KATİL

K/ 58. Bölüm

Ayağıma Batmış Olan , süraiye Camıyla Acı çekerken Alpay yanıma gelmişti. Sinirli bir şekilde ona bakıyorken o da bana aynı şekilde bakıyordu.

"Ne diye dikkat etmiyosun lan !"

"Pardon? Bak ben çok sıkılmaya başladım artık yeter be"

"Bak sen. Burada asıl sıkılanı söyliyim mi sana"

"Kimmiş? "

"Ben! Artık sıkıldım."

Bugün Benim iyice kafayı yeme günüm herhalde. Her şey üzerime üzerime geliyor. Bir yerden düzeliyor diyorum bir yerden patlak veriyor. Alpay'a ne oldu hemen böyle onu da anlamıyorum.

Doğru ! Onun böyle ruh hastası manyak biri olduğunu yıllarca biliyor ve katlanıyordum. Ama son zamanlarda düzeldiğini sanıyordum ki meğer düzelmemiş. Bununla düzgün saf kurduğum hayaller , boşaymış. Bundan hiç bir şey olamazmış.

"Hm sıkıldın demek ? Benden mi sıkıldın."

Alpay kafasını yere eğerek kaşlarını havaya kaldırdı ve gözlerini kırpıştırdı.

"Bilmiyorum neden olduğunu evet ama artık senden sıkıldım."

"Bitti diyosun yani? Bu kadar uğraş bu kadar zorlama bitti."

"Sanırım"

"İyi... bende bu günü bekliyordum. Ne halin varsa gör."

Acıyan ayağımla yavaşça topal adım atarken Alpay kolumdan tuttu.

"Başka bir şey demeyecek misin ?"

Donuk bakışlarımı gözlerine yönelttim.
Nefret ediyorum ondan! Bana bunca yaşattığı şeyden sonra ve kendini bana aşık ettirdikten sonra böyle yapması... her neyse Nefret de bir duygudur artık onu da etmiyorum.

Kolumu hızla elinin arasından çekip kaşlarımı çattım.

" senin gibi ruh hastasına diyecek tek bir lafım yok." Dedim ve hızla acıyan ayağımla mutfaktan çıktım.

Gözlerim dolmaya başlamıştı. Odaya çıktım yattığımız dağınık yatağı görünce daha da bi gözlerim dolmuştu ve kendimi tutamadan artık ağlamaya başlamıştım.

Yaşantıma diyecek hiç bir şey bulamıyorum artık. O kadar yoruldum ki. Neden bunları yaşıyorum diye sorgulamak bile istemiyorum.

Benim bu evden alacak tek bir şeyim bile yoktu. Ama üzerime sıkı şeyler giymem gerekiyordu tabi. Dolabı açıp Siyah deri taytımı giydim. Üzerine uzun salaş Kahverengi Bir kazak. Tabi bu ne kadar sıkı bir giyiniş olur bilemem ama neyse. Üzerime de siyah Şişme montumu giydikten sonra çantamı alıp bir de telefonumu içine attım. Son olarak da beyaz ayakkabılarımı giyip hızla dolabın kapağını kapattım. Şifonyerin üzerinde olan resimler dikkatimi çekti.

Aptal gibi gidip o gün içinde birlikte çekindiğimiz fotoğrafları Çıkarttım. Aptallık işte.

Son olarak yatağa iğrenerek baktığım da Hızla odadan çıktım. kendimden de nefret ediyorum her şeyden de. Of Allah'ım ne anlamsız bir yaşantım var benim.

Merdivenleri indiğimde kapıya doğru yürürken Alpay arkamdan seslendiğinde hiç durmadan kapıyı açtım ve dışarı çıktım.

Arkamdan hızla kolumdan tutup beni kendine çeviren Alpay'a sinirle bağırmaya başladım.

"Bırak beni. Beni bırak dedim sana bırak!"