Story of Us: High School | | Completed

9.

- Бие чинь өвдөө юу?
Нүүрээ дарсаар гэртээ орон мөстэй ус уухаар шууд л гал тогооны өрөөг зүглэн алхаж байтал ээж аль хэдийнэ гэртээ ирчихсэн хоол бэлтгээд зогсож байх нь тэр...

- Бас цүнхээ яачихсан юм?

- Сургууль дээр орхичихсон... Мартчихаж...
   Толгойд Ёнжүний тухай хар мянган бодол эргэлдэж байснаас болоод учир нь олдохгүй зүйл ярьж эхлэхэд ээж мөрөөр тэврэн инээмсэглээд
- Хэн нэгэн дурлачихсан бололтой гэснээ аманд лууван хийгээд шат өөд зөөлхөн түлхсэнээ
- Хүйтэн ус уух биш, хүйтэн усаар нүүрээ угаа золиг минь гэв...

* * *

- Дээрдсэн үү?
   Хэд хэдэн удаа гоожуурын хүйтэн усаар нүүрээ угаасны эцэст сая нэг юм гал шиг шатаж байсан нүүр минь хэвийн байдалдах орох шиг болсон ч хүйтэн усаар угааснаас болоод хацар улайхад нь дулаацуулахаар алчуураар даран доош буухад ээж инээсээр хүлээж авав

- Их дажгүй чихэрлэг лууван байсан шүү
   Надад өөр хэлэх зүйл олдсонгүй... Юу ч хэлэх билээ дээ. Сүй тавьсан хүнээ биш өөр хөвгүүнд ухаан жолоогүй сэтгэл алдраад байгаагаа ээждээ шууд л хэлчих юм гэж үү? Би тэгж бодохгүй л байна

- Надаас ичих хэрэггүй дээ, бас Кай-аас болсон бол ээж нь аавтай чинь, бас тэдний гэр бүлтэй ярьчихсан байгаа. Одоо гол нь Кай та хоёр маргааш орой болохоор тохиролцсон оройн хоолон дээр юу хүсч байгаагаа хэлэхэд л болно

- Гэхдээ яаж?

- Би чамд хэлсэн шүү дээ. Зохицуулна аа гэж. Кай ч бас энэ хүчээр хийх гэж байгаа сүйд дургүй байгаа. Тэр их тус болсон шүү? Тэгээд одоо надад тэр хүнийхээ нэрийг хэлэхгүй юм уу?

- Ёнжүн... Түүнийг Ёнжүн гэдэг
   Түүний нэрийг хэлэх үедээ өөрийн эрхгүй инээмсэглэж байсан...

- Ohhhh, сургуулийн чинь хүүхэд бололтой?
   Би зүгээр л толгой дохив. Өөр үзүүлэх хариу үйлдэл ч байгаагүй юм

- За би явж хичээлээ хийлээ шүү?
Хачирхалтай чимээгүй байдал хэтэрхий удаан үргэлж эхэлсэн тул би өмнөө байсан тавагтай хоолоо аваад шууд л өрөө рүүгээ гүйсэн юм. Өөр яах гэж? Амьдралдаа нэг ч удаа ээжтэйгээ хайрынхаа тухай битгий хэл өөр ярианы сэдвийн аль нэгээр нь ч ярьж байгаагүй хэрнээ шууд л ярилцаад эхэлнэ гэж байхгүй шүү дээ? Дасах л хэрэгтэй

Өрөөндөө орчихоод арай нэг сэтгэл амар байдлаар хичээлээ хийнгээ хоол идэж амар амгаланг сая нэг юм мэдрэх үед зүрх минь нэг юм амарч тайван цохилох болсон ч Ёнжүний дуудлагаас болоод эргээд л өнөөх үл мэдэх хачирхалтай нөхцөлдөө шилжчихсэн