Önceki bölümden;
''Şimdi, gidip ondan özür diliyorsun ve bir daha böyle bir şeye kalkışmıyorsun tamam mı ?'' Tamam anlamında başını salladığında yanına gidip başını ellerimin arasına alıp alnından öptüm.
''Güzel kızım benim.'' Bana bakıp gülümsedi ve odadan çıktı.
Şimdi;
Katherine'dan;
Odamın kapısının önüne geldiğimde bir an duraksadım. Mia'nın önünde özür dileyeceğime inanamıyorum. O sürtükten nefret ediyorum. Niall ile aramda olan tek şey o. Tereddütle elimi kapının tokmağına götürdüm ve çevirdim. İçeriye yavaşça girerken gözlerini bana çevirdiklerini hissedebiliyordum. Mia, Niall'ın önüne geçerek içeri girmemi bekledi. İçeri girip kapayı kapattım ve onlara doğru dönüp konuşmaya başladım.
''Merak etme küçük sürtük. Sevgiline bir şey yapmayacağım. Sadece özür dilemeye geldim.'' Bu dediğim üzerine Mia, sinirden burnundan solumaya başlamıştı. Elini yumruk yapıp üzerime gelirken, onu geriye fırlatmak için gizlice büyü yaptım. Şaka mıydı bu? Büyüm ona işlememişti. Yanıma gelip tam bana vuracakken Niall, gelip Mia'nın elini tuttu. Mia, konuşmaya başladı. O küçük çenesi hiç susmuyordu zaten.
''Niall, benim sevgilim değil.'' Niall, Mia'nın yanına gelip onu teselli etmeye çalıştı.
''Boşver Mia, o buna değmez.'' Buna değmem mi? Benim sürtük gibi gördüğüne eminim. Peki Mia ? Ona neden büyüm işlememişti. Neden hiç bir şey olmamış gibi üzerime yürümeye devam etmişti? Bunun çaresine bakmam gerekiyordu yoksa o sürtük işleri bozmaya devam edecekti. Arkamı dönüp odadan çıkacakken konuşmaya başladım.
''Özür dilerim Niall.'' Daha sonra ise kapının tokmağını çevirdim ve kapıyı aralayıp odadan çıktım. Kapıyı kapattığımda gözümden bir damla yaşın düşmesine izin verdim. Damla yanaklarıma doğru giderken kan çoktan yanaklarıma hücum edip kızarmama sebep olmuştu. Lanet olsun!
Niall'dan;
''Daha sakin olmayı denemelisin Mia, çünkü burası bizim evimiz değil ve biliyorsun onlar insan değil. Beni ürkütüyorlar.'' Mia'nın hafifçe kıkırdadığını gördüğümde istemsizce bende ona katılmıştım.
''Daniel, ne kadar iyi olsada Katherine, öyle değil. Yan odada ne konuştuklarını duymadın mı ? Daniel, Katherine'a sonunun amcanın ki gibi olmasını istemezsin değil mi ? dedi ya. Eminim bunlar ailecek piskopat.'' Kaşlarım yavaş yavaş çatılırken Mia'ya karşı konuşmaya başladım.
''Bir dakika ne ? Ben bir şey duymadım.'' Mia, gözlerini büyürken ne kadar tatlı görünsede konumuz bu değildi.
''Duymadın mı? Emin misin Niall ? Çünkü ben konuştukları her şeyi duyduğuma eminim.'' Kaşlarım iyice çatıldığında ne olduğunu anlamak için Daniel'ın yanına gitmeye karar verdik. Odadan çıkıp evin içince Daniel'ı aramaya başladık. Salonda oturmuş kitabını okuyordu. Yanına yaklaştık ve üçlü koltuklardan birine oturduk.
''Bir sorun mu var çocuklar ?'' Dedi Daniel, geldiğimizi görünce. Ardından olaya Katherine dahil olmuştu. Mervenlerden aşşağıya inerek konuşmaya başladı.
''Evet var. Mia'ya büyü işlemiyor. Biz odada konuşurken yaptığın gizleme büyüsü Mia'ya etki etmemiş.'' Katherine, gelip babasının yanına oturdu ve konuşmaya devam etti. ''Bugünde neredeyse ben ve Mia, kavga edecekken ona büyü yaptığımda işlemedi.'' Ben ve Mia, pür dikkat Katherine'ı dinlerken Daniel, yeniden konuştu.
''Pekala çocuklar, siz şimdilik bir şey yapmayın. Ben eski kitaplara ve günlüklere bakıp bir şey bulmaya çalışacağım. Katherine'da bana yardım edecek. Siz bir şey yapmayın.'' Mia ve ben tamam anlamında başımızı salladık ve Daniel ile Katherine'ın arkasından baka kaldık. Umarım kötü bir durum yoktur. Mia'ya baktığımda endişeli olduğunu gördüm. Ona kollarımı doladım ve başını göğsüme yasladım.
