Chapter Five
Kung sakali kayang hindi ako naduwag...
Kung sakali kayang naging mas matapang ako...
Kung sakali....
Kung sakali bang sinabi kong mahal ko siya...
May ‘kami’ kaya?
If we didn’t start off as friends...
If I didn’t become his bestfriend...
Kung nagkakilala kaya kami gaya ng pagkakakilala nila ni Karissa, like a normal boy and girl, ako kaya ang mamahalin niya?
If we were strangers that fell in love...
Ako kaya ang nasa tabi niya ngayon at hindi iba?
O talaga bang hanggang kaibigan lang ang role ko sa buhay niya?
Reese looked at the spot where Ethan and Karissa were standing a few moments ago bago umalis ang mga ito papunta sa garden sa likod ng naturang establishamento. Nagsimula ng mag sialisan ang mga tao malapit sa stage but she couldn’t find the strength to leave the spot she was standing.
She knew what was happening between those two. Alam niya na sa oras na pumasok ulit ang mga iyon sa loob ay sinagot na si Ethan ng babaeng mahal nito. Alam niya na magbabago na ang lahat. Gusto niyang isipin na hindi nangyari ang eksenang napanood niya kanina. Gutso niyang ibalik ang panahon, ibalik ito sa oras bago pa siya pumunta sa lugar na iyon. If she could only turn back time she would never have come. Baka sakaling buo pa ngayon ang puso niya.
“I told you to leave.” Narinig niyang usal ni Roan ng huminto ito sa harapan niya at kasabay noon ay ang pagsulpot ng isang panyo sa harap niya.
She didn’t look up and just continued looking at the ground. Baka sakaling matago niya ang namumuong luha sa mga mata niya. O ang sakit na nakaguhit sa mukha niya. “And I was the stupid one who stayed...” nagpakawala siya ng mapaklang tawa, “Ang sama mo naman Roan, sinabi mo sana na may gagawin pa lang ganon si Ethan para naman nakaalis ako.”
“It’s not as if I could just tell you what he was going to do, ‘Hey, you know the guy you’re madly in love with? Ethan. He’s planning to profess his love to some other girl. So I’m giving you a heads up so you can leave before the doomed scene happens.’ Not such a good thing to text to someone, you know?”
Hindi na niya pinansin ang sinabi nito at sa halip ay naglakad papunta sa isang bakanteng lamesa na nakalagay sa labas ng naturang lugar. It was one of the tables placed outside for those people who preferred fresh air rather than aircondition.
“I don’t even know why I was surprised. Alam ko naman na mangyayari din yun eh. Pinaghandaan ko na nga iyon ng matagal eh...” kaya bakit masakit pa rin?
BINABASA MO ANG
Campus Romances 1: A Chance at Love(UNDER REVISION!!!!)
Humor"She loved him. She had loved him all her life. Ngunit kung isang kaibigan lamang talaga ang papel niya sa buhay nito, okay lang. Magiging isa siyang mabuting kaibigan at tatanawin na lamang ito sa malayo habang kasama nito ang babaeng mahal nito." ...
