Dancing in the rain ~A Harry Potter Fanfiction~

[7] Bezoek

"MAM!" Ik ren richting de Burrow. Molly staat al voor de deur te wachten. Het voelt als een eeuwigheid terug dat ik hier was. Ik val in haar armen. "Hey Aurora! Dat is lang geleden!" Zegt te en ze laat me los.

Ze houd de deur voor me open, "Ik ging net even boodschappen doen, maar je kan vast naar binnen gaan. Dan kunnen we zo bijpraten." Zegt ze. "Oke, tot zo mam." Zeg ik en ik loop naar binnen.

Maar terwijl ik naar binnen loop zie ik Ginny op de bank zitten. "Ginny? Wat doe jij thuis?" Vraag ik.

Ze lacht onschuldig, "Ik ben misschien, heel misschien, geschorst, voor twee dagen." Ik schiet in de lach, "Ginevra Weasley, je gaat mij achteraan. Vertel op. Wat heb je gedaan?" Zeg ik en ik plof naast haar op de bank.

"Ho ho, zo erg als jij word ik niet. Het was maar 1 kleine vloek op die laatste jaars, ik geloof dat hij Mason hete. Hij maakte een homofobische opmerking!" Roept ze boos. Ze stampt naar de keuken en pakt een beker. Ze opent het raam en gooit de beker op de grond. Gelijk ren ik naar haar toe.

Ze gaat op het aanrecht zitten en ik ernaast. "Gin, waarom werd je daar zo boos om." Zeg ik en ik schenk een beker water in. Ze pakt het aan en neemt een slok. "Heb je wel eens iemand leuk gevonden wat niet de bedoeling was?" Vraagt ze en ze kijkt me met een schuin hoofd aan.

"Als in een badguy, nee. Maar anders weet ik niet af je bedoelt." Zeg ik en ik pak ook een beker voor mezelf. "Nee niet zo, als in, een meisje..." Zegt ze zo zacht, ze fluistert het bijna.

Ik glimlach, "Ik niet, maar das niet erg. Dan kan jij wel hebben." Zeg ik. Ze glimlacht terug, "Dankjewel." Ik zet mijn beker naast me neer, "En nu, vertel op. Wie?!" Zeg ik en ik spring het aanrecht af.

Ze krabt op haar hoofd en mompelt iets. Ik versta het niet. "Wat?" Zeg ik. Ze kijkt naar haar schoenen, "Luna." Fluistert ze. Mijn ogen staan wijd open van verbazing, "Wat leuk! Ze is geweldig, jullie passen super goed samen." Roep ik en ik doe de deur open naar buiten.

Precies als ik de glasscherven van het glas buiten heb opgeruimd, komt mam weer thuis. In haar armen heeft ze allemaal boodschappen. Gelijk help ik haar tillen. Samen gaan we naar binnen.

"Hoe gaat het op jezelf leven nu? En je stage? En eigenlijk alles! Je bent veel te lang niet langs geweest! Is er nog iets gebeurt de laatste tijd?" Vraagt Mam, terwijl ze de boodschappen we zet.

Ik draai met mijn vinger rondjes op het tafelblad, "Ik- Ik- ben op een date geweest." Mompel ik.

Maar mam en Ginny horen het prima en hun monden vallen open. Mam schenkt drie koppen thee in en gelijk komt Ginny bij me aan de tafel zitten. Even halen ze synchroon een hap adem.  Dan bestormen ze me met vragen, "Met wie? Wanneer? Hoe was het?"

Ik haal een hand door mijn haar, "Rustig aan. Het was geweldig, met een muggle die ik had ontmoet in een bar. Eerst wees ik hem af, maar hij zette door. We gingen naar het strand en wandelen en het was gezellig.

Het gaat niet werken.

Ik ben nog niet klaar." Zeg ik met een zucht. Ze vallen beide stil. Even neem ik een slok thee, ik voel een brok in mijn keel komen. Dan pakt mam mijn hand en ik knijp erin.

De tranen beginnen over mijn wangen te stromen, "Ik dacht echt dit ik dit weer aan zou kunnen weetje." Ik kijk haar in haar ogen aan. "Het is anderhalf jaar terug. En ik zit in een hele andere levensfase nu. Ik weet dat hij zou willen dat ik verder zou leven.

Maar nee.

Hij was gewoon zoveel voor mij. Als ik in zijn ogen keek, zag ik de toekomst en het verleden in een. Ik zag de zon en de maan en alle sterren. Ik zag elke mogelijkheid die ooit zou kunnen komen. Ik voelde me zo veilig, zelfs als alles een puinhoop was.

Er was zo veel storm in mijn leven en hij was mijn paraplu."