Orman•bxb ✔️

"Üçüncü gün"

•Boray•

Dün gece yaşanan garip olaylar yüzünden hiç birimiz uyuyamamıştık. Başından beri hiç bir olayı ciddiye almıyordum. Ya da diğerleri anlattığında beyinlerin onlara oyun oynadığını düşünmüştüm. Ama oyun olamayacak kadar gerçekti.

"Çok korkuyorum Boray." dedi Emir. Onun uyuduğunu sanıyordum ama bu olaylar en çok onu etkilemişti.

"Uyuman gerek artık Emir. Yorgunsun."

"Ölmek istemiyorum."

"Ölmeyeceksin."

"Sizi de kaybetmek istemiyorum."

"Kimseye bir şey olmayacak."

"Boray ben güçlü değilim. Ne fiziksel olarak ne duygusal olarak. Beni korursun değil mi?"

"Sana söz veriyorum buradan hep beraber çıkacağız. Şimdi uyu tamam mı?"

"Bana sarılır mısın?"

Gülerek başımı onaylar şekilde sallayıp kollarımı belinden sararak onu kendime yaklaştırdım. Başımı saçlarına gömüm kısa bir öpücük bıraktım.

Ben de deli gibi korkuyordum. Ama korktuğum şey bana bir şey olması değil. Onlara zarar gelmesinden çok korkuyorum. Belki fiziki anlamda güçlü olabilirim ama onlardan birine bile bir şey olsa duygusal anlamda çökerdim.

***

Hepimiz toplandığında herkesin gözünden uyku akıyordu. Kimsenin uyumadığına eminim. Dün gece Asaf dönmek istese de hava karardığı için sabah dönmeye karar verdik.

"Ateş,canavarın ya da her ne boksa geldiğini belli eden kaç etmen vardı?" diye sordu Gece.

"Bir kaçını çoktan yaşadık. Garip hayvanlar,ağaçların düşmesi,kaybolan eşyalar.Okuduklarıma göre hat kesilmesi ve gruplar arası kavgayla iyice yanımıza gelmiş olacak."

"Asla kavga etmeyelim." dedi Kuzey.

"Biz ne zaman kavga ettik?" dedim "Birbirimizin arkasında olduk hep."

"Olmaya da devam edeceğiz." dedi Asaf.

"Çocuklar?" dedi Emire çadırdan başını çıkartmış uykusundan yeni uyanmış bir haldeyken. "Benim telefonumda mı sorun var? Hat mı çekmiyor?"

"Sıçayım! Sıçayım! Sıçayım!" dedi Kuzey.

"Benim de çekmiyor." dedi Asaf.

Cebimden telefonumu çıkarıp baktığımda benim de telefonumun hattının çekmediğini fark ettim.

"Geri dönelim artık. Lütfen!" dedi Emir yalvaran gözler ile.

"Dönüş yolu nasıldı?" dedi Gece "Ne taraftan gelmiştik?"

"Hatırlamıyorum." dedi Ateş "Sikeyim! Nasıl gelmiştik?"

"Sağdan mıydı?" dedi Kuzey "Hayır hayır solandı."

"Unutmuş olduğumuza inanamıyorum." dedim

"Çöp canavarı zihnimizi mi siliyor?" dedi Emir "Ya birbirimizi de unutturursa."

"Sadece çıkmamızı zorlaştırıyor." dedi Asaf "Biz Gece ile birazdan dönüş yolu için yola çıkarız."

"Ben de geleyim mi?" dediğimde başını olumsuz anlamda salladı.

"Emir'i yalnızca sen sakinleştirebilirsin."

"Hayır!" dedi Ateş başını olumsuz anlamda sallarken. "Bu çok tehlikeli olmaz. Ayrılmamalıyız."