Ellerim titriyordu tahta çıkmıştım,krallığa babamın deyimiyle tepeden bakıyordum artık.Onları seviyordum bu sefer adaletli olunacaktı 97 yıl sonra ilk defa eşitliği sağlayacaktım.Soyumun yapmadığı şeyi yapacaktım.
İçimde bir heyecan vardı.Ama bu heyecan onu görünceye kadar gitti.Bu sefer ki Leo değildi.Prenses Sandra nefret ettiğim kız.Her gün kavga ettiğim kişi.Beni ailemden uzaklaştıran prenses.Vazifeleri tamamlamayan bir kişiydi.Tahta çıkmamıştı babamın onu tahta çıkaracağını sanıyordum.Ama ben çıkmıştım.Ona güzel bir şekilde bakış attıktan sonra,
konuşma yapmamı bekliyordu halk.
Ne desem diye düşündüm doğaçlama olacaktı biraz ama yine de denedim.Denemekten zarar gelmez.Her şeyin bir başlangıcı vardı ve artık başlamam lazımdı.
Rosalina;
-Bugün tahta çıktığım için çok mutluyum.Sevincime ortak oldunuz.Ne kadar teşekkür etsem azdır.Size söz veriyorum Krallık hakkında tahta çıktığım için size bir pişmanlık bırakmayacağım,aksine sizi sevindirmeye başlayacağım.Göreceksiniz, bu yıl herkes istediği şeyi alacak.
Yeniden teşekkürler.Çok değerlisiniz!
Sarayda ismim yankılanıyordu.Yüzümde bir sevinç vardı.Ama muhafızım yoktu.Umursamadım ilk başlarda ama daha sonra merak etmeye başladım.
Leo neredeydi?
🔱
ŞİMDİ OKUDUĞUN
M U H A F I Z•Rosalina Devri
Ficção Histórica{KİTABI ÇALMA VEYA BENZERİ OLAYLARDA ADLİ İŞLEM BAŞLATILACAKTIR.} M U H A F I Z🔱 Rosalina Rossaire'nin son prensesi, tahta geçmesine sayılı günler kala babasının düşmanları yüzünden bi' muhafız seçme zorunluluğu olmuştur. 300 kişilik krallık 300 fa...
