Βλέπω την ΝΕΦΕΛΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΒΑΝΙ...
Κατευθείαν πιάνω τον Λιάκο και η Νικολέτα τον Πέιτον και τους φιλάμε.
Νεφ+Α: ΜΩΡΗ ΛΕΡΑ έλεγε η καθεμία σε αυτήν που είχε ο πρώην της.
Αφήνουν κάτω τις πετσέτες τους και ότι άλλο είχαν και βουτάνε κατευθείαν. Ρε φίλε δεν κρυώνουν? Εμείς ακόμα φιλιόμασταν και η Νεφέλη ήρθε και μας χώρισε. Ε και εγώ την πιάνω από τους ώμους και την βουλιάζω κάτω! Αλλά τι κρίμα δεν πέθανε. Αυτή βγαίνει με νεύρα έξω και εγώ την περνώ από πίσω και μόλις ακούμπησε την άμμο,πάω από πλάι της και της ρίχνω άμμο παντού, μέχρι και στο κεφάλι της έριξα και επισήμως είχε γίνει ένα ωραίο κοτόπουλο με φρυγανιά από πάνω και αν καθόταν και λίγο στον ήλιο... Ουυυ νοστιμότατη θα ήταν...( Που λέει ο λόγος) Πήγε να με χαστουκίσει αλλά την προλαβαίνει ο Λιάκος.
Λ: Μην τολμήσεις!!!
Της είπε με ένα αυστηρό ύφος και αυτή τραβάει το χέρι της από το χέρι του, παίρνει και την Αβάνι μαζί της που αυτή είχε γίνει... Μμμμ πως να το πω!! Δεν ξέρω πως αλλά η nikoleta__si την έκανε πάρε την μια και χτυπά την άλλη. Έφυγαν ναιιι επιτέλους. Επειδη ήμασταν αρκετή ώρα έξω,είχαμε ψιλοστεγνώσει και παλι κρυώναμε ώστε να μπούμε κατευθείαν μέσα. Έτσι εγώ με την Νικολέτα παίρνουμε το φουσκωτό που είχαμε φέρει το οποίο ήταν για να ξαπλώσουν δύο άτομα. Ξαπλώνει μια και μετά η άλλη ώστε να μην πέσουμε μέσα.
Ν: κάνουμε ηλιοθεραπεία?
Ε: ναιιιι
Για τη ξαπλώσαμε από την μεριά της μέσης( έχω ξεχάσει πως το λέμε😂) και οι άλλοι οι δύο οι χαμένοι αμέσως...
Λ+Π:Οοοοοοοοοο και σφύριξαν
Ναι οκ καταλάβαμε ότι ήταν για τους κώλους μας...
Ε+Ν: ΣΚΑΣΤΕΕΕΕΕΕ
Στο μεταξύ εμείς ως χαζές που ήμασταν είχαμε κλείσει τα μάτια και δεν βλέπαμε που πηγαίναμε. Οι άλλοι δύο συζητούσαν ακόμη για τους κώλους μας, ΚΑΛΑ ΤΑ ΠΑΙΔΑΚΙΑ ΕΙΝΑΙ ΤΕΛΕΙΩΣ ΗΛΙΘΙΑ... Εμείς είχαμε απομακρυνθεί λίγο προς τα δεξιά αν και δεν το είχαμε πάρει χαμπάρι και έτσι όπως "κοιμόμασταν" έρχονται 2 και μας χτυπάνε τα μπούτια...
Ε: ΡΕ ΜΑΛΑΚΑ ΤΙ ΚΑΝΕΙΣ ΕΚΕΙ?
Ν: ΕΙΣΤΕ ΕΝΤΕΛΏΣ ΗΛΙΘΙΟΙ...
?1(αυτός ήταν που μου κόλλαγε): έλα ρε μώλο...
Ε: Ε ΑΙΝΤΕ ΜΟΥ ΑΠΟ ΕΚΕΙ... και τον χαστούκισα...
Με πιάνει αυτός από την μέση και με φέρνει κοντά του αλλά πάλι καλά ο Πέιτον τον πρόλαβε...
