ASİ

5.Bölüm

DORUKLA BERABER BİR GECE OKULDA KALMAK🥂

Beni bekleyen kalabalığın yanına vardığımda Gamze endişeyle kalabalığın arasından syrılıp önüme atladı. "Arzu iyimisin sen?" endişeyle parlayan yeşil gözlerine baktığımda Başımı olumlu anlamda salladım. "İyim bişim yok merak etme." dedim Gamzenin biraz sakinleşmesini umarak.t

"Tam bir aptalım nasıl o pisliğe inanırım. Özür dilerim Arzu seni uyarmalıydım." Gamzenin buruk ses tonu ağlamaklı çıkmıştı.
"Şşh tamam hem sen nereden bile bilirdin ki üzme kendini" Gamze burnunu çekip bana sarıldı. "Sana bişi olacak diye çok korktuk." Açelya'nında yanımıza gelmesiyle Gamze benden ayrılıp kendini biraz toparlamıştı.

Açelya, " Sen gittikten kısa bir süre sonra herkesin telefonlarında canlı yayın başlayınca seni o sarhoş adamlarla beraber gördük. Seni kurtarmak için dışarı çıkınca baktıkki sen adamların ağzının payını vermiştin bile." Açelyap zafer kazanmış çasına gülmesi adamlara yaptıklarımdan keyif aldığı açıktı.

" Neyseki sana bişi yapamadılar. " Gamzenin konuşmasıyla sesi azönceye göre daha iyi çıkmıştı." Ne sandın yoksa aksinimi düşünüyordun."dedim yapmacık bir öfkeyle, Gamze anında gülümsetmişti. Yeşil gözleri tekrar parlıyordu. Etraftaki kalabalık Muratın olduğu yöne ilerleyince Doruk kalabalığın arasında öylece dikilmiş beni izlediğini gördüm.

Koyu siyah gözleri anlam yükleyemicem kadar soğuktu. Ne düşün düğünü anlamak imkansızdı, ama nedense onunda kurtulmamdan keyif aldığını hissediyordum. Aramızdan geçen kişileri atlattıktan sonra birkaç adımda yanına vardım. Tek kaşını kaldırmış beni izliyordu. Haklı çıkmasından kendimi çok berbat hissetsemde elbet bu ilk ve son olacaktı.
"Evet, haklı çıktın ama sonuçta Murat amacına ulaşamadı." dedim kendimden emin konuşarak.
Doruk bana" bunu biliyorum bana bilmediğim birşey söyle" bakışı atarken, dolgun dudakları arasından zevkle konuşmaya başladı.

"Doğrusunu söylemek gerekirse busefer o piçi güzel benzettin."
duraksadı ve Muratın olduğu yöne baktıktan sonra yırtıcı siyah gözleri tekrar beni buldu "Aslında buna acemi şansıda denilebilir."

bende ne zaman yine beni hafife alacak diyordum. Ellerimi göğsümde birleştirip yapmacık bir kahkaha attım. Ukalaca sırıtıp,
" Aslında bir acemi için bence çok iyi bir başlangıç yaptığımı düşünüyorum." dedim.

Doruk beni baştan aşağıya süzüp gözlerimde durunca anlamadığım bir duygu yatıyordu. "Evet, " adeta tıslayarak konuştuğunda aramızdaki birkaç adımı kapatıp devam etti.

"Daha iyi olacağını duşunup aptalca şeyler yapmazsan senin için daha iyi olur küçük asi." dedikten sonra yanımdan uzaklaştı. Kısa birsüre arkasından öylece baka kaldım.
PİSLİK!
Yine beni küçümsüyordu,ama beni hafife alamaması gerektiğini o da anlicaktı.

Gamzeyi iyi olduğuma ikna ettikten sonra eve gitmek için ordan ayrıldım. Gamze Açelya'nın işi bittikten sonra ayrılacağını söyleyince vakit kaybetmeden ordan ayrıldım.

Havanın iyice kararmasından vakidin çok geç olduğunu anlamak çok zor değildi. Benle beraber sadece birkaç araç yolda ilerliyordu. Muhtemelen onlarda mesayiye kalan işçileri.

Evimizin olduğu sokağa girince farlarımı kapattım. Eğer babam uyuyorsa uyanmasını istemiyorum. Arabayı park edip kilitledikten sonra hızlıca küçük siyah çantamdan anahtarlarımı çıkarıp deliğe soktum. Yavaş hareketlerle anahtarı çevirip kapıyı açtım.

İçeriye girdiğimde salonun ışıkları hala açıktı. Babam kapatmayı unutmuş herhalde. Saate baktığımda 01.49 geçiyordu. Okadar yorgundumki odama çıktığım gibi kendimi yatağa atmayı planlıyordum. Salondan geçtiğim sırada babamın sesini duydum.
" Arzu kızım senmi geldin?"