Orman•bxb ✔️

"İkinci gün"

•Kuzey•

Sabah uyandığım da Gece hâlâ uyumaya devam ediyordu.Bir yanım onu izlemek istese de dışarıdan gelen kargaşa yüzünden çadırdan çıktım.

"Sabah sabah ne bu tantana?"

"Boray yere çöp attı!" dedi Emir "Neden beni takmıyorsunuz? Çöp canavarı bizi yiyebilir."

"Bu yüzden mi uykumdan uyandım?"

"Bu yüzden mi Gece'yi bırakıp geldim demek istedi arkadaş." dedi Boray

Gözlerimi kısıp ona korkunçlu bakışlarımı gönderdim ardından çadıra geri girdim.İçeri girmemle Gece'nin gözleri açması bir olmuştu.Harika onu izleyemecektim.

Ona çaktırmamak için hırkamı alıp çıkacaktım.Ama bir türlü bulamadım.

"Gece,hırkamı gördün mü?"

"Siyah olan mı?"

Başımı onaylar şekilde salladığımda bilmediğini söyledi.

"Ben de kulaklığımı bulamıyorum."

"Hangi mal aldı?"

Çadırdan bir hışımla çıktığımda diğerleri sofrayı hazırlıyordu.

"Çocular hırkamı ve Gece'nin kulaklığını gören var mı?"

"Ben de beremi bulamadım." dedi Emir dudaklarını büzüp.

"Sizin yine iyi ben ayakkabı bulamıyorum amk." dedi Ateş ayakkabısı olmayan ayağını kaldırırken.

"Neler oluyor?" dedim.

"Boray'ın işidir." dedi Asaf. Boray ismi geçince ağzında yemekler ile bize döndü.

"No bonom oşom?"

"Sen önce bir yemeğini ye." dedi Gece "Konuşursun sonra."

"Çocuklar." dedi Ateş "Size bahsettiğim belirtileri hatırlıyorsunuz değil mi? Bu da onlardan biriydi. Ve dün yaşanan olay beni iyice korkutuyor."

"Çöp canavarı mı geliyor?" dedi Emir "Lütfen beni yeme."

"Ateş korkutma çocuğu." dedi Boray "Bizi korkutmak için bir şeyler uydurmana gerek yok."

"Ama uydurmuyorum. Gerçekten bir bataklığa batıyordum."

"Bir anda nasıl kayboldu?" dedi Gece "Mantıklı hikayeler uydurmalısın."

Asaf Ateş'in elini tutup onu rahatlatır bir bakışla elini sıktı.

"Sen iyi misin?"

"Galiba çok fazla hikaye okudum."

"Ben gerçekten korkuyorum." dedi Emir "Dönsek mi?"

"Emir oyunbozanlık yapma güzelim." dedi Boray "Kaç zamandır bu haftayı planlıyorduk."

"Ama korkuyorum."

Ben sadece sessizce olanları izliyordum. Ateş'in dediğini düşünüyordum ama mantıklı bir yanı yoktu. Nasıl bataklık bir anda kaybolabilir ki?

***

Kahvaltıdan sonra Gece'nin dizine uzanmış müzik dinliyordum. Daha doğrusu zorla Boray bize şarkı söylüyor biz de onu dinliyorduk. Hepimiz bıkkın bir yüz ifadesi ile bakarken Emir hayranlık ile izliyordu.

Dikkatimi Gece'ye yoğunlaştırdığım da Boray'a 'Bu çocuk ne yaşıyor?' der gibi bakıyordu. Ona bakarken bakışlarını yüzüme çevirmesi ile utanarak bakışlarımı kaçırdım.