Orman•bxb ✔️

"Altıncı gün"

•Emir•

Bir türlü uyuyamıyordum. Bu son günlerde uyku düzenim tamamen alt üst olmuştu. Bu kamp olayını başından beri istemiyordum. Ben bir çok şey için fazla korkaktım...

Boray'a döndüğümde sırt üstü uzanmış tepeye bakıyordu. Onun yanına yaklaşıp onun yaptığı gibi tepeye baktım.

"Boray bir şey söylemek istiyorum. Yakında ölebiliriz ve içimde kalsın istemiyorum. Boray!"

"Hı?"

"Beni duydun mu?"

"Bir şey mi dedin? Şu an konuşmasak. Sinirli olunca konuştukça kırıyorum. Çok önemli bir şey mi?"

"Hayır."

Sadece seni sevdiğimi söyleyecektim.
Seni seviyorum Boray. Ve sen bunu hiç bilemeyeceksin.

"Yanımda olduğun için mutluyum Emir."

"Ben de. Yanında olduğum için mutluyum. Sana sarılabilir miyim?"

Başını aşağı yukarı salladığında ellerimi beline sarıp ona sarıldım.

"Sen de korkuyorsun değil mi?"

"Senin kadar değil."

"Ölmek istemiyorum."

"Ölmek benim için sorun değil. Asıl korkum benden önce ölecek olman. Seni kaybedişimi göremem."

"Beni kurtaracaksın değil mi? Hep kurtardın."

"Ben kahraman değilim Emir."

"Benim kahramanımsın Boray. Onuncu sınıfı hatırlıyor musun? Üst sınıflar hep benimle uğraşırdı."

"Aptal şeyler."

"Beni hep onların elinden kurtardın."

"Aynı şey değil. Karşımızdaki şey bir insan bile olmayabilir."

"Söz verdin Boray. Benim bildiğim Boray sözlerinden dönmez."

"Hep gözünde kahraman olarak kalmak isterdim."

"Öyle kalacaksın Boray."

Başımı göğsüne yasladım.

"İyi geceler Boray."

Seni seviyorum...

***

Sabah uyandığımda Boray hâlâ uyuyordu. Dışarı çıktığımda herkes gruplaşmış bir şekilde oturuyordu.

Tamamen dağılmıştık. Orman bizi nasıl yaralayacağını bulmuştu. Hassas noktamızı bulmuştu. Bizi birbirimize düşürdü.

Aç olmadığımdan sadece bir su içip yere uzandım. Bulutları izlemeyi oldum olası sevmişimdir. Normal de Kuzey ile uzanır onları bazı şekillere benzetirdik. Asaf onların asla o şekile benzemediğini idda edip bizimle uğraşırdı. Ateş bir anne gibi bizi savunurdu. Boray bizimle uğraşıp dururdu. Bazen çok saçma amca şakaları yapardı. Gece de bulutları olduğu şey dışında her şeye benzetirdi.

Onları özlemiştim. Bizi özlemiştim.

Boray uyandığında yanıma gelip oturdu.

"Günaydın."

"Günaydın."

"Yine mi bulutları izliyorsun? Saatlerce bakmak sıkıcı."

"Saatlerce bir şeyi izlemeye alışkınım."

Saatlerce sana bakıp durmaktan alışmıştım.

"Saatlerce bir şeyi asla izlemem. Sıkıcı."