~6~

1.4K 75 38
                                    

Iki kolumu omuzlarının hizasına koyarak yüzüne doğru eğildim. Şaşkın ve tedirgin bir halde bana bakıyordu. Yüzüne üfleyerek konuştum.

"Sandığın gibi birisi değilim Lalisa Manoban."

Lalisa'dan

Kalbim şuan ağzımda atıyordu.

Lali: N-ne ?

Jk: İnsanlarla oynamam. Hele ki duyguları ve kapl atışlarıyla asla.

Yanaklarımın kızardığını hissedebiliyordum. Kuru bir öksürüğü boğazıma yerleştirirken en korktuğum şey oldu. Odanın kapısı açıldı. Öksürüğünden ve otoriter sesinden gelenin bölüm başkan yardımcısı Bayan Hwayeon olduğunu anlamıştım.

Hy: Öhm öhm bir hastanede olduğunuzu ve bu geceki nöbetçiler olduğunuzu unutmayın ve nöbetten sonra ve mümkünse hastaneden başka biryerde yiyişin!

Yerin dibine girmiştim. Tam anlamıyla en dipteydim. Yanaklarımdan ateş çıkması yetmiyor, kafamdan kaynar suların döküldüğünü hissediyordum. En korktuğum durumdaydım. Yanlış anlaşılmıştım. Hemde böyle bir konuda.

Sinirlenmiştim. Hışımla Jungkook u itiledim. Sendeledi ve iki adım geri gitti. Sanırım ayağını oturmak için konulan yere çarpmıştı. Hafifçe inledikten sonra bana baktı. Gözleri yabancı olduğum bir duyguyu anlatıyordu.

Lali: Sen ne yapıyorsun? Ne yaptığını sanıyorsun? Beni nasıl bir duruma düşürdüğünün farkında mısın Jungkook?! Resmen şuan en korktuğum konumdayım. Sürtük konumu. Ve çok yanlış anlaşıldım. Bu nöbeti sorunsuzca ve mümkün olduğunca konuşmadan geçirelim.

Ardından dolaptan temiz bir önlük alırken Jungkook mırıldandı. O da önlüğünü giyiniyordu,

Jk: Hay ben böyle işin amk!!

Lali: Her zaman yaptığın şey zaten. Tecrübelisindir.

Gözleri ile beraber açtığı ağzına aldırış etmeden odadan çıktım ve acile doğru yol aldım.

Neyseki bugünün tek nöbetçileri biz değildik. Bir tane Dç.dr ve bir asistan daha olacaktı.

Acile geldiğimde karşıda gördüğüm şeyle şaşırdım. Sedyenin bir tarafında yüzünü ekşiterek karnını sıvazlayan Jennie öbür tarafındaysa yanağına buz tutan bir çocuk vardı. Çocuk dememe bakmayın en az Jen'imle yaşıttı.

Jennie beni gördüğünde tebessüm etmiş, bende ona aynı şekilde karşılık vermiştim. Elimle 2 dakika beklemesini işaret edip masaya doğru giderek kartımı aradım. Ama koyduğum yerde yoktu. Yoksa odada mı kalmıştı? Ahh hadi ama havalı bir çıkış yapmışken geri gidip kartımı arayamazdım. Bulamayacağımı anlayınca oflayarak Jennienin yanına gittim.

Lali: Jenkuşumm ne oldu sana? Yoksa benim hasretime dayanamadın mı?

Jennie hafif gülüp göz devirirken yanında oturan çocuk konuştu.

Yoon: Lan velet! Gel yanağıma bak, bir daha sağ tarafıma yatamayacakmıyım?

Bana demediğini anlayınca konuştuğu tarafa kafamı çevirdiğimde malum şahısı gördüm. Jungkook u.

Jk: Hyung? Senin ne işin var burada ? Yoksa beni çok mu özledin?

Adını bilmediğim çocuk tam cevap verecekken Jen konuştu.

Jen: Seni özledimi bilmem ama benden dayak yediği için burada 😎

Yoon: Tek dayak yiyen ben değilim Jennie.

Dedi kaşlarıyla Jen in karnını ifade ederek.

Heartbeat • LisKook - BangtanPinkHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin