Dancing in the rain ~A Harry Potter Fanfiction~

[5] kerst

Uitgeput ga ik op mijn bank liggen. De weken zijn langs me heen gegaan. Het is alweer winter. Ik werk mijn benen uit mijn lichaam in het ziekenhuis. En zodra ik thuis kom moet ik leren. Het is vreselijk vermoeiend. Maar we hebben nu een kleine vakantie. Voor kerst al. Jeetje. Ik moet cadeaus gaan halen.

Ik pak mijn brieven van het tafeltje. Het is eigenlijk meer reclame. Maar er zit een rode enveloppe tussen. Snel maak ik hem open, ik krijg nooit brieven, dus ik ben benieuwd.

Hey Aurora!

Hoe gaat het met je? Na alles waar je door heen bent gegaan... Ik dacht misschien kunnen we samen kerst vieren. Ik weet dat dit een beetje raar klink, aangezien we niet zo veel praten, maar het leek me wel een leuk idee.

Het gaat niet zo goed de laatste tijd. Ik weet niet of jij dit ook voelt, maar ik mis Sirius vreselijk. Natuurlijk heb ik Ron en Hermione, maar hij was weer een soort vader voor me.

En jij bent mijn zus. Het leek me leuk wat samen te doen. Gewoon even iets met jij tweeën. Als familie.

Veel liefs,
Harry.

Mijn hart groeit en krimpt op hetzelfde moment een beetje.

Het gemis van pa is groot nu. Iedereen is met familie nu en ik wil met hem zijn en met Cedric. Het gevoel dat er echt een gat in mijn hart zit is groot. Het gevoel van eenzaamheid ligt als een kleed over me heen.

Maar ik heb Harry nog. En hij laat me ook weer zien dat ik niet alleen ben. We hebben elkaar nog. En kerst met hem lijkt me geweldig.

Gelijk pak ik papier en een veer.

Hi Harry!

Je brief kwam op het juiste moment.

Je hebt gelijk, ik mis hem meer dan ooit. Maar jij hebt dat ook natuurlijk. Je bent als welkom als altijd bij mij. Je bent mijn kleine broertje. Mijn familie.

En als er iets is, ik ben er voor je. Het voelt misschien alsof je helemaal alleen bent, maar dat ben je nooit. Vergeet dat niet.

Als je dat wil kan ik je van het station ophalen vrijdag. Dan kunnen we samen mijn huis versieren en kerstkoekjes bakken. We zouden tweede kerstdag naar de Weasleys kunnen gaan. Jij zegt het.

Ik hou heel erg veel van je.
Aurora.

-||-

"HARRY! Help me!" Ik roep van het wankelende zoldertrapje naar beneden. Harry en ik zouden kerstversiering gaan ophangen, maar het ligt verborgen onder allemaal spullen en het trapje is niet erg stevig. Hoe heb ik dit hier ooit in gekregen.

Met moeite schuif ik de doos eruit en loop ik de trap af. Het moment dat ik weer met beide voeten op de grond sta komt Harry aan rennen. Ik duw de doos in zijn armen en ga op de grond zitten. Harry zet de doos op de grond neer en komt bij me zitten.

"Denk je wel eens aan hoe het zou zijn geweest als hij er nog zou zijn?" Vraagt hij terwijl hij een hand door zijn haar haalt. James deed dat ook altijd zij pa. Grappig, ik kan de hele dag door dingen doen die mijn moeder ook deed zonder het door te hebben.

"Ja, het verlaat mijn hoofd nooit." Zeg ik. Even kijk ik hem aan. "Hier zitten we dan hè. Twee upgefuckte tieners. Noodgedwongen zijn we volwassen geworden." Fluister ik. Ik sla mijn arm om hem heen.

"Toen Cedric en ik op de begraafplaats aankwamen wist hij dat er iets mis was. Hij fluisterde iets over jou, 'laat haar veilig zijn'. Ik herinner het me nu pas goed." Fluistert hij en hij kijkt me aan.

Ik haal een hand door mijn haar, "Hij had me ten huwelijk gevraagd die middag. Ik draag de ring nog elke dag om mijn nek," Ik haal een klein kettinkje met een ring eraan onder mijn shirt vandaan, "Ik zou alles geven om hem terug te halen. Maar ik weet dat dat niet kan."

Harry staat op en helpt mij ook opstaan. Hij is al groter als ik. Dan geeft hij me een knuffel. Het is dit kleine moment, maar de stres ontsnapt me.

"Gelukkig hebben we elkaar nog." Fluistert hij.

Ik glimlach, "Ja."

-||-

"Koekjes zijn klaar!" Ik roep zingend door het huis. Nu Harry hier is voel ik me veel vrolijker. Hij komt aanlopen. Ik zet de schaal met vers gebakken koekjes op tafel. "Hopelijk hebben we deze keer niet het zout en de suiker omgewisseld." Zegt hij terwijl hij twee bekers pakt. Ik ga aan tafel zitten en grinnik, "Dat was inderdaad niet erg snugger." Hij schenkt de bekers vol met chocolademelk, zet ze op tafel en komt tegenover me zitten.

"Oh nee. Ik heb een trauma hieraan." Zeg ik terwijl ik de beker van me af schuif. Gelijk leunt hij naar voren, "Vertel op." Ik sla mijn hand voor mijn hoofd. Hij is slim. Hij herinnert zich vast wel wat voor feesten ik gaf toen ik nog op Hogwarts zat. En hij wil alle feitjes weten. Nieuwsgierig kind.

De verhalen over mij en mijn vrienden waren groot. We deden de raarste dingen samen. Van met matrassen van de trappen af glijden tot het maken van een muurschildering in het kantoor van Lockhart. Alles.

"Uhm. Wat vrienden van mij en ik hadden t aangemaakt met drank. En toen heb ik mijn haar geknipt." Ik lach akward en haal een hand door mijn veel te korte haar. Hij schiet in de lach, "Je zei dat het moest voor je werk!" Zegt hij hikkend van het lachen. Het is aanstekelijk en gelijk doe ik mee.

"Sorry hoor! Maar jij moet mij niet achterna gaan!" Zeg ik terwijl ik een koekje naar zijn hoofd gooi. Het breekt in stukjes en de kruimels zitten in zijn haar. "Het ziet er anders prima uit. Je haar bedoel ik. Niet de rest." Zegt hij en hij schud de stukjes uit zijn haar.

Mijn mond valt open, "Harry James Potter neem dat te- Fuck. Je hebt gelijk." Zeg ik en ik pak een koekje. Hij glimlacht, "Ik heb altijd gelijk." Zegt hij en hij slaat zijn armen over elkaar. "Nou nou, wist je nog toen je dacht dat Snape een of andere steen wou stelen. Of toen je dacht dat mn pa je ging vermoorden. Of toen je dacht dat je vierde jaar rustig zou worden. Of toen je dacht dat je een kans had bij Cho-"

Hij onderbreekt me, "Ik had een kans bij Cho. Het ging even goed. Toen ging het heel erg slecht. Maar nu gaat het wel weer goed." Ik spuug een stukje van mijn koekje uit, "Je bent weer met Cho?!" Vraag ik met grote ogen. Hij schiet in de lach, "Nee joh, gatver nee. Het gaat goed als in ik vind geen meisje leuk, dus er komt geen gedoe."

Ik knik mijn hoofd, "Oké, dat is fair. Ik werk met Cho's zus." Hij neemt verbaasd een slok chocolademelk, "Echt? Jij werkt?" Ik gooi opnieuw een koekje naar zijn hoofd, "Sukkel!"

Samen hadden we eigenlijk wel een vredige kerst. Mam en pap waren Charlie opzoeken, dus Harry en ik hebben beide dagen samen doorgebracht. Het was gezellig en rustig. Eigenlijk precies hetgene wat we beide nodig hadden.

Een beetje broer-zus tijd.