ONE HEART THAT BEATS FOR TWO

CHAPTER 25 : CLOSURE

REGINE'S POV

That trip is immeasurable. What an experience!

It was an extraordinary unwinding, sabi nga ni Kyle sakin

PRETEND AS IF NOTHING HAPPENED

So here we are now, pretending that we are just bestfriends as if we didnt taste each other's juices.

After that trip, inihatid nya ko sa last shooting day ko with Piolo.

Instant personal bodyguard ko ang loko.

"Its a wrap!!! Good job Martee!!! Good job Lance" sabay palakpak ng mga kasama ko sa team.

I will miss this teleserye, its a long run! We beat so much tv series, we got the highest ratings ever.

"Thank you Piolo, thank you for everything" and I kiss him, walang malisya na kiss but it landed on his lips.

Pero totoo, walang malisya yun. Sanay na kami, halos 2 years kaming nagsama nito, and we did it so many times na for the show. So this goodbye kiss is nothing na talaga.

"Gonna miss you Reg" and hugged me so tight.

We shared so many laughter, so many cries, so many fighting moments, so many memories together. I will cherish this show forever.

Biglang lumapit sakin si Kyle "Are we going to have a celebration tonight? "

"Oo naman 😊"

Again, I spend a night with Kyle.

Pero iba ngayon, we spend the night sa bahay nila, sa bahay ko dati, sa Mendoza residence.

Handa na ko, tama na nag tatlong buwan na umasang mahal pa ko ni Ranz.

-----

At Mendoza's Residence

"Are you ok? " tanong sakin ni Kyle bago niya ko ibaba sa sasakyan.

"Kinakabahan lang pero hindi naman kasi pwedeng forever hindi ko pansinin si Ranz, we are like brothers and sisters right? "

He just nodded yes and smile.

Humawak ako sa kamay niya ng mahigpit.

"Kaya ko diba Kyle? "

"Lahat kinakaya mo Regina, ikaw pa! "

Then, bumaba na ko sa sasakyan. Hinintay ko si Kyle na maipark ang sasakyan, para sabay kaming pumasok sa bahay.

Pagbukas pa lang ng pinto, I can hear claps indoor na.

Last episode na nga pala ng tv series ko. Hindi ko man lang napanood.

"Congrats my dear Regina" salubong sakin ni tita.

They are all in our sala, pinanood nila ang ending. Hehe. Ang cute.

My daddy just hugged me too.

And then I saw Ranz, he is smiling at me. May kumirot na naman sa dibdib ko pero I have to handle it.

Ok na ko, ok na dapat tayo. Para sa pamilya. Kahit para na lang sa pamilya, Ranz.

Lumapit ako sa kanya, hindi ko napigilan ang maluha and sabihin na "Im sorry"

He hugged me so tight.

"Im the one to say sorry.. Sorry hah.. Hindi nagwork"

I have no choice but to accept it. Tanggap na rin naman ni Ranz na hindi na talaga magwowork.

I smiled at him

"Maski sana tong family relationship na lang natin yung isalba naten" Im about to look at daddy, tita and Kyle pero iniwan na pala nila kami sa sala.

Nasa kusina na sila.

"Basta tandaan mo Regina, minahal kita. Promise, mahal na mahal kita"

"Ako din Ranz, I love you, and forever will.. Kasi kung hindi kita mahal, edi sana ipinipilit ko pa rin ang sarili ko sayo, kahit ramdam kong talagang ayaw mo na. I love you that much, na kahit hindi ko maintindihan, iintindihin ko pa rin"

"Salamat Regina hah.. Sobrang salamat" he then kissed me.. Pero sa cheeks lang.

Tanggap ko na rin na may obligasyon na siya kay Tricia, tho that Tricia pala was sent abroad, sustento na lang daw ang hinihingi ng pamilya nito.

"Tara na! Kain na tayo .. Mukhang hinihintay na nila tayo! "

Pero syempre mali ako.

Pagpasok namin sa dining area kumakain na sila

Opo tama po kayo. Hindi na po sila nakapaghintay.

"Oh ano, natapos na rin ba kayo? Umuna na kami.. " natatawang banggit ng daddy.

"Ang daya daya niyo talaga"

After that closure, medyo gumaan yung loob ko. Nagiging casual na ulit ang lahat. Nakakatingin na ko kay Ranz, tho I know deep within, mahal ko pa siya kaso nga lang, tama na. Nag expire na.

Kapag tumitingin naman ako kay Kyle, alam ko sa sarili ko na ito, hindi ako iiwan nito. Parang hindi ko din kaya kapag iniwan ako nito.

-----

*1 year later*

"Kyle!!!!!!! "

"Yes maam? "

"Kyle. May insekto talaga sa likod ko"

"Eh nasan ba yan??? "

Nasa shooting ako ngayon ng come back movie namin ni Piolo.

As usual, Kyle is with me. Muntikan ko na ngang ihire as my personal assistant to eh.

Dikit ng dikit. Pero in all fairness naman, hinahanap hanap ko na rin talaga presence niya.

Si Ranz naman, paminsan tumatawag, lalo kapag may ipapadalang food truck sa set.

Hindi rin naman niya ako pinababayaan.

At ito ang bongga dyan, nakakainuman ko pa yan si Ranz.

Minsan, kapag tipsy na, ayan, lumalabas ang pagkarupok. Pero agad agad din naman natatauhan kami.

Lalo kapag kasama si Kyle, siya ang magpapaalala sakin ng 'Oh, tama na yan, baka magkasakitan lang kayo diyan'

At, hindi ko na rin pala itatago. Kyle confessed his feelings towards me 2 months ago.

Pero syempre, sabi ko, pag iisipan ko. Hindi nakakaganda eh.

Hello? Ano to? Magkapatid? 😂😂😂

Sounds funny man ako ngayon, pero nalilito din kasi ako.

Attracted ako kay Ranz, oo hanggang ngayon, yung tipong pag nilalandi niya ako, mabilis akong maattract, rumurupok ako.

Pero kay Kyle, kapag pumapasok sa isip ko si Kyle, siya yung dahilan bakit nakakapag isip ako, bumabalik ako sa wisyo. Siya yung magpapaalala sakin na 'Oops Regina.. May Kyle'

We have family dinner today.

And daretso kami ni Kyle sa bahay ngayon after may shoot.

"Jusko Regina, dahon lang pala to eh" atlast! Nakuha din ni Kyle yung kala ko insekto na pumasok sa sando ko.

"Sure ka? Dahon lang? "

"Oo nga... Aba... Takot ka ba sa dahon?" pang aasar ni Kyle.

"Ewan ko sayo!!! "

"MS REGINE! TAWAG NA PO KAYO NI DIREK, LAST SEQUENCE NYO NA DAW PO FOR TODAY"

"I see. Give me a seconds, sunod na ko. Salamat ate"

"Ok na ba ko Kyle?"

"Lagi ka namang maganda na... Diba ate (my make up artist) hindi na niya need ng retouch? "

"You are dyosa talaga maam" sagot naman ng MUA ko.

Mga bolera!