Her bir insanın hayatında öyle aşklar var ki, çocukluktan sever ama hiç kovuşamaz ve ya hiç sevdiği kişiye söylemez. Çocukluk aşkı işte buna denir. Çocukluk aşkı tam başkadır. Küçücük kalbinle ölümüne seversin. Ter-temiz kalple seversin. Sevginin ne olduğunu bilmeden seversin. Zaman geçtikçe sevgi duygun kirlenir. Her sevdiğin kişiden aldığın darbeler sana sevginin kötü ve karmaşık olduğunu öğretir. Hanı derler ya okul insana çok şey öğretiyor işte çok doğru sözdür o söz. Okul insana hem ilim hemde aşk acısını öğretmiyormuş. En azından bana öğretti. 9.sınıfda bir kızı sevdim ama olmadı. Doğrusu üzüldüm ama herşey gibi bunada alıştım. Alışmak gerek bazen çünkü birini unutmadıkça hayatın devam edemez. Peki unuttuğum için pişmanmıyım? Hayır pişman değilim. Birini sevin ama olmuyorsa takıntılı olmayın. Çocukluğunuz nasıl bittiyse o aşkta öyle biter gider. Ama o sevdiğiniz insan sizin kayıp çocukluğunuz olarak kalır. Belki de en doğrusu öyle kalmasıdır. Çünkü çocukluk sevginiz siz büyüdükçe nasıl değişiyorsanız işte öyle değişir.
Çocukluk aşkımız çocuklukta kaldı..
Keşke büyümeseydik dedirtecek aşkımız...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Seni Sensiz Sevdim Ben
RomansaBu kitap gece başını yastığa koyar koymaz uyuyacak kadar hiçbir şeyi kafasına takmayanlar için değil, mutlu insanlar için hiç değil, defalarca güvenip acıya ve hayal kırıklığına düşenler için, hiç edilenler için ve her şeye rağmen yinede sevenler iç...
