ONE HEART THAT BEATS FOR TWO

CHAPTER 17 : THE PAIN

KYLE'S POV

"Oo sobrang kilala nga kita . 3 months pa lang tayo , ang dali mong naibigay sakin yan eh"

I heard them quarelling. The whole time nasa labas lang ako.

Hindi ako chismoso. Concern lang ako.

Kilala ko si Regina, sobra siya magmahal, sobrang mapagkumbaba, ibababa nyan lahat ng respeto nya sa sarili niya para lang sa mahal niya.

And I hate her hearing everything she's saying now.

Kilala ko si Ranz, nakasama ko yan sa states, bukod sa kapatid ko yan, alam ko ang imperfections nya.

Minsan lang siya magalit, pero sobra sobra kapag nailabas na niya.

And I dont want him to hurt Regina.

Nasa labas lang ako the whole time. 'kuya, huwag na huwag mo lang siyang saktan physically please'

And then until kuya opened the door and slam it.

May nakita akong dugo sa mukha ni kuya..

Napatingin siya sakin..

"She stepped on a broken bottle, iassist mo" and then he left.

Nakita kong pilit na tumatayo si Regina, maybe the blood on my Kuya's face is from her hand covered with blood now, kasi I heard how she slaps my kuya.

Just like what Ranz wants me to do for Regina, I sanitized her wounds..

Im about to leave when she held my hand.

"I need a best friend right now Kyle"

And I just let her hands go.

"I will never be the Kyle you used to know. I'll never be your bestfriend"

Hindi ko naman siya gustong saktan. Hindi lang ako makapaniwala na para siyang nagmamakaawa sa pagmamahal ng kuya ko. Naiinis ako kasi hindi siya yung Regina na kilala ko.

Regina is a fighter, Regina will never begged for love, Regina will never kneel down unless its our God.

I went straight to the bathroom. Kailangan kong labhan yung pinangsanitize kong towel sa sugat niya.

After that, kukuha sana ako ng beer sa dining area, when I saw Regina there.

She is drinking. So I just sat down to a couch near her pero dun sa couch na hindi nya ko makikita.

She's crying while drinking.

"Hello??? Ranzzzz.." she's making a drunk calls. But it seems like Ranz is not answering those.

Nagulat ako bigla nung tumawa siya.

"nanay ko nga, hindi ko iniyakan ng ganito eh.. Hmmmmph" pero habang tumatawa siya, tuloy tuloy yung pagluha niya.

Bigla siyang tumayo, pagewang gewang na lumapit sa fridge..

"ano ba dito yung masarap..? Ito....o ito..?" namimili siya ng bubuksan na alak.

And then my father went down.

"Regina, tama na yan!"

"Papa....." she cried like a baby nung nakita niya si daddy.

And its the first time na tinawag nyang Papa si Daddy. Daddy/Tito ang tawag niya kay Daddy.

"Papa.. Ang sakit na... Papa..." bigla niyang tinulak si Daddy.

"Alam mo papa.. Kung ikaw ba naman, pinagutan mo si nanay, edi baka sana hindi ako nandito... Edi baka hindi ko nakilala kahit na sinong nandito.. Edi sana hindi ako nasasaktan ngayon ng ganito.."