Orman•bxb ✔️

"Son gün"

•Boray•

Sabah uyandığımda Emir yanımda değildi. Artık kurtulacağımıza dair içimde bir umut kalmamıştı. Eğer o mezar taşları doğru ise bugün hepimizin ölüm günüydü.

Dışarı çıktığımda hiç birini göremedim. Hepsi gitmiş olamaz değil mi? Yalnız kalma korkusu ile Asafların çadırlarına girdim. İçerisinde kimse yoktu. Korku ile diğer çadıra baktığımda Kuzey ve Gece sarılmış uyuyorlardı. En azından onlar iyiydi.

Peki ya diğer üçü neredeydi? Emir neredeydi?

"Kuzey! Gece! Uyanın gerizekalılar!"

"Bırak zaten akşam öleceğiz." dedi Gece.

"Umutsuz konuşma seni terk ederim." dedi Kuzey. Uzandığı yerden kalkmış dışarı çıkmıştı.

"Of ya!"

"Ne oldu Boray?"

"Sizinle küsüz biliyorum ama diğerleri yok."

"Nasıl yok?" dedi Kuzey "İşemeye gitmişlerdir."

"Üçü birden mi? Ya onları aldılarsa."

"Geri sayımda önce kim vardı?" dedi Gece "Emir sonra Ateş sonra Asaf. Siktir üçü de yok."

"Onları bulmalıyız."

"Boray haklı." dedi Kuzey "Bu kadar çabuk pes etmemeliyiz."

"Eğer onlara bir şey olduysa. Aramız kötü ayrılacağız. Aptal inatlaşma yapmamalıyım. Çocuklar hepinize çok değer veriyorum." dedim gözlerim dolmuştu.

"Aptal biz de seni seviyoruz." dedi Kuzey "Bu kadar çabuk dağılamayız. Değişik heriflerin sonu bu olmamalı."

"Grup sarılması?" dedi Gece.

"Sadece üç kişiyiz." dedim.

"Yarı grup sarılması?" dediğinde gülüp üçümüz beraber sarıldık.

"Bizsiz mi?" dedi Ateş.

Sesini duymam ile ikisine dönüp koşarak onlara sarıldım.

"Sizi aldılar sandım."

"Gözlerim yaşarıyor." dedi Asaf "Bizi bu kadar sevdiğini bilmezdim."

"Seviyorum. Sadece sinirliydim. Özür dilerim."

"Biz de özür dileriz." dedi Ateş.

"Tekrar dost muyuz?"

"Sonsuza kadar."

"Emir nerede?" dedi Kuzey.

"Sizinle değil mi?" dedi Asaf.

"Sizinle sanıyorduk." dedi Gece.

"O zaman nerede? Siktir onu gerçekten aldılar. Sikeyim! Sikeyim! Onu kurtaramadım."

"Boray sakin ol!" dedi Asaf "Hâlâ onu kurtarabiliriz."

"Ona söz verdim. Onu kurtaracağım."

Ben her zaman sözlerimi tutmasam bile Emir'e olan sözlerimi hep tuttum.

"Emir bir not bırakmış olabilir." dedi Ateş "Hep not bırakır."

Onlar kamp alanında notu ararken ben de çadırın içinde notu aradım. Yastığını elimde aldığımda burnuma götürüp kokladım. Bir daha bu kokuyu bulamamaktan deli gibi korkuyorum. Yastığı kaldırdığımda altından çıkan kağıdı elime alıp açtım.

"Çocuklar! Onu buldum." dedim çadırdan çıkıp kağıdı kaldırırken.

Asaf kağıdı alıp okumaya başladı.