M U H A F I Z•Rosalina Devri

Bölüm 10|Bu da kim?

{Düzenlendi}
Lütfen düzenlendi yazmayan bölümleri okumayınız🌹

"Lanet olsun!Kraliçe olacağım diye beni bu saraya hapsettiler."

Kıyafetlerimi değiştirdim ve annemim istediklerini giydim

O sırada Sandra odaya girer.

"Efendim prensler geldiler,-"

"Tamam geliyorum"

Aşağı indiğimde gözler üzerimdeydi.Sinirli bir şekilde inmiştim.Kimse ne olduğunu anlamamıştı.Umruda değildi sadece prensleri karşılayıp odama çıkacaktım.

"Hoşgeldiniz"

Kimse sesini çıkarmadı arkadan gelen sesle irkildim.

"Hoşbuldum"

Bu Leo'nun sesiydi!

Kulağına fısıldadım."Sen neden geldin?!"

"Merak etme kraliçem (: Annen beni pek fazla tanımıyor, o yüzden rahatça seninle ilgilenebilirim."

"Seni istemediğimi kaç defa daha izâ edeceğim?"

"İstediğin kadar tekrarla, peşini bırakmayacağım."

Annem o sırada konuşma yapmam için çağıracaktı, ama ne diyeceğimi bilmiyordum.Endişeliydim ve bayılacak gibiydim.Zor anlarda bayıldığımı annem de biliyordu.Kendimi salmıştım ve yere yığıldım.Sadece saraydaki yardım çığlıklarını duyuyordum.

Gözümü açtığımda başucumda Leo vardı.

"Sonunda gözünü açabildin!"

"Neden bağırıyorsun başımda!"

"Bağırmıyorum sinirliyim."

"Yine ne oldu?"

"Sen nasıl o prensleri saraya davet edebildin!"

"Bal gibi de davet ettim.Ne olmuş!"

"Casus onlar Rosalina!"

"Ne!?"

"Anlamadın mı şuana kadar sarayda 2 elmas bile çalındı."

"CİDDİ MİSİN?"

"Şaka yapıyor gibi bir halim mi var?"

"Sende haklısın.Benim kalkmam lazım kılıcını bana ver."

"Neyden bahsediyorsun sen?Asla vermem ve şuan hala hastasın otur oturduğun yerde!"

"BANA EMİR VEREMEZSİN"

Ani refleksle kılıcı ondan aldım ve prenslerin yanına gittim.

"ROSALİNA DUR!"

Prenslere çoktan kılıç çekmiştim bile.

"SİZ KİM OLUYORSUNUZ DA BENİM SARAYIMDAN KAÇAKÇILIK YAPIYORSUNUZ?"

Prenslerin arkasından bir kadın sesi geldi.

"Merhaba"

Tanımadığım birisiydi, yine neler oluyordu.

"Kimsin sen?"

"2002 7 şubat saat 12:55"

"Doğum günüm!Ama sen nasıl bilebil-

"Daha fazlasını biliyorum"

"ANNE BABA!NELER OLUYOR?"

"Doğduğun güne lanet olsun Rosalina"

"Bak seni tanımıyorum.Ama sakin ol konuşabiliriz."

"Doğduğun günden beri hiçbir şey yolunda gitmedi."

"Ne olduğunu ve kim olduğunu açıklayacak mısın artık!"

"Beni takip et Rosalina"

Tanımadığım bir kişiyi takip ediyordum.Herhangi bir şey olursa sonuçlarına katlanmak zorundaydım.

"Nereye gidiyoruz?"

"Sadece sus ve beni takip et"

Beni yangın çıkan bir yere getirmişti.Her yer ateş ve kan içindeydi.Sarayda böyle bir yer olmadığına yemin edebilirdim.

"Sen buraya aitsin!"

"NE SAÇMALIYORSUN!"

"Burası saray değil artık senin cehennemin Rosalina,görüşmek üzere."

"YARDIM EDİN!"

BÖLÜM SONU

🔱