Hinny 《Senin İçin》

9

Harry'nin ağzından

Hemen koşarak ihtiyaç odasından çıktık. Aşağı inince gördüğüm manzara ile saşırdım. Daha bir saat bile olmamıştı ama her yer yıkılmış etraf ölüm yiyen kaynıyordu.

Bir ölüm yiyenin bize doğru geldiğini görünce Herm hızlıca bir büyü savruşturdu.

Herkes biri ile savaşıyordu. Koştuk ve dışarı çıktık büyük bir dev vardı ve elindekini her yere savuruyordu. Bunu atlatmamız gerekiyordu tabii aynı zamanda büyülerden kaçmamızda gerekti.

-

Ölüm yiyenler geri çekilmişti. Nedenini bilmiyorduk. Ama her an bir saldırıya hazır olmalıydık.

Büyük salona girdik. Gördüğüm manzara ile donup kaldım.

Yerde hareketsiz bir şekilde yatan Fred başında ağlayan Ron,George ve Mrs.Weasley.

Ginny hemen yanlarına koştu. Ağladığını görüyordum. Zor olmalı, kardeşini kaybetmek.

Herm yanıma geldi. Kafamı çevirip başka ölen var mı diye baktım. Gördüğüm manzara ile dondum.

Tonks ve Remus yan yana yerde yatıyorlardı. Elleri birbirlerine değiyordu. Ölmüşlerdi.

Yanağımda ıslaklık hissettim. Ağlıyordum. Ted babasız annesiz kalmıştı. Onunda ailesi benim ailem gibi ölmüştü.

Tek fark Lupin ve Tonks benim içinde ölmüştü. Herm koluma dokundu.

"H-Harry s-sana söylemem g..gereken b..birş..şey v..var." Kafamı ona çevirdim ve söylemesini bekledim.

"B-bunu söylemek b-beni m-mahvediyor a..ama b..bilmek z..zorundasın."

"S..sen h..hortku..luksun Harry."

"N-ne?" Ginny geldi ve o konuştu. "Duydun işte hortkuluksun Harry. Bir hortkuluk. Bunu söylemek beni kahrediyor." Elini kalbinin üstüne koydu. "Bunu söylerken buram acıyor Harry. Ama bilmek zorundasın." Bunları söylerken hep sesi titremişti. Gözlerinden yaşlar damlamaya başlamıştı. Ellerimi titreyerek gözlerine götürdüm. Ve sildim. Herm Malfoy'un yanına gitmiş onun kolundan destek alarak ayakta duruyordu.

Ve ölecektim.

Ölmek zorundaydım. Bunu herkes için yapacaktım. Çünkü başka türlü bu savaşı kazanamayacaktık.

Ellerim hâlâ Ginny'nin yanaklarındaydı, çekmeye korkuyordum. Kalbinin üstünde duran elini aldım ve kendi kalbimin üstüne koydum.

"Bak sen tam buradasın Ginny tamam mı?"

Bunu söylerken sesim çok kısık çıkmıştı. Ama Ginny'nin beni anladığına emindim. Çünkü gözlerini kapatarak kafasını sallamıştı.

O da elini kaldırdı ve benim boşta olan elimi tutup kendi kalbinin üstüne yerleştirdi.

"Sen de tam buradasın Harry."

Elimi çekmek zorundaydım. Gidip ölmek zorundaydım güç aldığım kızı arkamda bırakıp gitmek zorundaydım. Sevdiklerim için gitmek zorundaydım.

Elimi çekemiyordum ama. Onun kalbinden çekemiyordum. Göz yaşlarım durdurulamıyordu artık. Ginny'nin de benden farklı yanı yoktu. Gideceğimi biliyordu ama o da istemiyordu.

Onun için gidecektim. Ölüp savaşı kazanmalarına yardım edecektim.

Onu sırtından çekip sarıldım. Ellerimiz hâlâ kalplerimizin üstündeydi. Çektim onun kokusunu içime çünkü bir daha bu fırsata sahip olamayacaktım.

Ağlaması şiddetlenmişti. Ondan zoraki ayrıldım. Elimi istemeyerek kalbinin üstünden çektim.

Arkamı döndüm ve Herm'e baktım. Sanki bekliyormuş gibi geldi ve bana sarıldı. Onuda bırakmak istemiyordum. Kardeşimi bırakmak istemiyordum.

Onadanda ayrılıp hâlâ Fred'in başında ağlayan Ron'a baktım.

Gözlerim tekrar Ginny'e kaydığında zaten bana baktığını gördüm. Eli kalbindeydi çünkü orada olduğumu biliyordu ve bildiği için eli oradaydı.

-

Ormana girdiğimde karanlık beni ürpertmişti.

İyice derinliklere gittim. Arkası dönük olan pek çok kişi vardı,en ortada Voldemort.

Ses çıkararak geldiğim için bütün yüzler bana döndü.

Voldemort bana döndü ve soğuk sesi ile güldü.

Ve asasını kaldırarak bağırdı. Son duyduğum şey öldüren lanetin sesiydi.

"AVADA KEDAVRA!"

*

Evet burada bırakıyorjm bölümü yazarken ağladım. Sizi düşünemiyorum.

Neyse

Oy atmayı unutmayı atanlara tşk♥❄☁