’Cesaretimi yoplayım zar zor sorabilmiştim Justin baktığı camdan,yansıma sayesinde bana baktı ‘’Güçsüz bir sürtük  gibi davranıp bayılmasaydın şuan evde olabilirdik.’’ Gözlerimi kapattım ve tırnaklarımı elime geçirmeye başladım. ‘’Ben sürtük DEĞİLİM!’’ bağırdığım anda kalp atışlarımı gösteren alet yüksek bir ses çıkardı ve kalbime ağrı saplandı.Bir doktor içeri girdi nabzıma bakmaya başladı, Justin’e doğru döndü ‘’beyefendi lütfen dışarıya çıkın’’ Justin doktora doğru baktı ve kapıyı çarpıp çıktı.

-

‘’Nasıl hissediyorsunuz?’’ Dosyalara bakan doktor kafasını kaldırmadan karşımda duruyordu,hala daha hastane odasında olduğumu fark ettim, başımı ovuşturmaya başladım  Justin’e bağırdıktan sonra doktor gelip koluma iğne yapmıştı ve son hatırladığımda göz kapaklarımın kapanmasıydı. ‘’İyiyim,sanırım’’ doktor bana doğru kafasını kaldırdı ve yanıma yaklaştı ‘’Size birkaç soru sormak istiyorum.’’ Gene mi? ‘’T-tabi sizi dinliyorum.’’ Doktor derin bir nefes aldı  ‘’Eskiden veya küçükken nefes darlığı çektiğiniz oluyor muydu?.’’Aldığım nefesi verdim ve beynimi zorlamaya başladım ‘’15 yaşımdayken bazen  üvey annem bana çok kızıp bağırdığı zaman nefes alamıyor gibi oluyordum fakat bahçeye çıkıp biraz beklediğim zaman geçiyordu,ama bunlar zamanla tekrarlanmaya başladı ve giderek daha kötüye gidiyordu.’’ Sanki kötü şeyler olacakmış gibi geliyordu. ‘’Pekala bayan April size son sorum,biriyle kavga ettiğiniz zaman veya üzgün bir şey yaşadığınız zaman kalbinize ağrı saplanıyor mu?’’ Düşündüm ve aklıma gelen olayları söylemeye başladım. ‘’Bugün buraya gelmeden önce aklıma yaşadığım kötü anılar geldi ve kalbime ağrılar saplanmaya başladı ne kadar derin nefes alsamda geçmiyordu.’’ Doktor gözlüğünü çıkardı ve bana döndü ‘’Üzgünüm ki kalp hastasınısınız.’’

 Ama bu babamın hastalıydı.

‘’B-bi yanlışlık olamaz mı?’’ Tanrım yardım et ‘’Anlattığınız bütün tepkiler hastalığa uyuyordu korkarım ki bu hastalıkla yaşamayı öğrenmelisiniz.’’ Gözlerimi kapattım akmak üzere bekleyen gözyaşlarımı saldım.Ama benim artık güçlü bir kız olmayı öğrenmem lazımdı. ‘’Peki ne yapmam lazım?’’ Doktor derin nefes aldı ve bana acıyan gözlerle baktı ‘’Öncelikle stresten uzak durmalısınız veya öfkeden yoksa bu sizin kalp atışlarınızı hızlandırır,kendinizi çok fazla üzmemeli ve fazla heyecan yapmamalısınız.Yoksa bayılır ve beklide bir daha uyanamayabilirsiniz.’’ Son sözünden sonra gözlerimi kapattım ve acımı yaşamaya başladım. ‘’Dışarıda bekleyen beyfendiye söylememi is-‘’  ‘’Sakın!asla o bilmeyecek hatta kimse öğrenmemeli  bu sadece benim ve sizin aranızda kalacak.’’ Doktor yere baktı ve kafasını salladı.Artık bir ayaklı bomba olarak hayatıma devam edecektim.

-

‘’Ne dedi doktor?’’ Derin nefes aldım ve hastalığımı asla söylemeyeceğim adama doğru baktım. ‘’Hiçbirşey sadece normal bir bayılmaymış.’’ Gözlerimi tavana çevirdim ve ne kadar berbat bir yalancı olduğumu fark ettim. ‘’Güzel o zaman şu lanet yerden çıkabiliriz artık’’ Bencede artık gitsek iyi olur yoksa ben kendimi tutamayıp hıçkırıklara boğulucam. ‘’B-bence de ‘’

-

‘’April kalk da şu kapıya bak’’ Yattığım yatağımdan doğruldum ve içimden küfürler savurarak aşağıya indim ve kapı kolunu tutup açtım.

 ‘’Ella?’’