A taste of 20's (COMPLETED)

Chapter 18

Mom's holding my hand while my sister standing behind her wearing her worried face and a tears slowly dropping for her eyes.

"Mag-aantay kami sa labas" mom's worried voice filled through my ears.

I smiled and gently squeezed her hand "Okay, don't worry Isiah is with me" nakangiti ko na sabi.

I want to lift the mood up, ilalabas na ang anak ko we should be excited and happy for the new member coming pero hindi ko iyon nakikita sa kanila.

"I know, alam kung hindi ka papabayaan ng mga doctor at ni Isiah. Lakasan mo ang loob mo alam ko na you can do it anak, malakas ka like your baby okay" tumango ako sa kanya.

Lumipat ang tingin ko sa kapatid "Ate wala kang sasabihin?" tanong ko sa kanya.

Nasa tapat na kami ng OR and iniintay na lang ang que ko para makapasok kami pero I want to hear my ate, I want to hear her voice for the last time. Inangat ko ang kamay sa kanya asking her to come, nanginginig ang kamay niyang tinanggap at hinalikan

"Your tough right? please be strong ate. Ikaw lang ang inaasahan ko na mangangalaga sa anak ko please be strong" my voice cracked.

Umiiyak itong tumango "I w-will be strong, pero promise me you'll fight"

I weakly smile and nod "I will"

Bumagsak ang munting luha sa aking mata ng hawakan ko ang pisngi nito "Thank you at mahal ko kayo" binaba ko na ang kamay at binawi ang kamay na hawak nito.

Titig na titig ako kina mama at ate habang papasok kami sa loob ng OR until the door closed. Isiah's sitting next to me, they put cover  between my head and my baby bump. Nakadipa ang aking kamay habang nakatingin sa kesami na salamin, I can still watch the nurses doing their job.

"Isiah" tawag ko sa kanya

"Hmm" he response, I look at him "At the back of my drawing book may letter doon na sinulat ko paki-bigay kina mama at ate. I have a letter for you too please read it" dumalantay ang lungkot at kaba sa kanyang mukha.

He swallowed hard and nod "Your going to be survived, I promised" malungkot na ngiti ang ginawad ko sa kanya.

"Love my baby, kung paano mo ako minahal then I'll be in peace" unti akong nakaramdam ng pamamanhid sa katawan, gising na gising ako pero unti-unti kung nararamdaman ang bigat ng talukap ng aking mata, pero nilalabanan ko ang sarili na hindi makatulog, nadagdagan pa dahil sa lamig.

"Are you cold?" dinig ko na tanong ni Isiah "Yes" it's almost a whisper.

Hindi matanggal ang paningin ko sa ginagawa ng doctor, kahit wala akong nararamdaman sa katawan pero nang makita kung nailabas nila ang anak ko bumagsak na lamang ang luha sa aking mga mata. A genuine smile touch my face nang madinig ang malakas na iyak ng aking anak.

"Ivi, it's a boy" anunsyo ni Isiah sa akin. Napatango akong umiiyak "I want to see him, please now" paki-usap ko sa kanya. Pinilit kung mag mukhang okay pero hindi natatago ang totoong nararamdaman ko sa katawan dahil naka monitor ang condition ko. Napaangat ng tingin si Isiah sa monitor and my oxygen level is getting lower

Ramdam ko ang takot sa mata ni Isiah "Please, let me see my son now Isiah" I beg again.

I can feel the shortage of my breath and the pain of my head, Isiah commanded the nurse na dalhin ang bata sa akin kahit hindi pa sila tapos sa paglilinis.

Maluha-luha na pinagmasdan ang mukha ng anak "Hi baby" he cries kaya mas lalo akong naiyak.

Hindi ko tinanggal ang tingin sa anak, pilit na dinamdam ko ang init ng kanyang balat habang nagkakagulo na ang mga kasama ko sa loob.