Dancing in the rain ~A Harry Potter Fanfiction~

[18] Fuck

"GEORGE!" Ik schreeuw keihard door het gebied waar we staan. "GEORGEE!" Schreeuw ik opnieuw. Ik begin gestrest door mijn spullen te zoeken. Dan haal ik uit de bende een armband. Voorzichtig zet ik mijn stok erop, er verschijnen woorden op 'het is zo ver'.

"Aurora? Wat is er?" George komt hijgend bij de auto staan. Hij heeft een zwembroek aan en zijn haar is nat. We staan vlakbij een meer, hij moet aan het zwemmen zijn geweest. Ik kijk hem bezorgd aan en haal een munt uit mijn zak, "Er komt een confrontatie." Fluister ik en ik geef hem de munt.

Het is nog een munt van de Dumbledore's Army, als er iets in zou komen zou het zo ver zijn. Ik heb Draco met de armband ook gewaarschuwd. Het is zo ver, het beslissende moment. We gaan moeten vechten.

George's mond valt open. Met een zwier van mijn stok heeft hij zijn kleren aan en is hij opgedroogd. "We moeten gaan." Zeg ik en ik trek zijn trui over mijn hoofd. Hij bijt op zijn lip, "Kom hier." Zegt hij en hij trekt me in zijn armen. Ik laat mijn hoofd op zijn borst rusten.

"We komen er levend uit, dat beloof ik." Zegt hij zachtjes.

En met een klap verdwijnselen we. Terwijl ik nog tegen hem aan leun landen we in het huis van Aberforth. Veel andere mensen van de orde zijn er ook. Iedereen staart ons aan. Gelijk laat ik George los en vlieg ik in Molly's armen.

Ze glimlacht zachtjes en kijkt me aan, "Ik heb jullie gemist." Zegt ze. Ik knik. "We zijn overal en nergens geweest, in de hoop om veilig te blijven." Zegt George dan. Ook hij slaat zijn moeder in zijn armen.

Dan ziet hij Fred en Katie staan, "Man, ik heb jullie radioprogramma elke dag geluisterd." Roept George terwijl hij naar zijn broer loopt. Fred haalt zijn hand voor zijn hoofd weg, "Merlin, jullie leven nog." Zegt hij en hij lacht breed. De twee broers slaan elkaar in de armen.

Als ze los laten kijkt Fred van mij naar George en van George weer maar mij. Dan krijgt hij een grijns op zijn gezicht, "Hoe was jullie reisje." Zegt hij lachend. Ik sla hem op zijn arm, "Hou je mond." Zeg ik. Hij haalt mijn haar door de war, "Ach, kleine je doet mij geen pijn." Ik kijk hem boos aan, en spring om ook zijn haar te verpesten.

"Hey uh kleuters, het speelkwartier is voorbij. Het schilderij door." Zegt Remus dan. Ik lach naar hem, "Hey reem. Hoe is het? Waar is Tonks?" Vraag ik. Hij lacht, "Thuis, bij Teddy ons zoontje." Zegt hij trots. Ik kijk hem met open mond aan, "Je hebt een zoon?!Gefeliciteerd!" Roep ik. Hij knikt en laat een foto zien, "Hij is een Martin morning, zoals jij het zegt. Hij kan zijn uiterlijk veranderen net als zijn moeder." Zegt hij. Op de foto staat een jongetje met geel haar. Ik lach, "Wat een schatje."

Hij glimlacht, "Nu we het er toch over hebben. Ik heb Harry gevraagd om Godfather the zijn, maar Tonks en ik wouden eigenlijk ook heel graag jou. Dus zou jij mede-Godmother willen zijn?" Vraagt hij verlegen. Mijn ogen gaan wijd open, "Echt? Wil je mij daarvoor vragen? Wat een eer. Natuurlijk wil ik dat!" Roep ik.

"Black, niet schreeuwen, het schilderij door." Hoor ik achter me. Het is Moody. "Oké oké rustig, ik ga al." Snel kruip ik het schilderij door, met George achter me.

"Ben je bang?" Vraag ik hem fluisterend. Hij lijkt er even over na te denken, "Een beetje, maar meer voor de familie dan voor mezelf. Ik zou niet weten wat ik zonder iedereen zou moeten." Hij slikt, "Jij?"

Ik bijt op mijn lip, "Ik ben bang voor jullie. Maar nog meer voor Harry. Ik ken hem, hij gaat het gevaar opzoeken." George pakt mijn hand, "We komen er wel. We beschermen wat we kunnen."