Την επόμενη μέρα ξύπνησα στην αγκαλιά του Λιάκου, γύρισα από την πλευρά του και του χαϊδευα τα μαλλιά. Σηκώθηκα αργά για να μην τον ξυπνήσω και πήγα ντυθηκα, κατέβηκα κάτω και ήπια καφέ
Π: Καλημέρα
Ν: Καλημέρα
Ε: Καλημέρα
Π: Ποτέ φεύγεις ?
Ε: Αύριο στης 6 πρέπει να είμαι στο αεροδρόμιο, οπότε στης 5 θα φύγω από εδώ
Ν: Ααα τόσο πρωί
Ε: Ναι γιατί?
Ν: Τίποτα,τίποτα
Ε: Σας παρακαλώ μην πείτε στον Λιάκο ότι φεύγω αύριο στης 5
Π: Έναρξη μην ανυσηχεις... Είπε και μου χάιδεψε το ωμό χαμογελώντας μου
Ε: Εμμμ Νικολετα θα έρθεις να με βοηθήσεις με τις βαλίτσες αν είναι πιο μετά?
Ν: Ναι αν το θες εσύ
Λ: Καλημέρα σας είπε και ήρθε και μου έδωσε ένα φιλί στο μάγουλο
Ν: Καλημέρα μπρο
Π: Καλημέρα 👊🏼
Πήγε έφτιαξε ένα καφέ και ήρθε μαζί μας στο τραπέζι της κουζίνας
Π: Πως κοιμηθήκαμε εχτές? Είπε και μου έκλεισε το μάτι
Λ: Καλά είπε και με κοίταξε 😏 έτσι...
Ε: Που θέλετε να πάμε σήμερα
Π: Εγώ σκευτομαι να πάμε να δούμε τον ουρανό σήμερα το απόγευμα που θα είναι ροζ, να παρουμε και κανέναν καφέ και να κάτσουμε σε κανένα παγκάκι...
Ν: Ναι γιατί όχι
Ε: Οκ, όμως Νικολέτα πάμε για αυτό που σου είπα?
Λ: ποιο?
Ν: Τίποτα κάτι δικά μας, ναι έλα
Λ: Οκ
Πήγαμε πάνω και κατέβασα τις δύο μου μεγάλες βαλίτσες και άρχιζα να μαζεύω τα ρούχα μου.
Ν: Συγγνώμη
Σηκώνω το κεφάλι μου και την κοιτάω και μου χαμογελούσε και ξανά κατέβασα το κεφάλι μου
Ε: Δεν πειράζει είπα και έβαλα μια μπλούζα στη βαλίτσα
Ν: Όχι πειράζει, κοίτα τα κατάφερα να κάνω? Ένα τσακωμό με τον Λιάκο, ένα τσακωμό μαζι μου και το χειρότερο μια νέα φιλιά που σε έκανε να φύγεις μακριά μου, μακριά μας... Μαρία μας φεύγεις και τι χειρότερο είναι ότι αφήνεις εδώ τον άντρα σου και το παιδί σου...
