ASİ

4.Bölüm

Bu bölüm hakkında düşüncenizi çok merak ediyorum. 🥂

Gamzen'in mesaj attığı mekanın önüne gelip arabayı park ettim. Beceriksiz bir şekilde elfirenini çektim. Ehliyetimi alalı üç ay olmasına rağmen hala elfirenini çok kötü çekiyordum. Önkoltukta duran küçük siyah çantamı alıp arabadan indim. Burada park halindeki lüks arabalara kıyas benimki çok iyiyi olduğu söylenemezdi. İlerlediğim sırada gamzenin beni girişte beklediğini gördüm. Yine çok güzel görünüyordu. Benim aksime koyurenk saçlarını omzuna duş esine izin vermişti. Belinden aşağıya inen mor elbisesi dizlerinin biraz ustundeydi.
"Selam"
neşeyle bağırmasıyla gulümsedim.
"Selam"
benim sesimde onunkinden çok farklı çıkmamıştı. Doruğ'un kaybederken yüzünün alacağı ifadeyi çok merak ediyordum.

"Hadi gel seninle tanıştırmak istediğim birivar."

Gamzenin heycan dolu ses tonundan irkilsemde
"Kim?" diye bilmiştim.
"Gelsen benimle. " Kolumdan tutup suruklemeye başladı. Korumaların olduğu kapıdan geçitik. Kısa holden geçtikten sonra nihayet içeri gire bilmiştik. Kalabalık olmasına rağmen mekanın geniş olması bir sorun teşkil etmiyordu. Dans edenler yavaş hareketlerle müziğin ritmine ayak uyduruyorlar. Garsonlar durmadan masalara servis yapıyorlardı. Kalabalığın arasından ilerleyip girişin karşısındaki masallardan birine geçtik. Çantamı masaya bırakıp etrafı incelemeye koyuldum. Doruğa dair bir iztoktu. Etrafta Arda ve Berki görme umuduyla bakmaya devam etsemde sonuç hüsrandı onlara dair bir iz görememiştim.

"Arzu bu benim arkadaşım Açelya. "

Gamzenin sesiyle etrafı incelemeyi bırakıp yanında duran kızabaktım. Gamzede birkaç santim daha uzundu. Siyah saçları kısa olmasına rağmen omzına yetişiyordu. Mavi gözleri Gamzen'in ki gibi parlıyordu. Siyah pantolon ve beyaz gömlek giğmesine rağmen çok güzel görünüyordu. "Tanıştığımıza sevindim Arzu." Açelyanın uzattığı eli sıkıp aynı sevecenlikle karşılık verdim.
"Bende Tanıştığımıza sevindim"

biraz sohpet ettikten sonra Açelyanın burada çalışmasından dolayı yanımızdan ayrılmaksı gerekmişti. Açelyanın gitmesiyle tekrar girişe bakmaya devam ettim. " Kimi bekliyorsun?" Gamzenin konuşmasıyla gözlerimi girişten ayırıp ona döndüm. Merak dolu bakışlarından gözlerimi ayırmadan konuştum. " Doruk" ağzımdan çıkan tek kelime gamzenin gözlerinin yuvalarından çıkmasına yetmişti.
" Doruk Özkan 'mı?" emin olmak için gözlerimi içine bakmasına şaşırsamda sorusuna cevap verdim.
" Evet"
onaylamamla ben ve bilim adamlarını şaşırtacak bir şekilde göz bebekleri büyümüştü.
"Doruk hayatta buraya gelmez." Gamzenin kesin konuşmasıyla kaşlarımı çattım. Doruk benim yanıldığımı okadar kesin konuşmuştuk gelmemesin'de bir sakınca görememiştim.
"Neden?"
ses tonumdaki merakı gizleyememiştim. Gamze önce etrafa bakıp sonra derin bir nefes aldıktan sonra konuşmaya başladı.
"Bak Doruğ'un neden buraya gelemiceğini merak ediyorsa bu uzun bir hikaye." Başımı olumlu anlamda salladığımda konuşmaya devam etti. "Doruk ve Murat eskide çok iyi arkadaşlardır. İkisi resmen önünde durulmaz bir çeteydi. Lise ikide ikisi buyuk bir kavga etti. Neden kavga ettiklerini soracaksın kimse bilmiyor. İkisinin kavgasından sonra Mudur ikisini ayrı sınıflara ayırmak zorunda kaldı. Aslında ikisinin aynı okulda kalması herkesi şaşırmıştı. O kavgadan sonra ikisini birdaha yan yana görmedik. "

duyduklarım karşısında ağzım açık kalmıştı. Doruğ'un sınıfa geldiği ilk gün Muratın sinirlenip küfrettiği aklıma geldi. O gün bir anlam vermemişti ama şimdi herşey anlam kazanıyordu. Konuşmak için dudaklarımı araladığım sırada Muratın sesini duydum.

" Eyleniyormuyuz kızlar"
Tanıdık sesle Gamzeyle aynı anda Murata döndük. Okulda birkaç öğrenciyle yanımıza doğru geliyordu. Yuzunde hiçte masum olmayan bir gülümseme vardı. Konuşmak için boğazımı temizlediğim sırada Gamze benden önce davrandı.
"Evet"
bende Başımı olumlu anlamda salladığım'da Murat'ın tekinsiz sırıtış genişledi. Gözlerimin içine bakıp konuştu. "Arzu için sonda küçük bir süpeizim olacak."
gözlerinde anlamadığım bir ifade oluştu.
"Gerçektenmi peki süpriz'ne?" Gamzenin konuşmasıyla Murat yuksek bir kahkaha attı.
"Söylersem sürpriz olmaz" konuşurken bana bakıp göz kırptıktan sonra yanımızdan uzaklaştı. Ses tonunda anlamadığım bir heyecan saklıydı. Murat yanımızdan uzaklaşmasıyla kendimi buyuk yuvarlak masanın arkasındaki kırmızı koltuğa bıraktım. Umarım Murat sürpriz konusunu çok abartmamıştır.
"Napıyorsun sen"
Gamzen'in tiz çıkan çığlığıyla tekra ona baktığımda çatık kaşarla beni süzüyordu. Alaycı bir ses tonuyla konuştum. "Napıyormuş gibi duruyorum!" ellerimle oturduğum yeri işaret ettiğimde gözlerini devirerek
" Onumu diyorum. "
Oturmayamı geldik." etrafa bakınca ortamın çok güzel olduğunu görünce açıkçası umursamadım. Böyle ortamlara pek bayıldığım söylenemezdi.
"Evet" dedim rahat bir tavırla
Gamze bana cittimisin bakışları atarak ofladı. "Kızım saçmalama kalk bu ortamdakileri birdaha bir arada görmaye biliriz."
umursamazca omuzlarım silktim. "Gamze!"
Açelyanın seslenmesiyle Gamze kızgın bakışlarını benden ayırdı. "Sengit bende biraz daha oturduktan sonra yanınıza gelirim."
tabiki hayır. Hiçbir güç beni bu rahat koltuktan kaldıramazdı. Gamze gitmek istemesede Açelyanın ısrarla çağırmasına çok mutlu olmuştum. Tekrar bana bakıp gözlerini kıstı.