İlkbahar mevsimindeki bir yaprağı
Okşar gibi sevdim seni
Sarı sapsarı saçlarını
Ve o yeşil gözlerini
Yüreğimi tamir eder gibi sevdim seni
Çünkü görmüştüm
Bakışlarındaki o derin hüznü
Ve o hüzne eşlik eden ümidi
Resim çizer gibi sevdim seni
Tasarlayıp durdum aklımda
Gözlerinin küçülmesiyle
Ortaya çıkan gülümsemeni
Şiir yazar gibi sevdim seni
O uzun kirpiklerini açıp kapatışın
Kafiyem oluverdi
Dilimden hiç düşüremedim ismini
Kaçıp gider gibi sevdim seni
Korktuğum için gerçek hayatımdan
Kendime yeni bir dünya kurdum
O eşşiz nazarından
Genç bir oğlan gibi sevdim seni
Utanınca yanaklarının üzerinde oluşan
Toz pembe süsü
İstemedim diğerlerinin görmesini
Yeniden doğar gibi sevdim seni
Koyu karanlık bir yerdeydim kimsenin görmediği
Sen gelince aydınlandı her yer
Anladım seven bir adamın nasıl hissedeceğini
