Belki görüp geçiçeksiniz ama ben söylemeden geçmiyeçeğim. Belki bu bölüm ilginizi çekmemiş olabilir,beğenmemiş olabilirsiniz yada ne anlatmak istediğimi anlamamış olabilirsiniz ama ne anlatmak istedıgım yani asıl olaylar "bölüm 1" de başlıyor lütfen 🙏 bu bölümden sonra hemen kestirip atmayın dığer bölümlere de bakın💚 beğenmeseniz bile yorumlarda belirtin💛lütfen destek çıkın, her türlü iyi veya kötü yorumlarınıza açığım💙🖤
Başladığınız tarihi yazmayı unutmayın💜HÜMA AKSOY'dan
Annemin sesiyle içimi ısıtan güneşli bir güne uyandım. Küçük ayaklarımla yataktan inmeye çalıştım. Hep düşerek inerdim bu yataktan şimdi olduğu gibi, yine düştüm. Alışmıştım artık hemen paytak adımlarla mutfağa gittim. Sabahları ayrı bir sersem olurdum. Kahvaltı her zaman olduğu gibi hazırdı. Annem çayları dolduruyordu. Eteğine yapışıp:
- Günaydın anişşşş
-Günaydın meleğim elerini yıkadın mı?
- Yıkadım yıkadım.
- Babaya günaydın yok mu?
Koşarak babamın kucağına gidip sulu sulu bir öpücük kondurdum.
- Günaydın Babişkom
Babamda beni öptükten sonra kahvaltı masasına oturduk. Hep beraber kahvaltı yapıyorduk. Ardından kapı çaldı. Herkesten önce ben koşup kapıyı açmaya gittim. Karşımda babamın kuzeni duruyordu Geçmişten beri babamla araları baya iyi görünüyordu. Kardesim diyordu ona ama ben bu adamı sevmiyordum. Annemler bir yere gidince beni bu adamın yanına bırakırlardı. Ona çok güven duyarlardı Çünkü kendini her daim iyi biri olarak gösterirdi. Onların yanında bana iyi davranırdı. Bu onunla yalnız kalana dek sürerdi. Fakat ben hiç gitmek istemiyordum. Çünkü bu adam beni karanlık odalara kilitliyordu. Her zaman içim korkuyla ürperiyordu. Başıma ne geleceğini bir çocuk güdüsüyle anlayamadan korkuyordum.
- Nedennn?
Neden bana bunu yapıyordu. Babamın çok güvendiği kardeşim diye hitap ettiği benim ise her gördüğümde içimi hüzün ve korku kapladığı adama ters ters bakarken annemin arkamdan geldiğini fark ettim.
- Kızım, amcayı neden kapıda bekletiyorsun.
Omuz silkip onları arkamda bırakarak masaya doğru geçip yerimi aldım.
Babam:
- Ooo "Kardeşim hoşgeldin. Gel birlikte kahvaltı yapalım." dedi.
- Kurt gibi acıktım. Bu teklifini geri çevirmeyeceğim diyerek sırıttı.
Sonra gelip yanımda oturdu. Yanağımdan öpmeye çalıştı. Ürkek bir tavırla hemen kendimi geri çektim. Buna izin veremezdim.
-Küçük hanım, ters tarafından uyanmış galiba.
Annem:
"Çocuk işte ne yapacaksın. Sabahları pek huysuz oluyor benim kızım."
-Yoo ben gayet iyiyim.
Annem gülerek:
"Hadi seni hazırlayalım.
Amcayla birlikte dışarı çıkın. Bizde babanla hastaneye gidiceğiz güzel yavrum."
-Anneee!
Ben gitmek istemiyorum. Sizinle gelsem olmaz mı?
Onlara daha önce beni karanlık odaya kilitlediğini söylemiştim. Ama bana inanmamışlardı. Çünkü o adam oyunlarından biri olduğunu söylemişti. Bu bilinmez oyun, annemlere göre masum bana gore acimasız bir oyundu.
Annem:
"Olmaz bebeğim orası mikrop yuvası seni oraya götüremem."
O adamın yanında olmak kadar kotu bir durum olamazdı. Sızlana sızlana üstümü giyip aşağı indim.
- Küçük hanım hazırsa gidelim biz artık annesi.
-Hayır değilim. Ben evde tek başıma kalırım dedim.
Annem:
"Kızım konuşmuştuk biz bu konuyu değil mi?"
Elimden geleni yapmıştım. Fakat ailem beni zorla yolluyordu. Bu adamın bana neler yaptıklarını gerçekten anlasalardı yine yollarlarmıydı acaba. Adam elimden tutarak arabaya bindirdi. Emniyet kemerimi de taktıktan sonra ön koltuğa binip arabayı sürmeye başladı. Arada bir kötü bakışlarıyla aynadan bana bakıyordu. Artık korkmaya başlamıştım. Yarım saat sonra onun evine vardık. Araba durur durmaz kendimi dışarı attım
Onun beni indirmesini ve bana dokunmasını istemiyordum. Kapının önüne gelip onun kapıyı açmasını bekledim. Kapıyı açıp koşar adımlarla salona gecip tekli koltuğa oturdum.
"-Küçük hanım neden benden bu kadar korkuyorsun. Yoksa küçük oyunlarımızdan mı sıkıldın?" Cevap vermedim.
-Oyun oynayalım mı? Sıkılmışa benzıyorsun.
Cevap vermedım. Bahsettiği şeye oyun denilebilir miydi? Bilmiyorum.
Yanıma gelip kulağıma fısıldadı:
- Ne kadar güçlü durmaya çalışacaksın minik cadı...
Bu adam çıldırmış olmalı. Minik dediği çocuğa neden eziyet ediyordu ki...
Hadi başlayalım oyuna minik hüma~❤️~
Aslında yazar olmak gibi bir amacım yok sadece eğelenmek amaçlı yazıyorum ama yazar olmakta fena bir fikir degıl 😂😂(bu yazıyı ıkı kere yazıyorum bi b@k yapabıldıgım yok) içimde hep bir heves vardı kıtap yazmakla alakalı begenmesenızde canınız sağolsun en azından denedım olmadı derım sizede hayatınızla ilgili bir msj verim HİCBİR ŞEYİ İCİNİZDE BIRAKMAYIN DENEYIN EN AZINDAN DENEDIM OLMADI ELIMDEN GELENI YAPTIM DERSINIZ ❤️ simdiden yazım yanlışlari ıcın özür dılıyorum ılerleyen zamanlarda düzelteceğim kıtapın ısmıde geçici olarak var. kitapın konusuna gelirsek çok güzel bir kitap sizi beklıyor tabı siz okursanız çok uzatmayacağım insallah hep birilıkte güzel seyler yapıcagız şimdilik grsrz ❤️kendınıze ıyı bakın.yorum ve vote atın lütfen e❤️
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Mahşer
Mystery / ThrillerBu Hikayede Anlatılanlar Gerçektir. AMA... Herkesin Gerçeği Aynı Degildir.🥀