Co ty na to? | WDW

jEdEn

Charlotte's pov.

 Koncert, piątka chłopaków na scenie jednak... Nigdzie nie widzę Cheryl. Rozglądam się szukając blondynki, ale w tłumie nie mogę jej znaleźć. Po 15 minutach występ chłopaków się kończy, ale Watson nadal nie ma.... 

Obudziłam się w swoim pokoju, nigdzie nie było tłumu ludzi czy koncertów tylko białe ściany mojego pokoju. Wykaraskałam się z łóżka sprawdzając w międzyczasie godzinę na telefonie. Pobiegłam do pokoju Cheryl, która spała jak kamień.

 -Cheryl wstawaj!- powiedziałam lekko trzęsąc ramieniem blondynki. 

-Co się stało?-mruknęła dziewczyna nawet nie otwierając oczu.-Co ty na to byśmy się przeprowadziły do Los Angles?-zapytałam mówiąc całe zdanie na jednym wydechu. 

-Co? Spokojnie jeszcze raz.-dziewczyna usiadła na łóżku przecierając oczy piąstkami.

 -Co ty na to byśmy się przeprowadziły do Los Angles?-powtórzyłam pytanie tym razem wolniej.

 -Czekaj, masz na myśli to Los Angeles w Kalifornii?-zapytała a ja szybko pokiwałam głową z uśmiechem.-Tym Los Angeles w Ameryce położone kilka tysięcy kilometrów od Londynu?-ponownie przytaknęłam.- Zwariowałaś a ja idę spać.

 -Nie, nie, nie Cheryl wracaj do świata żywych.-powiedziałam szybko.

 -W ogóle dlaczego wzięło ci się by tak nagle przeprowadzać się do Los Angles?-zapytała marszcząc brwi Watson. 

-Och, no nie potrzebujesz odmiany? Lepszej pogody? Z dala od rodziców? Przystojniejszych chłopaków?-poruszyłam znacząco brwiami, a dziewczyna rzuciła we mnie poduszką śmiejąc się. 

-Nawet, jeśli bym się zgodziła, to skąd kasa?.-mruknęła.

-Rodzice? Testament babci Holly? Nasze oszczędności? Sprzedanie nerki?-zaczęłam wymieniać. 

-Swojej czy czyjejś?-zapytała Cheryl wymuszając poważną minę.

 -Może być i to, i to.-zaczęłyśmy się śmiać jak opętane.- Ale tak serio myślałam, że mogłybyśmy wykorzystać ten lot, który mamy zabookowany wraz z biletami na Coachelle. Bilety na festiwal Coachella Cheryl dostała na swoje osiemnaste urodziny. Marzyłyśmy o tym festiwalu od dłuższego czasu wydaje nam się to po prostu idealne miejsce do odwalenia jakiejś akcji.

 -Dobra, lecimy na podbój Los Angeles Charlie!-wykrzyknęła Cheryl, a ja zaczęłam się w duchu modlić o to by żaden z naszych sąsiadów nie zadzwonił na policje ze skargą o zagłuszanie ciszy nocnej.Tym sposobem ja szukałam mieszkania w centrum Los Angeles, a Cheryl przekopywała Pinteresta i Instagrama w poszukiwaniu inspiracji do naszego nowego mieszkania. Dodatkowo napisałyśmy do naszych rodziców z prośbą o pieniądze. Rodzice Chery – May i Mattew Watson podobnie jak moi – Rachel i Gilbert Hefer to szanowani lekarze, którzy nie oszukując się mają dosyć sporo pieniędzy na koncie by bezproblemowo przelać nam dość sporą sumę na konta, tym bardziej, że obydwie jesteśmy jedynaczkami i nasi rodzice, dziadkowie czy wujostwo nie mają, kogo innego rozpieszczać.Przy okazji wystawiłyśmy nasze dotychczasowe mieszkanie na sprzedaż. Mogłyśmy tylko czekać, aż znajdziemy kogoś, kto zdecyduję się je kupić.