"Gözlerimi kapattığım her an orada, evrenin yarısını yok eden adam. Kısa süre yanımda olmuş olsa bile beni kendisine hayran bırakan büyücüyü ve benden oğlum gibi gördüğüm Peter'ı alan adam."
Tony, canı sıkıldıkça laboratuvarına dönüyor ve eskiden beri hep yaptığı şeyleri yapıp duruyordu. Buluşma gününü daha sonradan konuşup ayarlamışlardı ve bir gün kalmıştı sadece.
Tony, Galaksinin Koruyucularının gittiğini öğrendiği zaman ilk başta içindeki hüznü dışarıya vurmuştu ama onların da buluşmaya gelebileceği bir zamana ayarladıkları için artık mutluydu.
Yeni 'takımı' ile birlikte gerçekten mutlu olabileceğini biliyordu. Yani en azından buna inanıyordu.
Bir gün de öylece sıradan bir şekilde geçmişti.
Diğer Gün
Tony heyecanını bastırmaya çalışıyordu. Kafasını dağıtmak için oradan oraya yürüyordu ama bu onu daha da geriyordu.
Buluşacakları saate az kalmıştı ve bu yüzden yerinde duramıyordu.
Sakinleşmek için birilerine mesaj atması gerekiyordu, Carol'a attığında cevap alamadı ve meşguldür diye düşünüp Bruce'a mesaj attı. Ondan da cevap gelmeyince boşverip telefonunu kapattı ve kendini sakinleştirmeye çalıştı.
• • •
Gerginlikle geçen 1 saat sonrasında Tony buluşacakları yere gelmiş diğerlerini bekliyordu.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(Tony böylegörünüyor.)
Kapıdan geleni görünce şaşkınlığını saklayamadı. Onu ilk defa günlük kıyafetler ile görüyordu. Kesinlikle yakışmıştı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(Stephen böylegörünüyor.)
Hepsi yerlerini aldığında gülümseyerek birbirlerine bakıyorlardı. Konuşmayı başlatan Peter olmuştu, Tony'nin deyimiyle 'örümcek çocuk.'
"Hiçbirinizin ismini hatırlamadığım için affedin ehe siz buraya nasıl geldiniz?"
