02

232 16 1
                                    

"Haechan-ah dah tiga hari dah ni. kau kena makan barulah kau ada kekuatan nak jaga Mark. kalau kau sakit dan tak bertenaga macam mana kau nak jaga Mark? kau nak suruh Mark pulak yang jaga kau? macam tu?"

"Taeyong, dah la tu. jangan la marah Haechan macam tu. Haechan pun satu hal. kesihatan kau lagi penting tau! kalau kau pulak yang sakit macam mana dengan Mark? takkan kitorang nak jaga kau dengan Mark sekali? kan gila tu orang panggil."

bebel Doyoung kepada Haechan yang hanya senyap sambil tangannya memegang erat tangan Mark.

"tadi kau kata aku, tengok-tengok kau lagi teruk marah daripada aku. kau ni kan."

"alaa, hyung ni pun. bukan selalu dapat marah Haechan ni. selalunya dia yang kenakan kita lagi-lagi kalau dia bergabung dengan Ma-"

tiba-tiba sahaja dia hentikan percakapannya.

dengan itu, Haechan pun bangun dari duduknya.

"kau nak pergi mana tu?"

soal Taeyong.

"tadikan suruh Haechan makan. Haechan nak pergi makan la ni."

jelas Haechan.

"hyung ikut. Taeyong hyung jaga Mark."

Taeyong hanya menganggukkan kepalanya dan tersenyum.

"terima kasih Tuhan sebab sedarkan Haechan bahawa jaga kesihatan tu penting."

"Haechan nak makan apa? hyung belanja."

Doyoung menekan butang turun lif di situ dan melangkah ke belakang beberapa tapak iaitu bersebelahan dengan Haechan.

"okey je apa-apa pun."

Doyoung memandang Haechan dengan rasa sedih.

"Haechan, kau betul-betul okey ke?"

"yea Chan okey je. kenapa?"

"kau nampak lemah sangat. malam ni biar hyung atau pun Taeyong je jaga Mark ya. jangan risau kalau ada apa-apa hyung akan terus bagitahu Chan."

Haechan hanya menganggukkan kepalanya.

Doyoung tersenyum pahit.

'ting!'

"jom."

mereka mula melangkah masuk ke dalam lif itu dan setelah beberapa detik lif itu telah sampai ke bawah iaitu tingkat mana yang terdapat kantin di situ.

"Haechan duduk sini biar hyung yang pesan. Haechan nak apa?"

"apa-apa pun boleh."

Doyoung hanya menganggukkan kepalanya mendengarkan balasan Haechan.

"okey la macam tu."

Doyoung terus berjalan meninggalkan Haechan untuk membeli makanan untuk mereka.

setelah beberapa minit menunggu Doyoung kembali ke arah Haechan yang sedang melihat telefon bimbit di tangan.

"telefon siapa tu?"

"Mark hyung."

balas Haechan.

"nah. ni bubur abalone untuk Haechan. bubur ni bagus sebab Haechan kan dah beberapa hari tak makan so elok la. ni pulak bubur ayam untuk hyung dan juga Taeyong hyung. Haechan makan la ya. hyung nak pergi kedai serbaneka depan tu kejap nak beli barang."

Haechan hanya menganggukkan kepalanya.

sebaik sahaja bayangan Doyoung hilang dari pandangannya dia terus memulakan suapannya.

"baik aku datang sendiri. tengok-tengok makan seorang diri jugak."

Haechan hanya menguman sehinggalah bubur yang dibeli oleh Doyoung itu habis dimakannya.

_tbc_

The Blind [C]Where stories live. Discover now