Bay Kim

1.

Kim Malikanesinin içi her zamanki gibi günlük telaşlarla,hizmetlilerin oradan oraya koşturup temizlik yapmasıyla,özel hizmetlilerin istekleri yerine getirmesiyle ve elbette aşçının onca kişiye hazırladığı yemeklerin kokusuyla doluydu.Akşam yemeği için Min ailesi geleceğinden telaşlı bir hazırlık yapılıyordu.Bense tüm bunların yanında Bay Kim'in o çok istediği papatya suyunu almak adına çarşıya gidip gelmiştim ve daha soluklanmadan beni yanına çağırmıştı.

Akşam yemeği için çoktan hazırlanmış görünüyordu içimden hayret bensiz de giyinebiliyormuş diye geçirsem de benden istediği papatya suyunu ona verirken bunu saçlarının rengini açmakta kullanacağını ve hafta sonu gerçekleşecek davette her zamanki gibi solukları keseceğini biliyordum.Papatya suyunu nazikçe masasının üstüne bırakırken üstündeki mavi ceketin içine giydiği beyaz gömleğin yakasına baktım,yakalarını içine sokmamıştı ve boynundan sarktığından dağınık görünüyordu.Bembeyaz pantalonu ve beyaz ayakkabılarıyla her ne kadar büyüleyici gözükse de misafirlerinin karşısına böyle çıkmasına izin veremezdim.

Öksürerek"Bay Kim izin verirseniz yakanızı düzeltebilir miyim?"dedim,Bay Kim ise sıkıntılı bir nefes vererek "Becerememiş miyim?"demişti,gülümseyerek "Sadece yakanızı düzeltmem yeterli olacaktır"dedim.Ona doğru yaklaştığımda hızla atan kalbimin aşinalığı sakinleşmemi sağlamasa da asla yüzüne bakmadan profesyonel bir şekilde işimi yapıyor gözükerek sadece boynuna odaklanmıştım,gömleğinin yakalarını içine tıkarken ve boyun bağını düzeltirken ceketinin yakalarını da çekip kıvırarak düzenli gözükmesini sağlamıştım.Yemeğe inmeden önce "Pelerinimi de tak"demişti,yatağının üzerine daha önce yerleştirdiği beyaz ve uçlarında kırmızılık olan pelerini aldım elime.Arkasına doğru gidip pelerini düzgünce omuzlarının üzerine sabitlemeye çalışırken Bay Kim'in bu gece neşesi yerinde gibi görünüyordu kıkırdayarak "Annemin Min ailesine karşı dehşeti hala sona ermedi her geldiklerinde fenalıklar geçirecek gibi oluyor,bakalım bugünü nasıl atlatacağız"dedi.

Min ailesi,Yoongi ve Jimin isimli soylu iki kişiden oluşuyordu ama dönemin tüm şartlarının dışında ve toplumun tüm korkutucu baskısının yanında yine de iki erkeğin birlikte olabileceğini onlara göstermişlerdi.Yine de kasabada sevilmiyorlardı,soyluların arasında da öyle,biricik aile dostları Kim ailesiydi.Bay Kim'in babası uzun yıllar önce vefat etmişti,Bayan Kim ise eşinin yasını tutup asla kimseyle tekrar evlenmeyeceğine ant içmişti.Bunun dışında ailenin en büyüğü Bay Kim'in en büyük abisi Kim Seokjin'di,ardından da Kim Namjoon geliyordu,en küçükleri ise Kim Taehyung'du.

Min ailesi ile yakınlaşmaları ise abileri Kim Seokjin sayesinde olmuştu,Bayan Kim durumdan hiç haz etmese dahi evin tüm yönetimini ve sorumluğunu sırtlanan Seokjin otoriter bir tavırla onun bile yerine sinmesine sebep olmuştu.Kim Seokjin'in özel hizmetlisi Jisung ve Kim Namjoon'un özel hizmetlisi Hoseok'un koridordan ışık hızında geçmeleriyle ben Kim Taehyung'un özel hizmetlisi Jungkook sıkıntılı bir şekilde onlara bakmıştım.Ailem yıllardır Kim Malikanesinde yaşamış ve Kim'lere hizmet etmişti,beni de bu şekilde yetiştirmişlerdi fakat kısa süre sonra bir başıma kalmıştım bu hayatta.Annem ve babamın vefatından sonra aklımda sürekli ama sürekli buradan gitmek olsa da benim ailem dışımda bildiğim tek insanlar bu evin hizmetlileri ve Kim ailesiydi,kasabada da sevilmiyorduk üstelik.

Min ailesi kadar Kim ailesi de sevilmiyordu ama bu sevgisizlik asla saygısızlık noktasına ulaşmıyordu çünkü her zaman onlardan korkuyorlardı ve yüzlerine gülüp arkasından konuşuyorlardı hem soylular hem de kasaba halkı bunu yapıyordu.Kimlerden birini gördüklerinde saygıyla önlerinde eğilirken ve çarşıda kendi dükkanlarından Kim ailesinden biri alışveriş yaptığında bununla böbürlenirlerken bir araya geldiklerinde ise onları yerin dibine sokuyorlardı.Kim Malikanesinin çalışanları da sevilmezdi,kasabaya ne zaman insek hoş olmayan sözler ya da bakışlarla karşılaşırdık ama bir süre sonra insan tüm bunları görmezden gelmeyi başarıp sadece işini halletmeye alışıyordu.

Bay Kim odasından çıktığında bana hiç bakmadan merdivenlerden adımlamıştı bense onun peşinden gidiyordum,doğrusunu söylemek gerekirse yaptığım işten asla zevk almıyordum.Çünkü benim düşüncelerim oldukça aykırıydı,soylu diye insanların üstte tutulmasını,insanlar arasında sınıf farkının olmasını asla anlamlandıramıyordum.

Bizi aşağı görmelerine katlanamıyor ve yine de burada kalmaya devam ediyordum çünkü bizim gibilerin dışarı gittiklerinde başına gelenlerin çok daha kötü olacağını biliyordum.Öncelikle soylu aileler arasında en sevdiğim aile hakikaten Kim ailesi ve Min ailesiydi çünkü onlar her ne kadar hem gurur kırıcı hem kalp kırıcı şeyler söyleseler dahi bu çok sık olmazdı oysa ki diğer soyluların hizmetlilerine baktığımda,davetlerde bile öyle küçük düşürücü şeyler görmüştüm ki korkuyla gözlerim büyümüştü ve Kim ailesi ile çalıştığım için mutluluk duymuştum.

Kasabada çalışma imkanım ise tamamen sıfırdı çünkü Kim Malikanesinden ayrılmak demek onlarla ilişkinizi kesmek demekti,belki normal bir hizmetli bunu yapsa anlayışla karşılayıp güzel bir referans yazabilirlerdi ama bunu benim gibi yıllardır ailesinin aynı malikanede görev aldığı biri yaparsa hem dalga geçerler hem de...

Tanrım bunu hayal etmek bile tüylerimi ürpertiyordu,eğer bir gün işten ayrılacağımı söylersem Kim Taehyung'un gazabına uğrayacağından emindim.Her ne kadar benden nefret ediyor ve asabi davranıyor olsa da yıllardır onun hizmetinde olan kişi bendim ve güveninin kırılması üstelik bir de yeni bir hizmetli araması onun için büyük problem olacaktır bu yüzden asla böyle bir durumda kalmayı istemezdi biliyordum.E tabii böyle bir durumda kalırsa da ortalığı ayağa aldıracağından da emindim.Fakat nihayetinde ben genç bir adamdım ve istediğim yaşam biçimi de bu değildi,nereye kadar bunu sürdüreceğimi bilemesem de devam edebildiğim yere kadar gidiyordum işte.