KOMİSER: İZEL

KOMİSER-2

Merhaba nasılsınız bakalım...Umarım beğenirsiniz...

İzmir önce karşısındaki adama  baktı.  Daha sonra ise kendine kızdı. Bu kadar nasıl dikkatsiz davrandığını sorguladı. Üstelik bir komiserdi ve bu adam elini kolunu sallayarak evine girmişti. Kapıda güvenlik olmasına rağmen. Onu çok iyi tanıdığı için gülümseyerek konuştu."Görüşmeyeli baya uzun zaman oldu Sedat. Gördüğüm kadarıyla seni soktuğum o delikten çabuk kurtulmuşsun."  

Sedat onca masum insanın tek katiliydi. Ve işinde o kadar çok iyiydi ki, arkasında hiçbir delil bırakmıyordu. En son vakasında ise Konya'da 5 kişiyi öldürmüş ve istanbula kaçmıştı. Bu durum karşısında Konya Emniyet Müdürlüğünden Akif Aytaç bu duruma kayıtsız kalmamak için İstanbul Emniyet Müdürlüğünde görev yapan arkadaşı Mustafa Yıldırım'a bildirdi. Emniyet müdürü ise bu işi en iyi şekilde halledeceğini düşündüğü cinayet masasının komiseri olan İzmir'e verdi. İlk başta İzmir için kolay gözüken şey, aslında kolay olmayacağının sinyalini verdi. Çünkü Sedat işinde tek çalışır ve  kolayca da kimseye güvenmezdi. İzmir ise hızlı gitmek yerine yavaş yavaş gitmenin daha iyi olacağını düşündü. Ve en ince ayrıntıya kadar plan yaptı. İzmir'in bu planını desteklemeyen emniyet müdürü, Mustafa Bey İzmir'e bir çok konuşma yaptı. Ama İzmir yine de kendi bildiğini okuyarak 2 hafta içinde Sedat'ın yanında olmayı ve güvenini kazanmayı başardı. Tabi İzmir'in atladığı bir şey vardı oda Sedat'ın hiçbir kadına hissetmediği duyguları İzmir'e karşı hissetmesiydi. Belki de bu yüzden kolayca güvendi. İzmir, Sedat'ın yanında 1ay durdu. Bu süre zarfında İzmir birçok delil buldu ama yinede onu iş başındayken yakalamak istiyordu. Ve en kısa sürede bu isteği gerçekleşti. Sedat'ın adam öldüreceği haberini aldı ve tamda o sırada İzmir ve ekibi depoya baskın yaptı. Sedat kaçmak için hamle yapacağı sırada  mavilerine aşık olduğu kadını görünce afalladı. Sonra bu duygu yerine şaşkınlığı getirdi. Sedat kendine geldiği zaman ise artık çok geçti. İzmir, Sedat'ın koluna kelepçeyi taktı. Ve bütün kinini kustu.

"Sen Sedat Özgür onca masum insanı öldürdün. Ve şimdi cezanı ödeme vakti. Hak ettiğin o deliğe gireceksin."

"Ben o delikten çıkacağım ve karşına geleceğim. Emin ol o zaman sana bu kadar insaflı olmayacağım."

"O zaman bu yüzü unutma Sedat Özgür"

İzmir arkasına dönerek çıkışa doğru yürümeye başladı. Sedat ise genç kızın arkasından bakarak bağırdı.

"O yüzü asla unutmayacağım. Ve sen İzmir.. Sende bu yüzü unutma."

Sedat o anıları tekrar hatırlayınca elleri daha fazla titredi. Derin bir nefes alarak konuştu Sedat. " Geleceğimi söylemiştim. " Sedat, İzmir'e nefret kusar gibi bakıyordu. Neredeyse ikisinin de gözlerinden ateş çıkıyordu. Sedat'ın gözündeki ateşi gören İzmir onu o ateşle yakmak için sabırsızlanıyordu.  İzmir ciddileşerek Sedat'a baktı. Bir kaşını kaldırarak konuştu İzmir. "Oradan kaçmayı nasıl başardın."Sedat bu soru karşısında güldü. Bu normal bir gülümseme değildi.

" Hiç değişmemişsin komiser. Şuan karşındayım ve her an tetiğe basabilir ve seni öldürebilirim. Ama sen hala oradan nasıl kaçtığımı merak ediyorsun. " İzmir,  Sedat'ın elindeki silaha baktı. Silahı düz tutmuyordu. Eğer biraz yaklaşabilirse onu etkisiz hale getirebilirdi. İzmir yavaş adımlarla Sedat'a doğru adım atmaya başladı.

"Haklısın hala aynıyım ve değişmeye hiç niyetim yok" İzmir,Sedat'la aralarında dört-beş adım kala durdu. Sedat bir adım geri gitçek gibi oldu ama daha sonra olduğu yerde durdu. İkisi de meydan okurcasına birbirlerine baktılar. Sedat, İzmir'in ne yapmaya çalıştığını anlamayamadı. Ama şuan karşısında tanıdığı İzmir değil de bir başkası vardı sanki. İzmir'de, Sedat'ın bu dalgın halini fark etti. Ya şimdi yapacaktı yada onunla bu şekilde durmaya devam edecekti. Hızlı hareket ederek ayağını kaldırdı ve silahın düşmesini sağladı. Sedat şaşırsada kendini hemen toparlayıp İzmir'e karşılık verdi. İzmir tekme atmak için kaldırdığı ayağını, Sedat ani bir hareketle tuttu ve kendine çekti. İkisi de birlikte yere düştü.