Genç kız asansörün kapısı açılırken son göz yaşlarını sildi hızlıca. İçinden sakinleşmek için dua ederken kendisini bekleyen Alessio'ya nazikçe gülümsedi.
Bir an önce şu işi bitirip dönmeliydi. Demir'e değil kendisine kızıyordu. Ne halt etmeye gelmişti onun peşinden. Bir sözüne, bir hareketine kalbini yollarına sermeye hazırdı, hangi akılla?
Demir yoktu artık Yasemin için. Kendisinden kaçtığı için, hala kendisini sevdiği için uzaklaştığını düşünmüştü genç adamın, havalimanında onu gördüğünde heyecandan eli ayağı titremişti, ta ki Şeyma'yı görene kadar. Artık Demir'in hayatında yeri olmadığını bir kez daha, son kez anlamıştı.
Demir yemeğe katılmamıştı. Yasemin en azından buna şükrediyordu yoksa onunla aynı ortamda bulunmaya daha fazla dayanamayacaktı. Alessio kendisini otele bıraktığında genç adam içeri geçirmekte ısrar etti.
Yasemin çok yorulmuştu, günün ilk ışıkları ile başlayan yolculuğu, yaşadığı hayal kırıklığı genç kızın tüm enerjisini alıp götürmüştü. Bir an önce odasına çıkmak, dinlenmek ve ilk uçakla İstanbul'a dönmek istiyordu.
Genç adama veda etmek için döndüğünde Alessio daha erken davrandı.
-Yasemin Hanım, bu gece şirketimizin kuruluş yıl dönümü. Yeni ortaklığımız şerefine sizleri de aramızda görmekten büyük mutluluk duyacağız.
Yasemin'in itiraz etmek için ağzını açmasına fırsat vermeden devam etti.
-Biliyorsun, şirkette son söz babama aittir. Sizi yakından tanırsa, anlaşma bir an önce yürürlüğe girecektir. Demir Bey'e rağmen...
Genç adamın muzip bir tavırla göz kırpması üzerine Yasemin yanaklarının kızarmasına engel olamadı. Adamlar da anlamıştı tabi ki Demir'in uzlaşmaz tavrını. Belli belirsiz kafasını salladı genç adama.
-Sizi otelden alırım o zaman.
-Zahmet etmeyin lütfen, siz ev sahibisiniz. Adresi bana iletirseniz katılmaktan onur duyarım.
-Lütfen, size eşlik etmek benim için onurdur.
Yasemin genç adamın elinden elini kurtarırken hafifçe geri çekildi ve son bir baş selamıyla asansörlere yöneldi.
"Bir sen eksiktin Alessio"
Genç adamın yakın davranışları toplantıda başlamış, yemek boyunca devam etmişti. Yasemin nazik bir ilgisizlikle geçiştirebileceğini düşünse de bu akşam tekrar görüşecek olmaları kötü olmuştu.
Genç kız odasına girdiğinde üzerindeki kıyafetleri bir çırpıda çıkardı ve yatağa girdi. Telefonunun alarmını uyanacağı saate ayarlarken gözlerini zor açık tutuyordu.
Genç kız uykusunun arasında gelen seslere odaklanmaya çalıştı bilinçsizce. Telefonunun sesini ayrımsadığında uyanması gerektiğini hissetti. Gözleri yavaşça açılırken odanın içine dolan loş ışığa alışıyordu. Aynı anda kapısının da yumruklandığını fark etti.
Yataktan kalkmaya fırsat bulamadan kapının manyetik kilidinden gelen ses ile yorganı üzerine çekti.
Korku içinde kapıyı kimin açtığını görmeye çalıştı. Kesinlikle beklediği Demir değildi.
-Ne arıyorsun burada, çık dışarı!
Demir Yasemin'i gördüğünde yanındaki görevlilere dönerek kapıyı içerisi görünmeyecek şekilde çekti. Yasemin kapıdaki kalabalığı görünce şaşırmıştı. Demir tekrar odaya girdiğinde kapıyı arkasından kapattı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İKİNCİ ŞANS
RomanceBirden hatırlarsın, O da seni - - birden bazan: Nerde, ne yapar şimdi Parlar bir özlem anılar arasından. Söner yangın birazdan Yatışır özlem. Bir gün karşılaşırız Bir gün, bir yarım akşam.'' B. Necatigil