Vampires Night |:| 'Jikook' 지국

3:| Demonic Kiss (Ep.1)

Medya: Plaza, All Mine

|:|

"Tae, en erken ne zaman gelebilirsin? Acilen konuşmamız gereken konular var." Sesim yorgun çıkıyordu.

"İşlerim biter bitmez geleceğim. Bu hafta bilim kurulu toplanıyor, biliyorsun. Bu nedenle işlerim yoğun." Dedi Taehyung hattın öbür ucundan.

"Sana geçen gece olanları anlatmak istiyorum. O yazılar, küçük kız... Hepsi bir an olsun zihnimi terk etmiyor, dostum."

"İstersen Book'u çağırabilirim. Sana yardımcı olur?"

"Kız kardeşin mi? Ah, kalsın." Dedim. Elimi umutsuzca saçlarıma daldırdım ve geriye doğru parmaklarımla taradım. Bıkkın bir nefes verdim.

Benimle alay etmek ister gibi konuştu Kim Taehyung.

"Book Chu seni sever, bilirsin."

"Evet, lisedeyken spor salonunda üzerimi değiştirirken beni basıp zorla bir öpücük almıştı. Sevgsi çok büyük."

Kahkahalar içinde gülmüştü arkadaşım. Ben ise sadece bıkkınlıkla ciğerlerimden boşaltmıştım içimdeki nefesi.

"O zamanlarki Book Chu ile şimdiki Book Chu aynı kişi değil, Park. Artık bir kadın gibi davranıyor. Bazen içine annemin kaçtığını düşünmüyor değilim."

"Yaşı küçük. Ve o bir kadın değil. Küçük bir kız çocuğu."

"Dostum, 20 yaşına geldi, halen bir çocuk olduğunu mu düşünüyorsun? Sırf sana küçükken aşıktı diye mi bu önyargı?"

"Hayır Tae, o kızı ben bebekliğinde dahi sevmezdim. Bana konuşmaya başladığından beri yürüyor gibi. Anlamış değilim. Erkeksi biri değilimdir, feminen bir görüntüm var. Yani bebek gibiyim. Kadınlar çok tuhaf. Bir sürü kadın benden hoşlanıyor."

"Ahbap, sen nasıl bir afet olduğunu bilemezsin. Gay olsam, ilk sana aşık olurdum." Diyip kıkırdadı Kim Taehyung.

"Ciddiyim, Book Chu'nun ilk tanıdığı erkek olduğum içindir belki bu ilgisi. Ancak onu sevmiyorum. O senin kız kardeşin be adam, kızsana bana! Kaç dakikadır kız kardeşin hakkında konuşuyorum bir şey demiyorsun."

"Book Chu'ya bir ağabey olduğunu bildiğim için bir şey demiyorum aptal. Her neyse, haftaya gelirim. Kapatmam gerek. Sana bol şans dostum."

"Sana da. Ve sakın Book Chu'ya haber verme. Ben kendi başımın çaresine bakarım."

"Tamam, yalnız kovboy."

Telefonu kapattım ve koltuğa doğru fırlattım. Derin bir nefes aldım ve mutfağa doğru yürüdüm. Kahvaltımı yapıp rutinlerimden biri olan 'sabah sporu'mu yapacaktım. Öğleden sonra ise biraz ateş meditasyonu ve elyazmaları ile ilgilenecektim.

|:|

Spordan geldikten sonra rahatlatıcı bir duş aldım. Üzerimi değiştirdim, akşam için kendime yemek dahi pişirmiştim. Bugün her zamankinden daha fazla neşeli ve mutluydum. Tuhaftı. Genelde depresif bir kişiliğe sahiptim. Sürekli canın cehenneme diyen yaşlı, huysuz bunaklar gibiydim. Ancak şu sıralar, keyifliydim.