Çünkü onu özgürlüğe ben götüreceğim, hemde çok farklı bir savaş yoluyla...
Giriş
"O bir deli"O deli değildi,deli olan onu bu hastaneye mahkûm kılanlardı. O hiçbir zaman deli olmamıştı ama deli muamelesi görüp ruh hastalıkları hastanesine kapatılmıştı. Takdir-i şayan eder ki; genel dilde oraya ''deli hastanesi'' derlerdi. Masum bakışları, dolu gözleri ve acınası hâli vardı ama yine de etkileyici yanını asla kaybetmiyordu. Bana eskiyi hatırlatıyordu.
---
"O bir deli."
"Bir deli ile yaşayamayız!
"Jeongguk ailemizin yüz karası!"
"Mide bulandırıcısın Jeong-Guk!"---
Eskiler beynimi yokluyordu, eskiler kalbimi zorluyordu, eskiler beni Kim Taehyung isimli hastaya -hasta olmasa bile- bağlıyordu.Kim Taehyung; genç, yakışıklı, saf ve zeki biriydi. O bir deli değil, o mükemmelin insan hâliydi. Yıl 2018'di, demişti. Buraya tam 2 yıl önce gelmiş ve aptal doktorlar bu işin sahibi olmalarına rağmen bir bok bilmedikleri için onu deli diye tutmuşlar. Taehyung her zaman ilk geldiği gün ki gibiymiş. Yani dizlerini karnına kadar çeker, başını yan bir şekilde üzerine koyar ve öne-arkaya doğru hareket edip gökyüzünü izlermiş. 2 yıldır ailesinden kimse ama kimse gelmemiş. Bir kere babası gelmiş ama o babasını kovmuş. Kim olsa böyle yapardı. Ben onun yanına gittiğimde bana ''Sen de onlar gibi düşünüyorsun değil mi? Deli olduğumu..." demişti. Gözlerindeki ışıktan anlamıştım, o deli değildi.
Bu hastanede 1 haftadır çalışıyor, sadece Taehyung ile ilgileniyordum. Çünkü onu özgürlüğe ben götüreceğim, hemde çok farklı bir savaş yoluyla... Buraya neden gelmişti, söylememişti bana ama öğrenecektim.
Ve bitti.
Selam, yeni bir fic ile geldim. Bu cidden aklımı çok kurcaladı, yazmazsam içimde kalırdı :)
Keyifli okumalar dilerim ♡
Sizi seviyorum 💜
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Parazit |Taekook
Fiksi PenggemarBüyük aşkın, küçük başlangıcı... -O deli değildi, deli olan onu bu hastaneye mahkûm kılanlardı. O hiçbir zaman deli olmamıştı ama deli muamelesi görüp ruh hastalıkları hastanesine kapatılmıştı. Takdir-i şayan eder ki; genel dilde oraya ''deli hastan...