De Verdwaalde Kogel

Hoofdstuk 2 ♱ Shake it Baby

In het café van Kris gonsde het van de mensen, luide muziek en slingers. Wolfs en Eva waren inmiddels ook van de partij. In een wat rustiger hoekje aan de bar spraken ze verder over hetgeen waar ze nooit over uitgesproken raakten... Werk. Wolfs nam een slok uit zijn bierglas en keek grijnzend toe, hoe Eva ongeduldig zocht naar een comfortabele houding op de hoge barkruk. Wat nog best lastig was als je intense spierpijn had. 

'Romeo heeft je wel flink afgebeuld hé, met fietsen vanmiddag.' Ze schoot hem een koude blik toe. 'Hij wel ja.' Wolfs schudde lachend zijn hoofd. 'Jullie hebben die koerier wel mooi binnen vijfenveertig minuten gevonden. Dat is best een sterke timing voor politiefiets versus scooterboy.' Merkte hij complimenterend op. Eva schonk hem een dankbare glimlach. 'Is er nog iets uit het verhoor met die koerier gekomen?' Vroeg ze hem belangstellend. Eva had het na de achtervolging op de racefiets samen met Romeo voor gezien gehouden en was naar huis vertrokken om een lekkere warme douche te nemen. 

Wolfs schudde zijn hoofd. 'De koerier bleef maar volhouden dat hij niks met de dreigbrief te maken heeft, dat hij slechts de bezorger is. Maar op de vraag wie hem gecontacteerd heeft, wilde hij geen antwoord geven.' Antwoordde hij. Eva nam een slok van haar Spa blauw. 'Morgen praat hij wel. Wat stond er nu precies in die dreigbrief gericht aan van Berkum?' 

Het werd ondertussen nog drukker in het café, waardoor Wolfs genoodzaakt was zijn barkruk iets dichter naast die van Eva te schuiven. Ze zaten nu zo dichtbij elkaar dat hun schouders elkaar constant raakten. Ietwat afgeleid ademde Wolfs diep in, terwijl hij Eva dromerig aankeek.

'Wolfs? Wat stond er in die dreigbrief?' Hij keerde weer razendsnel terug naar de realiteit. 'Dreigbrief? O ja! Iets over dat van Berkum diegene geld schuldig is. Vrij standaard en neutraal allemaal. Maar er zat een huls in de envelop.' Eva fronste haar wenkbrauwen. 'Een huls? Wat moet van Berkum daarmee?' Wolfs haalde zijn schouders op. 'Misschien net zoals een kogelbrief? Het ontvangen van de kogel is de volgende stap?' Opperde hij. Eva beet bedachtzaam op haar lip. 

'Is er extra beveiliging op van Berkum gezet?' Wolfs knikte. 'Vanmiddag heb ik een team samengesteld die hem naar een safehouse hebben gebracht.' Eva knikte tevreden. 'Heb jij je deze middag zonder mij toch nog nuttig gemaakt.' Sprak ze plagerig, terwijl ze hem een speels duwtje met haar elleboog gaf. Wolfs wilde een goede comeback maken, maar schrok op van de vriendschappelijke klap op zijn schouder. 'Zijn jullie nu nog steeds over werk aan het praten?!' Wolfs draaide zich een kwartslag om.

 'Hey Kris, wat goed je weer te zien man!' De vrienden omhelsden elkaar enthousiast. 'Wat is het café ontzettend mooi geworden!' Sprak Wolfs prijzend. Ook Eva werd enthousiast begroet. 'Dankjewel man. Wat fijn dat jullie er zijn.' Kris knipoogde naar Eva en legde zijn hand op de schouder van Wolfs. 'Kijk maar uit Eva, straks zit je partner hier elke avond.' Eva schoot in de lach. 'Nou dat denk ik niet.' Antwoordde ze lachend, terwijl ze Wolfs uitdagend aankeek. Wolfs spiegelde haar blik en keek uitdagend terug. 'Dat ligt er natuurlijk wel aan hoe lief jij thuis voor me bent.' Vuurde hij terug. Er verscheen een rode blos op haar wangen, waardoor ze zich genoodzaakt voelde om haar blik af te wenden. Kris schoot in de lach. 'Goed ik hoor het al. Jullie krijgen een drankje van me. Ik ben zo terug.' 

Wolfs dronk zijn bierglas leeg en kreeg een vervelend gevoel, nu hij zich realiseerde dat Kris gelijk had. Eigenlijk spraken hij en Eva bijna alleen maar over hun dagelijkse ontdekkingen aangaande  het recherchewerk wat ze beiden deden. Hij besloot dat daar verandering in moest komen. Vanavond nog. Even keek hij observerend de ruimte rond, op zoek naar een aanknopingspunt voor een gesprek. Hij vond het, direct achter Eva. Wolfs kon zichzelf wel voor zijn kop slaan dat hij dit nu pas opgemerkte. Enthousiast trok hij Eva overeind van haar barkruk. 

'Wat doe je?' Bracht ze verbaasd uit. Hij sprak niet, begeleide haar door de mensenmenigte heen. En hield stil bij het apparaat in de hoek. 'Een Jukebox. Een echte Jukebox!' Riep hij verrukt boven de mensenmenigte Eva's kant uit. Ze grinnikte om zijn enthousiasme en kwam wat dichter naast hem staan, om het apparaat beter te kunnen bekijken. En de nummers te bestuderen die afgespeeld konden worden. 'Mambo Italiano van Rosemary Clooney en Le vent nous portera van Noir Désir. Eef dit is goud!' Ze glimlachte en probeerde ongemerkt nog iets dichter tegen hem aan te leunen. 'Jij kent de hele playlist van dit ding zeker uit je hoofd?!' Wolfs schoot in de lach. 'Dat is dan ook weer overdreven. Zo oud ben ik nu ook weer niet. Er zitten vast wel nummers tussen die jij ook kent. Of eerdere versies van nummers die later opnieuw zijn uitgebracht. Tainted Love of Breakfast In America van Supertramp bijvoorbeeld.' Ze knikte en ging nu gretig met haar wijsvinger langs de lange lijst met nummers. 'Sugar on my Tongue van The Talking Heads en In the Deathcar van Iggy Pop.' Las ze voor nu even blij verrast als Wolfs, omdat ze toch enkele nummers bleek te herkennen.