Rulling Wild Hearts

2💑

Sa buhay natin, takot tayong maging masaya. Kasi baka mamaya, bukas, o sa susunod na araw maging malungkot tayo. Hindi naman nawawala yon e. Ups and downs ang buhay. Pero alam mo ba yung nakakatakot? Na baka sa sobrang saya mo, dobleng sakit yung nararamdaman mo? Na baka hindi mo kayanin. Kaya yung iba, mas pinipili nalang ang lumayo sa ibang tao, mas pinipili nalang ang mapag isa. Because when you are with someone, you already gave him the authority to make you happy and make you hurt.

"She broke up with me and it's because of you!"

"Kasalanan ko? Kasalanan kong lumandi ka?"

Nasa likod kami ng campus at nagtatalo kami ng lalaking ito.

"Yeah yeah I forgot" at tumawa siya na pilit. Napaupo siya at napahilamos ng mukha. Bakit nakarating ang isang to sa school ko? Talagang hinanap niya ako. Mas lalong magagalit ang ex girl niya pag nalaman nandito siya.

"So, bakit di niya pa ako sinusugod?" I asked.

"She's nice. Too much."

Konsensya. Tumabi ka muna. Letche ka!

"She's my everything and still, I still cheated on her."

"Well.. sorry?"

"Nah. We both drunk that time. Ako dapat magsorry dahil hinalikan kita"

Agad ko siyang sinipa kaya nahiga siya sa dahunan. "Pinaalala mo pang letche ka!"

"What! I just stated the fact."

I rolled my eyes. Ayoko na ngang maalala yon dahil nandidiri ako sa katangahan ko e.

"I should say sorry to her-"

"Nah. She left Philippines an hours ago and I don't know where is she. Nakadeactivate na lahat ng accounts niya and I don't have any contacts with her. She's really mad at me."

Natahimik nalang ako at hinayaan siyang umiyak ng tahimik.

May mga lalaki pa rin palang umiiyak dahil sa babae. Madalang nalang kasi ako makakita ng mga ganitong lalaki. At talagang mahal na mahal niya 'yong babae. Sobrang swerte nung babae dahil may nagmamahal sa kanyang ganitong klase ng lalaki. But this guy is such a jerk that time. And I wrecked their relationship. How I wish na sana ay maging okay na sila.

"Kalimutan na natin lahat," ani niya matapos umiyak at punasan ng panyo ang luha sa mukha niya "lets be friends?"  habang lahad ang palad

Napairap ako at napatitig roon "Dont be too friendly."

**

Life is like a camera lens. Focus only on what's important and you will capture it perfectly. But seeing her face in family picture? We're not perfect.

Sunod na umaga ng magising ako para kumain at pumunta sa school, naabutan ko si mommy sa hapag kainan.

Kahit ayokong bumaba ay bumaba pa rin ako para kay papa at para na rin sa mga kapatid ko.

"Good morning po" I greeted

"Ate mama is here na" kita ang saya sa mukha ni Wind

"But later she will leave us again" but Ice is opposit. Hindi ko siya masisisi.

"Ice, focus on your food" kuya Orion whistled.

Binilisan ko nalang kumain para makaalis na rin sa bahay na ito. Mas gugustuhin ko nalang sa school kaysa makasama si mama dito sa loob ng bahay.

Pero si Wind ay mahal si mommy kaya hindi siya tumahimik.

"Ma, does he said is true?" seeing Wind with his fake smile makes my heart in pain. Ayokong nakikitang ganito ang mga kapatid ko. They don't deserved any shit from mom. Bata pa sila para sa family issue.